پایگاه خبری تحلیلی شرق سایت خبری تحلیلی شرق Related Articles
نقد فیلم THE BUCKET LIST
باکت لیست یا فهرست کارهای انجام نگرفته یا فهرست آرزوهای دست نیافته و یا ترجمه به اشتباه رایج نامش، فهرست
ممنوعه ، فیلمی است که در ژانر کمدی و درام و سرگذشتی طبقه بندی شده است. این فیلم حاصل کارگردانی راب رینر و با نویسندگی جاستین زاکهم میباشد. راب رینر یکی از کارگردانان تقریبا ناشناس برای ایرانیان است. بزرگترین دلیل این مسئله تمرکز وی برای کار در تلویزیون است. هر چند که در کارنامه کاری خود ۱۵ فیلم سینمایی دارد (بعلاوه ۳ فیلم تلویزیونی ،یک مستند تلویزیونی و یک فیلم کوتاه) ولی کار های او در تلویزیون بسیار پررنگتر هستند. حدود ۴۵ کار او در بازیگری ،۲۰ نویسندگی از مجموع ۲۱ اثر نوشته شده اش ،نیمی از تهیه کنندگی اش و کارهای موسیقیایی وی برای تلویزیون بوده است. ولی این فیلم تقریبا با سایر کارهایش تفاوت عمده ای دارد و اینهم به خاطر خودش نیست. این فیلم متعلق به نیکلسون و فری من است. در ابتدای فیلم که سکانسها تنها در یک اتاق بیمارستان شکل میگیرد هیچگاه شما خسته نمیشوید. به قدری دیالوگها زیبا و هوشمندانه است که مطمئنا اگر فیلم تا پایان نیز در همان اتاق بود بازهم آن را تماشا میکردید. تقابل شخصیتها عالی هستند.
و باز هم باید بگویم (در تحلیل فیلم درخشش گفته بودم) که هیچ کلاس بازیگری ای بدون جک نیکلسون کامل نیست. وقتی به بازی این تنها سه اسکاری سینما نگاه میکنید ،هیچ کدام از فیلمهای دیگر او را به یاد نخواهید آورد انگار که به مستندی درباره زندگی او مینگرید. خود او تصمیم میگیرد که دوستش داشته باشید یا ازش متنفر باشید. او استاد ایجاد احساس در مورد نقش هایش است.
مورگان فری من را هم که همه میشناسند. این اسکاری هم بازیگر بزرگی است ولی مشکلش فیزیک و ظاهر اوست که جذب کننده تماشاگران به عنوان نقش اولش نیست. ولی لیست کارهای بزرگش از بسیاری از هنرپیشگان جایزه برده درخشان تر است.
چرا امتیاز فیلم THE BUCKET LIST از دید منتقدان ۴.۲ است و تماشاگران ۷.۵ ؟ اختلاف زیادی است.
اولین دلیل آن این است که فیلم THE BUCKET LIST از نظر مقیاسهای سینمایی هیچ نکته برجسته و خاصی ندارد که فکر میکنم به دلیل دید تلویزیونی رینر است. هزینه کم ،مسایل اجتماعی و جذب مخاطبین عام اصلیترین مشخصه های این دسته کارها هستند. به نظر میرسد بیش از ۷۰ درصد از هزینه ۴۵ میلیون دلاری این فیلم خرج دستمزدها شده باشد. داستان و موضوع این فیلم هم برای منتقدان کهنه و نخ نما است. پرداخت داستان بسیار روتین و کلاسیک است. شاید اگر از بازی نیکلسون و فری من بگذریم ، تماشای این فیلم و خواندن کتاب یا داستان فیلم حسی مشترک در شما ایجاد کند. واقعا این فیلم برای منتقدان چیزی ندارد و احتمالا همه منتظر پایان فیلم بودند (اگه زیر لب دری وری نگفته باشند). و واقعا نیز همینگونه است، باکت لیست از دید ساختاری یک فیلم نیست، ولی چرا تماشاگران فیلم THE BUCKET LIST را دوست دارند؟
مهمترین دلیل آن (بنظر من) ملموس بودن آن است. کمتر از نیمی از فیلم میگذرد تا شما وارد جریان آن شوید. منظورم به طور کامل است. یعنی شما یکی از این دوشخصیت میشوید. شما یا ادوارد هستید یا کارتر، و این به میل شما نیست بلکه روش زندگی شماست که تعیین میکند شما کدامید. دیالوگهای فیلم THE BUCKET LIST فوق العاده است. (بخصوص در دو سکانس گفتگو در هواپیما بر فراز قطب و گفتگوی ادوارد و کارتر در محوطه تاج محل).
