نقد فیلم Heat
مایکل مان حداقل برای سینماشناسهایی که بیشتر از مخاطبان عامهی روز آثارش را تماشا کردهاند، کارگردان کاربلد و
قدرتمندی است که میتواند از سادگیها لحظات معرکه بیرون بکشد. کسی که در نقاط اوج سینمایش که فیلم Heat با بازی رابرت دنیرو و آل پاچینو یقینا یکی از آثار قرار گرفته در آنجا محسوب میشود، سکانسهایی را نشان بینندهی خود میدهد که درونشان موقعیتهای آشنا، تعلیقهای میخکوبکننده و معرکه میسازند و حتی یک تعقیب و گریز نهچندان ویژه، با دکوپاژ و میزانسن حسابشده و ریاضیوار تماشاگر را لابهلای بخشهای پراهمیت دنیای اثر غرق میکند. مایکل مان برای کارگردانی آثارش همیشه به کارکرد داستانی و معنایی قاببندیها، نورپردازیها و حتی تدوینها توجه دارد و مثلا در Heat به جای روایت کردن قصهای عالی که تصاویر از آن جا میمانند، فیلمنامه و تصویرپردازیها را به صورت موازی و در حد و اندازهی یکسان رشد میدهد. در عین حقیقت داشتن همهی اینها، شاید بزرگترین حرکت تماشایی مان در ساخت Heat نحوهی استفادهی او از قدرت بازیگریِ نقشآفرینهای اصلی اثر، با نگاه انداختن دقیق به جنس اجراهای آنها بوده باشد. توجه ویژهای که باعث میشود رویارویی بزرگانی چون دنیرو و آل پاچینو، در این فیلم نهایت جذابیت و زیبایی را به تصویر بکشد و باعث عمیقتر شدن شخصیتها و بهبود شیمی روابط شکلگرفته مابین آنها بشود.
در دنیای تاریک Heat که شاید بتوان برای سادگیِ معرفی، داستانش را در رویارویی یک دزد و یک پلیس کاربلد خلاصه کرد، هیچکس از منظر شخصیتی، آدم بهتری نسبت به دیگری محسوب نمیشود. به جای اینها، Heat تماشاگرش را مقابل ماجرایی میگذارد که دو آدم با تواناییهای یکسان را که هر دو از مناظر زیادی لایق احترام به نظر میرسند و در عین حال مشکلات درونی کمی هم ندارند، به جنگ هم میاندازد و در این بین به دل فلسفهی کارها و اعمال انسانها به سبب جایگاههایی که در آنها قرار گرفتهاند میزند.
طوری که تماشاگر مخصوصا در پردهی پایانی
داستان، احساس میکند نیل مککالی
(رابرت دنیرو) و وینسنت هانا (آل پاچینو)،
صرفا دو روی یک سکه هستند که دنیا آن
ها را در مکانهایی متضاد با یکدیگر قرار
داده است. همهی این موارد، در کنار
شخصیتپردازی قدرتمند کاراکترهای
فرعی که البته خیلیهایشان نقش
محوری در پیشبرد قصه ندارند، از Heat
اثر اکشن ناب و فیلم داستانی بزرگی می
سازند که گذر سالها نه تنها از ارزش آن
نکاسته، که خواستنی بودنش را بیشتر
از قبل، نشانمان میدهد.