نقد کتاب روزهای پیشاور(قسمت سوم)

نقد کتاب روزهای پیشاور(قسمت سوم) Reviewed by مدیریت پرچم های سیاه شرق on Oct 30Rating:

جواب ما(روزهای پیشاور):

می گویم: استمداد از قبر یا آشکار بودن آن یا داشتن قبه وبارگاه، نشانۀ حق یا باطل بودن نیست.بسیاری از کسانی که شما آنها را جهنمی می دانید، بارگاه بزرگی دارند؛ مثل جامی ، عبدالقادر گیلانی ، لنین یا فرعون. این مسأله به عقیدۀ هر قومی مربوط می شود

جواب سایت التوحید:

اولا :نویسنده در اینجا یا اشتباه کرده یا خواسته دروغی را بر جناب سلطان الواعظین نسبت دهد زیرا

نویسنده کتاب شبهای پیشاور چنین ادعایی نفرموده اند بلکه ایشان در صدد رساندن این مطلب بودند که بنی امیه نتوانستند نام اهل البیت علیهم السلام را به  ورطه نابودی وفراموشی بسپرند چنانچه در کتاب شبهای پیشاور مشاهده بفرمایید اینگونه امده:

انچه امویها سعی و کوشش برای محو نام مبارک آن حضرت (امام علی علیه السلام و خاندانشان) نمودند نتیجه عکس داد خودشان از میان رفتند و نام ننگشان در تاریخ جهان ماند …حتی از قبور انها(بنی امیه) هم در عالم اثری نیست ….اما قبور عالیه علی و اولاد ان بزرگوار علیهم السلام در هر گوشه و بلادی مثل خورشید ظاهر و هویداست…

شبهای پیشاورص ۱۵ چاپ دارالانصار سال ۱۳۸۴ شمسی

پس میبینید که جناب سلطان الواعظین چنین ادعایی نفرموده اند بلکه درصدد بیان بی ثمر بودن کوشش بنی امیه برای از بین بردن نا م اهل البیت علیهم السلام بوده اند.

متن کتاب روزهای پیشاور:

ما درست کردن بارگاه بر قبر را بدعت، و استمداد از مرده را شرک می دانیم. قبر معاویه رضی الله عنه نیز، معلوم است ولیکن ما مانند شما قبرپرست نیستیم.

جواب سایت التوحید:

در این قسمت نویسنده دو شبه مطرح کرده که به ترتیب پاسخ میگوییم:

شبهه اول

که نویسنده انرا ذکر کرده بنای بر قبور است که ابتداءا به طور خلاصه به این شبهه پاسخ میگوییم:

با مراجعه به تاریخ و مسلمین بعد از ظهور اسلام پی می‏بریم که بنای بر قبور، سیره عملی مسلمین در طول تاریخ بوده و مورد اعتراض هیچ یک از صحابه و تابعین واقع نشده

به نمونه‏هایی از این سیره عملی اشاره می‏کنیم:

۱-در طبقات ابن سعد و سیره ابن هشام روایتی است که فشرده آن چنین است:

«رسول خدا(ص) در خانه خود، در همان اطاقی که جان به جان آفرین تسلیم کرد، دفن گردید. پس از آن هر یک از دو خلیفه، ابوبکر و عمر نیز، در آنجا دفن شدند. سپس این گنبد سبز رنگ را بر فراز آن بنا کردند»

طبقات ابن سعد، ج ۲، ص ۲۹۴-۲۹۲؛ سیره ابن هشام، ج ۴، ص ۳۴۳.

۲ – بخاری در صحیح خود روایت کرده:

«بعد از وفات حسن بن حسن بن علی‏علیهما السلام همسر او تا یک سال قبّه‏ای بر قبر او زد و به عزاداری پرداخت. .

صحیح بخاری، کتاب الجنائز، حدیث ۶۲.

ملا علی قاری در شرح حدیث می‏گوید:

«ظاهر این است که زدن قبه به جهت اجتماع دوستان بر قبر او برای ذکر و قرائت قرآن و حضور اصحاب برای دعا و مغفرت و رحمت بوده است.

۳ – سیّد بکری می‏گوید:

«از عدم جواز بنای بر قبور، قبور انبیا و شهدا و صالحین و امثال آن‏ها استثنا می‏شود».

اعانه الطالبین، ج ۲، ص ۱۲۰.

۴ – ابن شبه نقل می‏کند که:

عقیل بن ابی طالب در خانه خود چاهی کند. در آن هنگام به سنگی برخورد کرد که در آن نوشته بود: این قبر حبیبه دختر صخر بن حرب است، عقیل چاه را پر از خاک کرد و روی آن اتاقی بنا نمود».

