نقد فیلم Kiss Kiss Bang Bang
بوس بوس بنگ بنگ (انگلیسی: Kiss Kiss Bang Bang) فیلمی در ژانر نئو نوآر، معمایی و کمدی به کارگردانی شین بلک است که در سال ۲۰۰۵ منتشر شد.
بازیگران
رابرت داونی جونیور – هری لاکهارت
وال کیلمر – پری ون شرایک
میشل موناهن – هارمونی فیث لین
راکموند دانبار – ماسترد
آریل وینتر – هارمونی فیث لین هفت ساله
Kiss Kiss Bang Bang، بدون شک سادهترین فیلم هالیوودی این لیست به حساب میآید. اثری به نویسندگی و کارگردانی شین بلک که بهترین عناصر سینمای او را در خودش جای داده است و قصهی کلیشهای خلافکار سطح پایینی را که تبدیل به یک بازیگر حرفهای میشود، روایت میکند. ساختهی بلک، سکانسهای مرتب و منسجمی ندارد و بسیاری از رخدادها در آن کاملا اتفاقی یا حتی فانتزی و به دور از واقعگرایی جلوه میکنند. با این حال، فیلم عملا داستانگویی استخوانبندیشده و دقیقی را ارائه میدهد که از شخصیتها به همهچیز میرسد. کاراکترها را خلق میکند و بر پایهی عناصر اصلی تعریفشده به عنوان پایه و اساس شخصیت آنها، دیالوگها را میسازد و به کمک گفتوگوها، شیمیهای راضیکنندهای را بین تک به تکشان به وجود میآورد. به همین سبب، حتی اصلیترین عناصر داستانی آن هم تحت تاثیر شخصیتهایش قرار دارند و کاراکترها با قدرتی اثباتشده و انکارناپذیر، بالاتر از همهچیز بر داستان حکمفرمایی میکنند. آن هم در حد و اندازهای که از جایی به بعد، دیگر بیننده به خاطر همراهی با آنها بسیاری از عناصر خاص یا حتی پیش پا افتادهی روایت را هم میپذیرد و در فضاسازیهای نئونوآر، کمدی، سرگرمکننده و بامزهی فیلم، غرق میشود. Kiss Kiss Bang Bang، به عنوان محصول کمتر دیدهشدهای که با پانزده میلیون دلار بودجه ساخته شد و فقط به کسب مبلغی در همین حدود از باکسآفیس بسنده کرد، یکی از آن اکشنهای دیدنی و برتر سالهای اخیر است که حداقل فرم روایتی خاص خودش را دارد، هرگز تماشاگر را خسته نمیکند و کارگردانی و تدوینش به قدری عالی هست که هم اکشنهای فیلم و هم کمدیهای اغراقشدهی آن، جذاب و هیجانانگیز به نظر برسند. راستی اثر مورد بحث، یکی از بهترین نقشآفرینیهای رابرت داونی جونیور را هم نشانتان میدهد و با این اوصاف، دیدنش برای طرفداران این بازیگر پردرآمد و تحسینشدهی هالیوود در سالهای اخیر، ضرورتی غیر قابل انکار دارد.