پایگاه خبری تحلیلی شرق سایت خبری تحلیلی شرق Related Articles
نقد و بررسی فیلم Run All Night (فرار در طول شب)
تریلرهای لیام نیسون را میتوان به دو دسته تقسیم کرد: نوع سرراست و مستقیم که او را به یک نیروی ابرقهرمان طبیعی تبدیل میکند
و نوعی که گستاخانهتر است و احترام بیشتری برای هوش مخاطبان بزرگسال قائل میشود. با توجه به آنچه در گیشههای فروش رخ میدهد، میدانیم که تعداد فیلمهای نوع اول به مراتب بیشتر از نوع دوم هستند؛ دست کم میتوان گفت که «فرار در طول شب/Run All night» خود را به عنوان یکی از کارهای جدیتر کارنامه هنری لیام نیسون ثبت کرده است. در سومین همکاری بین یامه کویت-سرا، کارگردان، و این بازیگر ایرلندی اکشن زیادی دیده میشود، اما در لایههای زیرین، این فیلم درباره ندامت و دشوار بودن رستگاری در رویارویی با برخی گناهان است. تریلرهای فیلم به گونهای بودند که فرد با دیدنشان فکر میکرد این فیلم تمام و کمال درباره کشت و کشتار است، و علیرغم وجود این مولفه، باید گفت که «فرار در طول شب» اثری به مراتب تاریک تر و اندوهناک تر است.
جیمی کانلون (با بازی لیام نیسون) آدمکشی است که به تاریخ بازنشستگیاش نزدیک میشود. او بعد از کشتن نزدیک به ۱۸ نفر برای دوستش، رئیس تبهکاران شان مگوایر (با بازی اد هریس)، خود را به دامن بازنشستگی پر از مستی و پشیمانی میاندازد. او به تنهایی در کلبهای زندگی میکند و هرگز تنها پسرش، مایکل (با بازی جوئل کینامن) را ندیده است، تا اینکه دست تقدیر آن دو را یک بار دیگر مقابل هم قرار میدهد. اتفاقات طوری رقم میخورند که مایکل شاهد کشته شدن یک نفر به فجیع ترین نحو توسط پسر شان، دنی (با بازی بوید هالبروک)، میشود. رئیس از دوست قدیمیاش میخواهد که این وسط میانجیگری کند، اما قبل از رسیدن به یک راه حل غیرخشونت آمیز، دنی خود دست به کار میشود. جیمی برای نجات فرزندش چارهای جز کشتن دنی ندارد و در نتیجه این کار هر دو کانلون مجبور به فرار از دست عوامل شان وآدمکشهای اجیرشده برای کشتن آن دو میشوند. اگر بگوییم که رابطه بین این پدر و پسر مصنوعی در آمده است خیلی بی انصافی کردهایم. وجود مایکل مملو از خشم و غیض است و با گذشت شبهای متوالی معلوم میشود که او و جیمی قرار نیست که به سوی رستگاری پیش بروند.
در گذشته فیلمهای گنگستری معمولاً عادت به رمانتیزه جلوه دادن سبک زندگی جنایتکاران داشتند، اما در سالهای اخیر این رویه تغییر کرده است و از داخل لنز تاریکتری به زندگی آنها نگاه میشود. جیمی مرد رنج کشیدهای است که تقریباً برای هر کاری که در زندگیاش انجام داده پشیمان است. او مشروب می‌خورد تا فراموش کند و آپارتمانی خالی را به عنوان خانهاش انتخاب کرده است. در فیلم متوجه میشویم که ترک مایکل توسط او از روی دوست داشتن بوده چون او معتقد بوده که حضورش در زندگی پسرش ممکن است او را نیز به تباهی بکشاند. اما مایکل این کار پدر را چیزی جز بی توجهی نمیداند، اما این برای جیمی تنها کاری است که او با از خودگذشتگی موفق به انجامش شده است. این اختلاف اساس رابطهای را تشکیل می دهد که اصلاً از قواعد معمول قوس «شکسته پدر/پسر» که اغلب در فیلم های اینچنینی میبینیم تبعیت نمی کند. رابطه دوستی بین جیمی و شان نیز به همین اندازه پیچیده است- دو رفیق قدیمی که در جنگهای زیادی کنار هم بوده اند و گذشته مشترکشان باعث شده که به هم نزدیکتر از حتی دو برادر باشند، اما این دو نمیتوانند بر تنها تراژدی که بر سر راهشان قرار میگیرد فائق شوند.
شخصیتِ جیمی، نیسون شبیه کاراکتری است که او در اثر قبلی کویت-سرا، «توقف ناپذیر
/Non-stop»: مرد سرسختی که به مرور مهارتهایش در اثر داشتن یک رابطه طولانی و
عاشقانه با یک بطری از بین میروند، ایفا نمود. دوست داشتنی بودن ذاتی نیسون سرمایه
او است چون این سرمایه به ما اجازه میدهد تا با مردی که نماد اعماق فساد و هرزگی
بشری است همدردی کنیم (حداقل تا حدی). اد هریس، در نقش یک خلافکار خسته و
از نفس افتاده (چیزی در مایه های مایکل کورلئونه در «پدرخوانده ۳»)، جفت خوبی
برای نیسون است. سریال «کشتن / The Killing» جوئل کینامن مانع از تبدیل شدن
مایکل به شخصیتی میشود که صرفاً برای تسهیل رسیدن پدرش به رستگاری وجود
دارد. کامون، رپری که بازیگر شده، به عنوان مزدور حرفه ای که برای کشتن جیمی و
مایکل اجیر شده است کمی حالت اکشن/تریلر سنتی را به فیلم برگردانده است.
فیلمنامه بی عیب و نقص نیست. داستان روی پاشنه یک اتفاق بعید میچرخد، اما
بینندگانی که مشکلی با آن ندارند (مایکل راننده لیموزین دو قاچاقچی مواد مخدری
است که توسط دنی کشته میشوند) دیگر با دیدن اتفاقات کوچکتری که در طول داستان
رخ میدهند اذیت نمیشوند. ممکن است تصمیم به استفاده از ساختار تک بعدی که مانع
از وقوع تعلیق در فیلم می شود زیر سئوال برود. در فیلم مواقعی وجود دارند که کویت-
سرا را مجبور به پیروی از محدودیتهای این ژانر میکنند، مثل بازی نیسون در یک مبارزه
فیزیکی طولانی که در آن ضربهای می خورد که فقط یک ابرقهرمان میتواند از پسش
بربیاید. البته اینها انتقادات نسبتاً کوچکی هستند. «فرار در طول شب» اثر محکم و
خوبی است که نیسون را در اوج یک بازی اکشن نشان می دهد و به او اجازه میدهد
تا حدی بی آبرویی ناشی از «ربوده شده ۳ /Taken 3» را جبران کند.