تاریخ المدینه المنوره، ج ۱، ص ۱۲۰.

۶ – ابن سعد در «طبقات» نقل می‏کند:

«بعد از وفات عثمان بن مظعون و دفن او در بقیع، پیامبرصلی الله علیه وآله چیزی را بر سر قبر او گذاشت و فرمود: این، نشانه‏ای بر قبر اوست».

طبقات ابن سعد، ج ۳، ص ۲۹۱، ق ۱.

عمرو بن حزم می‏گوید:

«قبر عثمان بن مظعون را دیدم؛ در حالی که چیز بلندی در کنار او مانند علم قرار داده بودند».

طبقات ابن سعد ، ج ۳، ص ۲۸۹، ق ۱.

مطللّب نقل می‏کند:

«بعد از وفات عثمان بن مظعون و دفن او، پیامبرصلی الله علیه وآله به کسی دستور داد تا سنگی را بیاورد، ولی او قادر بر حمل آن نبود. پیامبرصلی الله علیه وآله آستین را بالا زد و سنگ را بلند کرد و در کنار قبر عثمان بن مظعون قرار داد و فرمود: می‏خواهم بر قبر او علامت بگذارم».

سنن ابی داود، ج ۳، ص ۲۱۱؛ السیره الحلبیه، ج ۲، ص ۹۵.

۷ – ابن سعد از امام باقرعلیه السلام روایت کرده که:

«فاطمه دختر رسول خداصلی الله علیه وآله کنار قبر حمزه می‏آمد و آن را اصلاح می‏کرد.»

طبقات ابن سعد، ج ۳، ص ۱۱، ق ۱.

۸ – بخاری نقل می‏کند:

که بعد از وفات عبدالرحمن بن ابوبکر، عایشه دستور داد تا سر قبر او خیمه‏ای زده شود و کسی را نیز موکّل بر آن قبر نمود… .

صحیح بخاری، ج ۲، ص ۱۱۹.

۹ – عمر امر کرد تا خیمه‏ای بر روی قبر زینب دختر جحش زده شود و کسی او را نهی نکرد. .

طبقات ابن سعد، ج ۸، ص ۸۰.

شبهه دوم : استمداد از مرده را شرک می دانیم؟

نویسنده در شبهه دوم ادعا کرده که استمداد از مرده شرک است.

اما ایا طلب استمداد از ارواح صالحین به خصوص پیامبر خدا صلی الله علیه و اله و سلم شرک است این حرف برای مسلمانان که قائل به بقاء روح هستند نمیتواند باشد بلکه قول اهل ماده است که ارزش و بقایی برای روح قائل نیستند.

این روایات و فتاوا علماء اهل سنت را ببینید.

توسل به پیامبر خدا صلی الله علیه و اله وسلم

در سنن دارمی و وفاء الوفاء سمهودی از اوس بن عبداللَّه روایت کنند که گفت:

«مردم مدینه دچار قحطی شدید شدند و به عایشه شکوه کردند. عایشه گفت: به سوی قبر پیامبر(ص) بروید و دریچه ای از آن به سوی آسمان باز کنید تا میان قبر و آسمان سقفی نباشد.

راوی گوید: چنین کردند. پس از آن، چنان بارانی بر ما بارید که گیاهان روییدند و شتران فربه شدند.»

سنن دارمی، ج ۱، ص ۴۴-۴۳؛ وفاء الوفاء، ج ۲، ص ۵۴۹.

توسل به عباس عموی پیامبر

در صحیح بخاری است که:

عمر بن خطاب هرگاه قحطی می شد عباس بن عبدالمطلب را شفیع و وسیله قرار می داد و می گفت:

اللّهمَّ إنّا کنّا نتوسَّل إلیکَ بِنَبیّنا فَتسقینا و إنّا نتوسَّل إلیکَ بِعمِّ نَبیِّنا فَاسْقنا. قال: فیسقون.

پروردگارا! ما در گذشته با توسل به پیامبرمان به سوی تو می آمدیم و تو بارانمان می دادی و سیرابمان می کردی. و اکنون با توسل به عموی پیامبرمان به سوی تو می آییم. پس، بارانمان ده و سیرابمان کن.

راوی گوید: پس از آن باران می بارید و سیراب می شدند .

صحیح بخاری، کتاب الاستسقاء، باب سؤال الناس الامام الاستسقاء اذا قحطوا و کتاب فضائل اصحاب النبی، باب مناقب عباس بن عبدالمطلب، ج ۲، ص ۲۰۰ و ج ۱، ص ۱۲۴؛ سنن بیهقی، کتاب صلاه الاستسقاء، باب الاستسقاء بمن ترجی برکه دعائه، ج ۳، ص ۳۵۲.

