!بدان! که من در این کتاب –{ قواعدالأحکام} چکیده و فشرده احکام را به گونه اى موجز آوردم و پایه هاى اسلام را با کلمات کوتاه و عبارتهایى روان روشن ساختم و راه رشد و طریق استوار را واضح کردم.
تألیف این کتاب به هنگامى است که پنجاه سال از عمر را گذرانده ام و وارد دهه شصت زندگى شده ام.
دهه شصت زندگى آنى است که مهتر خلایق –{ جناب رسول الله(صلى الله علیه وآله وسلم)} فرموده: «آن، آغازگاه هجوم مرگ است.»حال اگر خداوند تعالى {در این دهه} بر من مرگ را نوشته باشد و آن را با «قَدَر»ش حتمى کرده باشد، از آنجا که او فرمانش را بر بندگان حاضر و مسافر، جارى سازد، پس من هم ـ همانگونه که خداوند تعالى وصیّت را بر من واجب و بخصوص هنگام احساس مرگ مرا مأمور به آن کرده است ـ {تو را مخاطب ساخته }و برایت وصیّت میکنم به:اینکه همدوش با تقواى الهى باشى، که آن ـ بیقین ـ سنّت پایدار و واجب حتمى و سپر نگه دارنده و توشه ماندگار است.
و {آن} پر سودتر چیزى است که انسان براى روزى که چشمها از هیبتِ آن روز گشاده و خیره میماند و یار و یاور نیست، خواهد داشت.
التزام به پیروى اوامر خداوند تعالى و انجام دادن آنچه او می پسندد و پرهیز از آنچه او ناخوش دارد و دورى از نواهى خداوند تعالى.
زندگى ات را در تحصیل کمالات نفسانى سپرى ساز و اوقاتت را در کسب فضایل علمى و عروج از پَستى نقص به بالاترین نقطه کمال و اوجگیرى در آسمان عرفان و نه سقوط به جایگاه جهال و {و عمرت را با }گرایش عاشقانه به پسندیده ها و یارى برادران دینى و پاسخ درشتخو را به سخن نیکو گفتن و نیکورفتار را با چهره باز پذیرفتن بگذران! پرهیز از رفاقت با انسانهاى پَست و همنشینى با افراد نادان، زیرا رفاقت و همنشینى با آنان خُلْق و خوى ناپسند و باطن پَسْت بر جا مینهد.
التزام به همدوشى با عالمان و نشست و برخاست با فاضلان داشته باش که آن براى کسب کمالات زمینه کامل را فراهم میسازد و برایت، توان و مهارت در یافتن پاسخ مجهولات را به دنبال دارد.
باید، امروزت از دیروزت بهتر باشد.
تو و التزام به صبر و توکّل و رضا.
هر روز و شب، محاسبه نفس کن!از خداوند بسیار آمرزش بخواه!از نفرین مظلوم بترس! بخصوص از نفرین یتیم و پیرزن، که خداوند در مورد شکستن دِلْشکسته، گذشت نمیکند.
تو و التزام به نماز شب; که رسول الله(صلى الله علیه وآله وسلم) بر آن تشویق کرده و دعوت به اقامه آن کرده و فرموده است: «مَنْ خُتِمَ له بقیام اللیل، ثمّ مات، فله الجّنَه.»: هر که آخرین عملش، اقامه نماز شب باشد و بمیرد، بهشت براى او باشد.
تو و التزام به صله رحم; که بیقین، به عمر آدمى می افزاید.
تو و التزام به خوشرویى.
همانا رسول الله(صلى الله علیه وآله وسلم) فرمود: «إنّکم لن تسعوا الناس بأموالکم، فسعوهُمْ بأخلاقکم!»: همانا شما را نرسد که با اموالتان، تمامى افراد را در آسایش قرار دهید; لذا آنان را با اخلاقتان خشنود سازید.