البته یک نکته مهم : فیلم THE BUCKET LIST سن تماشا دارد. بیشترین تاثیر این فیلم بر روی افرادی است که وارد بحران میانسالی شده اند یا از آن گذشته اند. روشنتر بگویم “این فیلم برای افراد بالای ۳۰ سال خوب است”
احتمالا این فیلم باید مورد علاقه پدران ما باشد . اگر میتوانید یک نسخه برای پدرتان تهیه کنید. مطمئن باشید از شما خرسند خواهند شد.
در کمتر صحنه کمدی شما خواهید خندید در طول این فیلم شما فکر میکنید ” که این منم “.
مصاحبه ای با مورگان فریمن و جک نیکلسون درباره باکت لیست
فیلم فیلم THE BUCKET LIST درباره دو پیر مرد است که در اتاقی در بیمارستان در روزهای آخر زندگی خود را سپری می کنند . یک روز یکی از آنها می گوید که این آخر عمری کارهایی را انجام بدهند که تا حالا آرزویانجام دادن آنها را داشته اند . و اتفاقاتی در سراس فیلم رخ می دهد که هم خنده دار است و هم جای تامل و تفکر .
سوال : ایا بازی کردن در فیلم THE BUCKET LIST این احساس را در شما به وجود نمیاورد که دارید با مرگ خودتان دست و پنجه نرم می کنید؟ یا شما از آنها چشم پوشی می کنید وقتی که دارید فیلمی درباره مرگ می سازید ؟
مورگان فریمن : فکر می کنم چیزی که شما در حال انجام دادن هستید، در هر موقعیت بازیگری ، فقط بازیگری است نه بیشتر . شما سعی نمی کنید که ان شخصیت را در خودتان بگنجانید ، اگر این کار را بکنید ، آنوقت خودتان را در رنجی عمیق قرار می دهید . بازی کردن شخصیتی که دارد میمیرد یا قرار است که بمیرد ، ما فقط نقشش را بازی می کنیم و هیچ گونه احساس مرگی در خود ما به وجود نمی آید . حالا شاید بگویید که پس فیلم درباره چه هست ؟ من منطق این فیلم را دوست دارم . فیلم درباره زندگی است نه درباره مرگ .
جک نیکلسون : بله درست می گوید . این همان جمله ای است که اولین بیننده ها گفتند .” فیلم درباره زندگی است “. حسی درون فیلم است که من آن را دوست دارم و آن این است که شما با دیدن فیلم به فکر زمان مرگ خود می افتند . این ترس ناشناخته تو را تحریک می کند . من به سخنرانی های زیادی رفته ام که این موضوع را مورد بحث قرار اده اند . سوالی که قبل از شما از ما پرسیده شد این بو که آیا تاثیرات این فیلم با شما خواهد ماند؟ ما میخواستیم اگر چه این رویکردی کمیک است ولی ما میخواستیم که فیلم کمی همنوایی داشته باشیم . فکر می کنم به خاطر این باشد که این مسائل درونی هستند ، اینها مکالماتی هستند که ما مخفیانه با خودمان انجام می دهیم . مطمئنا شما تا بحال در مراسم تششیع جنازه شرکت کرده اید و این سوال را از خود کرده اید که چطور میتوانم با مرگ کنار بیام؟ شما تمثال بزرگی مثل این فیلم را می خواهید که بعضی وقت ها در فکر من هم هست . همه ما یک جور هستیم و هیچ فرقی با هم نداریم .