 

 

برخی از فتاوا علماء اهل سنت بر جواز توسل به قبر پیامبر خدا صلی الله علیه و اله و سلم

قسطلانی می‏گوید: «بر زائر رسول خداصلی الله علیه وآله سزاوار است که زیاد دعا و تضرّع و استغاثه، طلب شفاعت و توسل به ذات پاک رسول خداصلی الله علیه وآله نماید…».

المواهب اللدنیّه، ج ۴، ص ۵۹۳.

ابن الحاج ابوعبیداللَّه عبدری مالکی می‏گوید:

«… مرده‏ای که به زیارتش می‏رویم اگر از کسانی باشد که امید برکت از او می‏رود، باید به او توسل جست، و پیامبر اکرم‏صلی الله علیه وآله در رأس آنان است…».

المدخل، ج ۱، ص ۲۵۴.

نووی در برخی از کتاب‏هایش قائل به استحباب توسل شده است..

حاشیه الایضاح علی المناسک، ص۴۵۰ و ۴۹۸؛ شرح المهذّب (المجموع)، ج ۸، ص ۲۷۴؛ شرح الاذکار، باب اذکار الحج، ص ۳۰۷.

 

غماری در مقدمه کتابش می‏نویسد:

«قول به استحباب توسل، مذهب شافعی و دیگر از امامان شایسته است. کسانی که بر جلالت و وثوق آنان اجماع است».

مقدمه ارغام المبتدع الغبیّ بجواز التوسل بالنبیّ، غماری.

زینی دحلان می‏گوید:

«هر کس که ذکرهای پیشینیان و دعاها و اوراد آنان را دنبال کند، در آن‏ها مقدار زیادی از توسل به ذوات مقدسه می‏یابد. و کسی هم بر آنان ایراد نگرفت، تا این‏که این منکران (وهابیان) آمدند. و اگر قرار باشد که نمونه‏های توسل را جمع کنیم کتابی عظیم می‏شود…».

الدرر السنیه، زینی دحلان، ص ۳۱.

تهمت قبر پرستی به شیعیان

اما اینکه نویسنده تهمت قبر پرستی را به شیعیان داده یا وقعا ادم بی سوادی است یا خود را به جهالت زده ؟ شما کدام شیعه ایی را سراغ دارید که بگوید من قبر را میپرستم بلکه همه میگویند به زیارت میرویم .

اگر زیارت رفتن را شما قبر پرستی میگویید پس این مطالب و فتاوا از بزرگان اهل سنت چیست؟

ابواسحاق ابراهیم بن محمّد شیرازی فقیه شافعی (متوفای ۴۷۶ ه.ق) می‏گوید:

«ویستحبّ زیاره قبر رسول اللَّه‏صلی الله علیه وآله»

«زیارت قبر رسول خداصلی الله علیه وآله مستحب است.»

المهذّب، ج ۱، ص ۲۳۳.

قاضی عیاض مالکی (متوفای ۵۴۴ ه.ق) می‏گوید:

«وزیاره قبره‏صلی الله علیه وآله سنّه مجمع علیها وفضیله مرغّب فیها»

«و زیارت قبر پیامبرصلی الله علیه وآله سنتی است که بر آن اجماع شده و فضیلتی است که در آن رغبت شده است.»

شرح الشفا، خفاجی، ج ۳، ص ۵۱۵.

ابن قدامه مقدسی حنبلی (متوفای ۶۲۰ ه.ق) می‏گوید:

«یستحبّ زیاره قبرالنبیّ‏صلی الله علیه وآله»؛

«زیارت قبر پیامبرصلی الله علیه وآله مستحب است»

شرح مختصر الخرقی فی فروغ الحنابله، ج ۶، ص ۵۸۸.

۵ – محیی الدین نووی شافعی (متوفای حدود ۶۷۷ ه.ق) می‏گوید:

«ویسنّ شرب مآء زمزم وزیاره قبر رسول اللَّه‏صلی الله علیه وآله بعد فراغ الحجّ»؛ «آشامیدن آب زمزم و زیارت قبر رسول خداصلی الله علیه وآله بعد از فارغ شدن از حج، مستحب است.»

المنهاج، ج ۱، ص ۵۱۱.

۶ – شیخ تقی الدین سبکی شافعی (متوفای ۷۵۶ ه.ق) در کتاب «شفاء السقام» بابی را منعقد کرده و در آن می‏گوید:

«سفر به جهت زیارت از وسایل تقرّب به سوی خدا است….»

او این مطلب را از قرآن و روایات استفاده کرده است.

شفاء السقام، ص ۱۱۷ – ۱۰۰.

