پایگاه خبری تحلیلی شرق سایت خبری تحلیلی شرق Related Articles
نقد فیلم Insidious (توطئه آمیز)
توطئه آمیز دیدار مجددی است با ژانر کلاسیک و البته دوست داشتنی خانه شبه زده. موفقیت در این فیلم ها
به میزان زیادی به شخصیتها ، اتفاقات نهانی و البته میزان ترس بستگی دارد. این فیلم آن طوری نیست که
بگوییم فوق العاده بود اما آنهایی که به سینما می روند، چیزی را که انتظار دارند دریافت خواهند کرد. “توطئه آمیز”
حاصل جدیدترین همکاری کارگردان، جیمز وان و نویسنده، لی وانل است که صاحب ایده «اره» است.
به محض آغاز فیلم، ما شاهد این هستیم که یک خانواده ساده در حال نقل مکان به یک خانه قدیمی بزرگ است. از آن نوع خانه هایی است که برای یک فیلم شبح زده لازم است. اتاق های زیاد، گوشه ها، راهروها، پلکان، کمدها، سایه ها و البته اتاق کوچک زیر شیروانی. اگرچه که در فیلمهای «فعالیت ماورا طبیعی» (Paranormal Activities) خانه های مدرن تری مورد استفاده قرار گرفتند، اما این ژانر واقعاً به صدای جیرجیر وسایل قدیمی هم نیاز دارد.
به نظر می رسد خانواده لمبرت قبل از این جابجایی واقعاً خوشبخت بودند. جاش (پاتریک ویلسون) یک معلم است، رنای (رز بایرن) آهنگ ساز است و دالتون جوان (تای سیمپکینز) کنجکاوترین بچه بین هم سن و سالانش است. شاید به دلیل همین کنجکاوی باشد که دزدکی وارد اتاق زیر شیروانی شود، از روی نردبام به پایین بیافتد و بلافاصله به کما برود! اما نوارهای مغزی اثری از هچ جراحتی نشان نمی دهند. همین امر این سوال را در ذهن بیننده ایجاد می کند که نکند اتفاق دیگری افتاده باشد!؟
رنای یقین دارد که فعالیت هایی پنهانی در حال روی دادن است. جعبه ها و وسایل او توسط دستانی نامرئی جابجا میشوند، درها و پنجره ها خودشان باز می شوند ، تمام این عوامل باعث می شود که ما حتی از رنای هم مطمئن تر باشیم که نیرویی پنهانی در خانه وجود دارد. کم کم تصویری واضح از یک شبح ترسناک برای ما پدیدار می شود. برای درک دقیق تر ظاهر این موجود، می توانید پیش خود یک حیوان وحشی جهنمی را تصور کنید!
بعد از مدتی، پدر خانواده به علت مشغله زیاد مجبور می شود که شب ها را تا دیر وقت در محل کار خود بماند. احتمالاً فیلم می خواهد کاری کند که به علت بی توجهی و عدم رسیدگی به مشکالات موجود در خانه ما وی را سرزنش کنیم. در این فیلم نمونه ای از «سندرم پدر غایب» وجود دارد، وسیله ای برای تسهیل کار فیلمنامه نویس که پدر را از سر راه بر می دارد تا مادر بتواند تنها در خانه بماند و به او گفته شود دچار خیالات شده است.
در این مرحله، نیاز به کمک برای این خانواده احساس می شود. آنها یک روانپزشک به نام الیس راینز (با بازی لین شای) را استخدام می کند. او دو نفر را که می توانند ارواح را فراری دهند به آنجا می فرستد. این دو نفر به نظر بی کفایت می رسند و باعث به وجود آمدن لبخندهای ریز خوبی می شوند و این امر تا آنجا پیش می رود که کل فیلم را به مرز کمدی شدن هم پیش می برد، احتمالاً آمدن لین شای ایده خوبی بوده است. وی کسی است که در گذشته مشابه اتفاقات ذکر شده را دیده است. همین امر باعث می شود تا او بتواند دلایلی بیاورد که باعث به وجود آمدن هشدار هایی جهت اقدامی هر چه جدی تر برای خانواده شود.
این موجود نحس چیست؟ چرا آن جاست؟ چه می خواهد؟ او از لمبرتهای بیچاره چه به دست می آورد؟ جواب به چنین سوالاتی لزوماً باید در سطح متافیزیکی، تئوری باقی بماند اما در حقیقت هدف از حضور این شبح تولید برخوردهای وحشتناک در فواصل اندک و هر چه ترسناک تر و البته آزار دهنده تر نشان دادن خود است.
” توطئه آمیز” فیلمی متفاوت با آنچه که ما این روز ها به عنوان فیلم ترسناک می بینیم می باشد. این فیلم بیشتر جهت خشنود ساختن تماشاگران صبور و اندکی باهوش تر ساخته شده و نه برای نوجوانانی که هر لحظه منتظر فریادی در سکوت داخل فیلم و از جا کنده شدن می باشند. در برهوت فیلم های درجه چندم و سطح پایین ترسناک، تماشای “توطئه آمیز” نه یک تجربه بدیع، بلکه حداقل می تواند تجربه ای متفاوت می باشد. دیدن این فیلم به آن دسته از تماشاگرانی توصیه می شود که علاقه مند تماشای فیلمی هستند که تقریبا از همان لحظات ابتدایی تا انتهای آن، بتواند آنها را در نوعی حالت ناآرامی و ااسترس نگاه دارد.