شخصى از یکى از عربهاى غیر خالص بغداد پرسید: ((در باره نوجوانانى که هنوز در چهره آنها مو روییده نشده چه نظر دارى ؟ ))
لا خیر فیهم مادام احدهم لطیفا بتخاشن ، فاذا خشن یتلاطف .
خیرى در آنها نیست ، زیرا تا هنگامى که نازک اندامند، تندخویى کنند، و وقتى که سخت انداز و درشت شدند، نرمخویى نمایند.
امرد آنگه که خوب و شیرین است
تلخ گفتار و تند خوى بود
چون به ریش آمد و به لعنت شد
مردم آمیر و مهرجوى بود