۷ سید نور الدین سمهودی (متوفای ۹۱۱ ه.ق) در کتاب «وفاء الوفاء»

ایشان بحث مفصّلی را برای اثبات استحباب سفر به جهت زیارت آورده و ثابت کرده که سفر به جهت زیارت، همانند خود زیارت از وسایل تقرّب است».

وفاء الوفاء، ج ۴، ص ۱۳۶۲.

شیخ محمّد بن علی شوکانی (متوفای ۱۲۵۰ ه.ق) می‏گوید:

«قد اختلفت فیها – فی زیاره النبیّ – أقوال أهل العلم، فذهب الجمهور إلی أنّها مندوبه، وذهب بعض المالکیه وبعض الظاهریه إلی أنّها واجبه، وقالت الحنفیه: إنّها قریبه من الواجبات. وذهب ابن تیمیه الحنبلی حفید المصنّف المعروف بشیخ الاسلام إلی أنّها غیر مشروعه»؛

«درباره زیارت پیامبرصلی الله علیه وآله اقوال اهل علم مختلف است؛ جمهور قائل به استحباب آن می‏باشند. و برخی از مالکیه و برخی از ظاهریه معتقد به وجوب آن شده‏اند. حنفیه گفته‏اند: زیارت نزدیک به واجبات است. ولی ابن تیمیه حنبلی نوه مصنف که به شیخ‏الاسلام معروف شده، ادّعا کرده که زیارت غیر مشروع است.»

نیل الاوطار، ج ۵، ص ۱۰۷.

متن کتاب روزهای پیشاور:

ادعای ۴بعضی از سنی ها به حضرت علی بد و بیراه می گویند!

فلان سنی از حضرت علی بد گفت…

جواب ما:

هرکس علی را بد بگوید، او شیعه است؛ زیرا این عادت شیعه هاست که اصحاب را ناسزا می گویند.

اهل سنت صحابی را بد نمی دانند؛ به خصوص حضرت علی را . ایشان نزد سنی ها مقام والایی دارد و جزو چهار نفر اول، از اصحاب پیغمبر می باشد. علمای شیعه برای تحریک احساسات ساده لوحان گاهی تهمت می زنند که سنی علی را فحش می دهد.

شما میدانید که ما قاتل حضرت حمزه و کسیکه جگر او را خورد را نیز بد نمیبینیم، بلکه آندو را نیز با احترام یاد میکنیم فقط به این خاطر که ، در مرحله آخر زندگی خود مسلمان و صحابی و صحابیه شدند . با این حساب ، پس چگونه ممکن است از حضرت علی بد بگوییم در حالیکه ایشان از کودکی تا مرگ یار خاص رسول الله بودند . شوهر دختر ایشان بودند . پدر نوه های ایشان بودند و و از اهل بیت بشمار میروند ؟!

خودت در یک جای کتابت گفتی که سنی ، اهل بیت را فحش نمی دهد بلکه علی را دوست دارند . حالا چه شد که این را میگویی؟

جواب سایت التوحید:

ما برای نمونه دو مورد را که کفایت میکند ذکر میکنیم:

ابن حجر نسبت به جوابیّه های ابن تیمیّه در پاسخ به علاّمه حلّی و در مقام تأثّر وتأسّف می گوید:

«وکم من مبالغه لتوهین کلام الرافضی أدّته أحیاناً إلی تنقیص علیّ رضی اللّه عنه»

ابن تیمیّه در پاسخ به علاّمه حلّی بقدری زیاده روی کرده است، که جوابهای او منجرّ به تنقیص مقام علی بن ابی طالب شده است.

لسان المیزان: ۶/۳۱۹.

و در موردی دیگر می گوید:

«وقال ابن تیمیّه فی حقّ علیّ: أخطأ فی سبعه عشر شیئاً، ثمّ خالف فیها نصّ الکتاب .

«ابن تیمیّه» درباره امیر مؤمنان (علیه السلام) می گوید: علی در ۱۷ مورد دچار اشتباه شده است، و با نصّ قرآن مخالفت نموده است

الدرر الکامنه: ۱/۱۵۳ ـ ۱۵۵.

والسلام

بخش نقد مقالات و شبهات

سایت التوحید

About مدیریت پرچم های سیاه شرق

Check Also

سلبریتی

اگر حجاب و نماز خوبه! پس چرا برخی از آدم های مشهور کشورمون مثل بازیگران و ورزشکاران نماز نمی خوانند و خودشون و اعضای خانواده شون حجاب لازم رو ندارند ؟

⭕️ اگر حجاب و نماز خوبه! پس چرا برخی از آدم های مشهور کشورمون مثل …