سوال : چطور ریتم بازی با یکدیگر را به دست آوردید ؟ ایا شما بیشتر از آنکه فیلم نامه بود همدیگر را تحت فشار قرار دادید؟
مورگان فریمن : من از همان اول داشتم یک جورایی با جک می رقصیدم . من ریتم کارش را بلدم و چیزهایی زیادی درباره بازیگری او می دانم که همه ینها را فقط از تماشا کردن فیلم هایش به دست آورده ام .
جک نیکلسون : هدف کلی من به عنوان بازیگری این
نقش این است که او را تحت فشار قرار دهم تا او را
راضی به رفتن به گردش کنم . فکر می کنم هر دوتا
ی ما به اندازه کافی حرفه ای برای انجام این کار
باشیم . اولین باری که او را دیدم بهش گفتم “چیزی
بهت می گم که شاید کسی تا حالا بهت نگفته باشد.
من فکر می کنم که تو جیمز دین مدرن هستی” او
گفت “چی؟” من گفتم ” من درباره یک ویژگی جیمز
دین صحبت می کنم . سینما وجود دارد ، بازیگری
وجود دارد” دین این کیفیت را داشت . مورگان کار
زیادی را برای این فیلم انجام داد در حالی که شاید لازم نبود.
سوال : ایا هر کدام از شما لیست باکتی داشته اید؟
چیزهایی در ان لیست بوده که بخواهید انجام بدهید؟
جک نیکلسون : من دوست دارم که اهرام ثلاثه مصر را ببینم .
مورگان فریمن : فکر می کنم همه ما یک لیست باکت
خصوصی را داریم . شاید آنها روی کاغذ نوشته نشده
است و شما آن لیست را جایی نوشته اید. من همیشه
درحال تغییردادن آنها هستم .
سوال : آیا در هنگام کار اوقات خوبی را گذراندید؟
مورگان : ما با هم به کنار دریاچه برای ماهیگیری رفتیم .
تجربه جالبی را ان شب داشتیم . و قتی داشتیم بر می
گشتیم مردم دورمان جمع شدند و از ما امضا و عکس می
خواستند . من از ازدحام جمعیت فرار کردم ، چون از امضا
دادن متنفرم .
جک نیکلسون : درست می گه . مورگان از ایستادن متنفره .
من هم شب جالبی را با مورگان آن شب گذراندم .
سوال : صادقانه به ما بگویید که ، شخصیت شما چقدر به
شخصیت های درون فیلم نزدیک است؟
مورگان فریمن : خوب نمی دانم . هیچ وقت یک مکانیک نبوده ام . بله چیزهایی هست که همیشه می خواستم داشته باشم . وقتی در نیروی هوایی بودم یک تکنسین الکترونیک بودم . سراسر زندگی ام یک بازیگر بوده ام ، یا به عبارتی یک متظاهر . فکر نکنم که خیلی به شخصیت درون فیلم نزدیک باشم و بزنم به تخته هنوز با اینکه ۶۲ ساله و سیاهپوست هستم همچنان درسالم و سرحل هستم.
جک نیکلسون : (خطاب به مورگان فریمن ) : واقعا؟
مورگان فریمن : بله . من زندگی راحتی دارم و واقعا به مانند فیلم نیستم .
سوال : چیزی هست که بنا بر میل شما نباشد؟
مورگان : سوال سختی است به خاطر اینکه چیزهای زیادی وجود دارد . من یک فیلم نامه ی ماندلا را دارم ، و می خواهم آن را سال آینده اجرا کنم . واقعا می خواهم آن را انجام بدهم . ۱۵ سال است که دنبال این کار هستم . واقعا آدم کاملی است .
جک نیکلسون : کی آن را نوشته است؟
مورگان فریمن : هنوز کسی ان را ننوشته است .
سوال : شما درباره تصمیم شخصیت های فیلم درباره مرگ خودشان چه فکری دارید؟
مورگان فریمن : از شخصیت جک در فیلم رهایی از شاوشنک یادم هست که خطاب به من گفت ” دوست داری مشغول مردن باشی یا مشغول زندگی ” و تصمیم آن بود که مشغول زندگی کردن باشم.
جک نیکلسون : ما می دانستیم که باید فیلم را قابل باور می ساختیم . و کار خوبی از کار در آمد .
شاید شما هم بعد از دیدن این فیلم یک باکت لیست تهیه کنید.