بخش اذان جشن سحر نیمه شعبان
اذان، ارزش و جایگاه والایی در شریعت محمدی (ص) دارد. اذان، دعوت بهسوی عبادت و بندگی خدا است و مۆذن با
آهنگ رسا و روحبخش ، امت اسلام را به نماز و مناجات ، فرا میخواند.
امام رضا (ع) درباره فلسفه و حکمت اذان میفرماید :
آنکس را که فراموشکار است ، یادآور باشد و آنکس را که غافل است متنبه سازد.
فهماندن وقت نماز ، برای کسی که اشتغال دارد. ( مشغول به کار است )
دعوت مردم به پرستش خالق و ترغیب در آن است.
اذانگو، اقرار به توحید دارد و ایمان را
آشکار میسازد و اسلام را اعلان می
کند و آنکس را که فراموش کرده، یادآوری مینماید. (منلایحضرهالفقیه، ج ۱، ص ۲۹۹) رسول خدا (ص) فرمود: « هرگاه مۆذن بگوید: اللهاکبر »، خداوند میفرماید : ای امت محمد ، مهیای نماز شوید و شغل دنیا را ترک کنید »
امام باقر علیهالسلام فرمود : «در شب معراج آنگاه که پیامبر به بیت المعمور رسید، وقت نماز شد، جبرئیل اذان و اقامه گفت، پیامبر جلو ایستاد، فرشتگان و پیامبران پشت سر حضرت به صف ایستادند ( و نماز را به جای آوردند )». کسی از امام باقر ( علیهالسلام ) پرسید : جبرئیل چگونه اذان گفت ؟ امام ـ علیهالسلام ـ فرمود : «الله اکبر، أشهد ان لا إله إلاّ الله، أشهد أن محمّداً رسول الله… ( تا آخر اذان )».