پایگاه خبری تحلیلی شرق سایت خبری تحلیلی شرق Related Articles
نقد و بررسی فیلم The East (گروه شرق)
بریت مارلینگ، متفکر تند و تیز فیلم «گروه شرق / The East»- یک تریلر مستقل جاسوسی بدشگون- شاید
هرگز در هالیوود به جایگاهی که سزاوارش است دست نیابد. وقتی با ریچارد گِر در فیلم «داوری / Arbitrage» سال گذشته هم بازی شد، قرار بود لحظات آرامتری را تجربه کند، اما زیر بار ساده دیده شدن نرفت، لذا همیشه [در این فیلم] حالتی عصبی در او دیده میشود. خوشبختانه از نظر ما، جا افتادن [در نقش] به نظر نمیرسد که هدف اصلی باشد. مارلینگ توانایی زیادی در نویسندگی و تهیه کنندگی فیلمنامههایش، که در آنها علاقه زیادی به مکاتب فکری و مرموزیت ژانر علمی و تخیلی نشان میدهد، دارد. در یک دنیای بی عیب و نقص، این استعدادِ غیرقابل طبقه بندی ممکن بود به جای تبدیل شدن به یک گِرتا گِرویگ دیگر به دختری [۱]IT باز جدید تبدیل شود.
مارلینگ در همکاری دیگرش با زال باتمانقلیج، کارگردان او در فیلم آخرالزمانی «طنین آوای من/ Sound of My Voice» ، کاملاً در نقش یک مأمور اطلاعات خصوصی، مأموری که نمی‌تواند از جیمز باند تقلید نکند، فرو میرود. روشی که « گروه شرق» از آن برای ترسیم سیاه مشق کاراکتر او در این فیلم، [با نام] سارا، استفاده میکند به خودی خود لذتبخش است: او دوست پسر لوس خود را توی خماری دانستن شغلش میگذارد. هنگام خواب از عیسی مسیح مدد میخواهد که به او قدرت دهد. و در یک صحنه فوق العاده از استقامت زنانه، مارلینگ پا به پا با پاتریشیا کلارکسون تلخ زبان در یک مصاحبه شغلی، که علیرغم خودبینی او نتیجهاش خوب میشود، پیش میرود. به خاطر دردهایش یک جفت کفش برکنستاکس[۲] جدید به سارا داده میشود.
بعد از مدتی مشخص میشود که «گروه شرق» فیلمی درباره فعالان محیط زیست است: نه از آن فعالان الکی، بلکه از گونههای نادرتری که میتوانند بلای ناشی از آلودگی هوا را به یک پالایشگاه نفت برگردانند یا شامپاین شرکتهای داروسازی را با داروهای مشکل دار خودشان طعم دار کنند. آنها نام خود را «گروه شرق» گذاشتهاند. اگر از فیلم ساخت کمپانی فاکس درباره تندروهای شرور خوشتان آمده لبخند بزنید، اما فراموش نکنید: داستان بیشتر از آنچه میتوانید تصور کنید وارد جاهای منطقی میشود. سارا بعد از رنگ کردن موهایش به رنگ بلوند هیپیهای کثیف و ولگردی با یک دسته ولگرد که سوار قطارهای در حال حرکت میشوند، ناگهان به همراه گروه مذکور وارد عمارت متروکی در وسط جنگل میشود و آنجا است که زنانگی اش آزمایش میشود.
اواسط این اتفاقات است که فیلم واقعاً اوج میگیرد. مارلینگ به مدد تواناییهای مبتکرانه اش نقشش را خیلی خوب بازی میکند، اما نباید از بازی سرزنده اَلِکساندِر اِسکارسگارد، به عنوان رهبر قدرتمند و خوش تیپ این فرقه، و اِلن پِیج، که انگار به دنیا آمده تا به «مخمصههای» بالقوه واکنش شدید نشان دهد، غافل شد. صحنههای تلقینهای فرقه ای عجیب و غریب در حال تبدیل شدن به شگرد باتمانقلیج هستند («طنین آوای من»، ماهرانه ترین دست فشردن مخفی سینما را داشت) و سارا تقریباً هنگام صرف شامی، که هنوز با آداب غذا خوردن گروه آشنا نشده، شوخیهای ناجوری میکند.
اگرچه «گروه شرق» گاهی اوقات اندکی صحنههای اکشن نشان میدهد
(مهارتی که این فیلم ها به آن نیاز دارند)، ولی هرگز به دام موضوع وفاداری
های پنهانی نمی افتد. این فیلم جسارت قابل توجهی در زدن به قلب
چراهای خشونت سیاسی دارد. این فعالان، دلقک نیستند حتی اگر
گاهی مانند اعضای یک خانواده از هم گسیخته با هم جدال میکنند.
و فیلم ستایشی است از تمام افرادی که با تحمل دشواریهای بسیار
مهارت‌های جاسوس بازی را آموختهاند، اتفاقی که کمتر کسی از
جماعت ساندنس انتظار دارد: تماشاگران همیشه با پول خود ریسک میکنند.
—————-
[۱] فناوری اطلاعات.
[۲] نام یک برند کفش در آمریکا.