نقد فیلم Philomena (فیلومینا) فیلومینا(Philomena) که بخشی از آن صرف تحقیق و بررسی مرموزانه ، بخشی دیگر رابطه‌ی ناجور دو دوست و بخش آخرش نقدکردن رفتارهای غیرانسانی دهه ۱۹۵۰ در ایرلند و ۱۹۸۰ در واشنگتن است در رده‌ی فیلم‌هایی قرار می‌گیرد که برای داستان و تخیلی بودن بیش از حد …

نقد فیلم On The Seventh Day (در روز هفتم) رضایت‌بخش‌ترین جنبه «در روز هفتم» (En El Séptimo Dia یا On the Seventh Day)، اولین فیلم بلند «جیم مک کی» (Jim McKay) در دوازده سال اخیر، از آن جایی نشات می‌گیرد که این فیلم یک مقدمه

نقد فیلم Ant-Man And The Wasp (مرد مورچه‌ای و زنبورک) سخت است که بگوییم کدام یک از اعضای گروه سبک‌ترین، بی‌وزن‌ترین و محوترین عضو است؛ مرد‌ مورچه‌ای، زنبورک و یا «مرد مورچه‌ای و زنبورک»(Ant-Man and the Wasp). اما در حالی که ما در مدت زمان دو ساعته‌ی

نقد فیلم The Queen (ملکه) صحنه‌های ابتدایی «ملکه»(The Queen) ساخته‌ی «استفن فریرز» صرفاً تصاویری از «هلن میرن» است در لحظاتی که شخصیت او آماده می‌شود تا دیده شود. او ملکه «الیزابت دوم» است و ما این را در نگاه اول می‌فهمیم. شباهت تنها ظاهری نیست بلکه تمام ذات و وجود …

نقد فیلم An Education (درس آموزی) چه اتفاقی رخ می‌دهد وقتی شما به سراغ ترکیب یک حرکت ستاره‌ساز به کمک یک بازیگر جوان به همراهی بازیگران مکملی که کارنامه قابل اعتمادی دارند و یک فیلمنامه نوشته شده به دست «نیک هورنبای» (با سابقه آثاری چون «در مورد یک پسر» (About …

نقد فیلم کله سرخ یکی از عدیده ترین مشکلات سینمای ما در این روزها برای عرضه آثاری خوب و درخور، علاوه بر نبودن فیلمنامه‌های خوب و دقیق، نبودن جسارت در میان فیلمسازان است، جسارتی که تمام و کمال روی اثر تاثیر بگذارد و از ابتدا تا انتها آن را برای …

نقد فیلم Michael Clayton (مایکل کلیتون) وقتی که صحبت از فیلم‌های سینمایی می‌شود، اصولاً تنها دو نوع فیلم هیجان‌انگیز داریم؛ نوع اول که به لحاظ بصری هیجان انگیز هستند یعنی بر روی اکشن تمرکز می‌کنند تا تنش و هیجان ایجاد کنند و نوع دوم که

نقد فیلم Precious (گرانبها) «گرانبها» (که مزین به این زیرنویس سنگین و بلند است: بر اساس رمان «فشار» (Push) اثر «سافایر» (Sapphire)) توانسته تا وظیفه همزمان دلگرم کننده بودن و مایه دلشکستگی بودن را به خوبی انجام دهد، آن هم با دوری از تمامی آن زرق و برق‌ها و دوز …

نقد فیلم Juno (جونو) “جونو” به کارگردانی جیسون ریتمن را تقریباً می توان بهترین فیلم امسال دانست. فیلمی بی نهایت هوشمندانه، مفرح و تأثیرگذار که داستان خود را در قالب یک کمدی اسکروبال آغاز می کند و در نهایت

نقد فیلم Frost/Nixon (فراست/نیکسن) شاید سینمای آمریکا در میان روسای جمهوری این کشور ، پس از آبراهام لینکلن ، بیش از همه به ریچارد نیکسون ، رییس جمهور بدنام اواخر دهه ۶۰ و اوایل دهه ۷۰ آن پرداخته باشد.