پایگاه خبری تحلیلی شرق سایت خبری تحلیلی شرق Related Articles
نقد و بررسی فیلم Parental Guidance (راهنمایی والدین)
بیلی کریستال و بت میدلر تمام توانشان (که زیاد هم هست) را می
گذارند تا در «راهنمایی پدرانه» ما را سر گرم کنند، اما خود فیلم دائم
سر راهشان را می گیرد. این یک کمدی معمولی است که فیلم نامه
اش پدر و مادرهای متزلزل را که در مورد مراقب از فرزندانشان افراطی عمل می کنند، نشان می دهد.
نمونه اول از این گونه والدین توسط ماریسا تومی اجرا شده است. او
حتی یک لحظه هم متوسل به خشونت نمی شود، نه در صحنه های
دراماتیک و نه در صحنه های کمیک و نه حتی در صحنه هایی که
توسط کارگردان یا فیلمنامه از قبل به فیلم تحمیل شده اند.
کریستال در نقش یک گوینده بیسبال در ورزشگاهی در شهر فرسنو
است که به تازگی از کارش اخراج شده. او با یک گوینده تلویزیونی
آب و هوا ازدواج کرده که نقش او توسط میدلر بازی می شود. دختر
آن ها ( با بازی تومی) اخیراً به همراه همسرش (با بازی تام اورت
اسکات) و سه فرزند کوچکشان به آتلانتا نقل مکان کرده اند. بچه هایی که به طرق مختلفی آسیب دیده اند و نیاز شدیدی به ایجاد حد و مرزهای سنتی در زندگیشان وجود دارد.
نقش بچه ها توسط بایلی مدیسون، جاشوا راش و کایل هریسون بریتکوپ ایفا می شود. محور طنز داستان بر خشم و عصبانیت نوه ها و احساسات خارج از کنترلی که در مسیر رشد و شادی این کودکان قرار دارد، شکل گرفته است.
حس ترحم در فیلم قابل توجه است. مثل صحنه ای که کریستال در آن هات داگ را روی صورت یکی از بچه ها استفراغ می کند یا نوه ای که یک دوست خیالی دارد که این دوست خیالی دستشویی می کند و اسکیت سوار بازی ایکس باکس را شکست می دهد: همه این ها هم بدون هیچ ظرافت هنرمندانه ای ساخته شده است! نتایج: فیلم، فقط قابل تحمل و سرگرم کننده است. درسی که می دهد: برای اینکه گل های رز را بو کنی هر چقدر میخواهی زمان را هدر بده و در باران با قوطی حلبی در خیابان بازی کن!
بازیگران مثل شیردوشان کهنه کار٬ شیره فیلم را کشیده اند. تومی شیوه خاصی را به کار گرفته است تا یک انسان واقعی با احساسات واقعی و پر کشمکش نسبت به والدینش و همچنین مسائل و فشارهای طبیعی که خودش به عنوان یک مادر باید با آن ها کنار بیاید، نشان دهد و باعث به وجود آمدن رگه ای از صداقت و یک راستی در فیلم شده است که فیلم به سختی خود را با آن تطبیق داده است.