پایگاه خبری تحلیلی شرق سایت خبری تحلیلی شرق Related Articles
نقد و بررسی فیلم گرگ بازی
چند جوان تئاتری سوژه ای دارند که قصد اجرای آن را دارند اما سرمایه گذاری برای کارشان پیدا نمی کنند تا اینکه
سرپرست گروه ( نگار جواهریان ) با دکتری ( علی مصفا ) آشنا می شود که تمایل دارد در اینکار سرمایه گذاری کند. از این رو دکتر به همراه همسرش ( هانیه توسلی ) برای دیدن کار بچه ها آماده می شود اما…
کارگردان :
عباس نظام دوست : فعالیت های سینمایی خودش را در دهه هشتاد با حضور در گروه تولید آثاری نظیر « گیلانه » آغاز کرد و در مجموع در سالهای اخیر در پشت صحنه حضور داشته است. « گرگ بازی » نخست فیلم سینمایی او در مقام کارگردان محسوب می شود.
نقد فیلم « گرگ بازی » :
« گرگ بازی » اولین فیلم سینمایی عباس نظام دوست است و سوژه ای متفاوت از آثار این روزهای سینمای ایران دارد. اولین اثر نظام دوست با الهام پذیری از بازی تیمی معروفی به نام « مافیا » ساخته شده است که برای برگردان سینمایی، نام بعضی از بخش های داستان تغییر کرده تا احتمالاً در ممیزی دچار مشکل نشود. اما مشکل « گرگ بازی » محدود به چند تغییر در عناوین بازی نیست بلکه موضوع فیلمنامه است که اصلی ترین نقش را در یک اثر معمایی خلق می کند. در نمونه های برجسته سینمای جهان مانند فیلم « هفت » به کارگردانی دیوید فینچر، تعلیق و کشش مناسبی در قصه وجود داشت که حتی تا آخرین دقیقه می توانست تماشاگر را غرق در داستان نماید و با خود همراه کند. اما این ویژگی در « گرگ بازی » به چشم نمی خورد.
نخستین مشکل فیلم این هست که بی جهت به دام پیچیدگی های اضافه ای می افتد که مورد نیاز اثر نیست و این مشکل منجر به گنگ بودن داستان شده است. این مشکل رفته رفته وسعت بیشتری به خود می گیرد و به مرحله ای می رسد که تماشاگر را از خود پس می زند چراکه او می بایست به اطلاعات بی ارزشی توجه نماید که هیچ ارتباطی به معمای مطرح شده در فیلم ندارد و در راستای شخصیت پردازی هم نیست که از جمله آن ماجرای دستگیری کاوه و یا شک کردن میان به نامزدش است که ارتباط منطقی با داستان پیدا نمی کند.
به این موارد می توانیم ضعف شخصیت پردازی را هم اضافه کنیم چراکه علناً شخصیت هایی که در فیلم به چشم می خورند منفعل هستند و نمی توانند داستان را پیش ببرند. در دقایقی از فیلم « گرگ بازی » علی رغم اینکه انتظار می رود آدمهای قصه با توجه به پیش زمینه ذهنی که سازندگان از آنها در ذهن مخاطب ایجاد کرده اند، بتوانند برخی گره گشایی های ساده را پیش ببرند اما این اتفاق در کمال تعجب نمی افتد تا داستان فیلم بدون آنکه دلیل منطقی برای آن وجود داشته باشد طولانی شود.
« گرگ بازی » در اواسط داستان وارد مرحله جنایی می شود تا بتواند پرونده ای که اتفاق افتاده را حل کند اما در این بخش مشکلات فیلمنامه به مراتب بیشتر از گذشته می شود و حفره های فیلمنامه به حدی گسترش می یابد که سطح اثر را از یک فیلم معمولی به ضعیف کاهش می دهد. فیلمساز این نکته را فراموش کرده که وجود یک غافلگیری در داستان به این معنی نیست که دقایق زیادی را بیهوده صرف کند تا به گره گشایی برسد. مشکل « گرگ بازی » نیز در همین نقطه است. یعنی جایی که فیلمساز چند دقیقه موقعیت مفید را بیش از بیست دقیقه کِش می دهد تا هم ارزش موقعیت از بین برود و هم حوصله تماشاگر سر برود.
نامهای مشهوری در میان بازیگران دیده می شود که احتمالاً می تواند توجه تماشاگران زیادی را به خود جلب نماید. بازیگرانی که انتخاب های نسبتاً مناسبی محسوب می شوند و توانسته اند در دل یک اثر دیالوگ محور بازیهای مناسبی از خود به نمایش بگذارند هرچند که درخششی ندارند. نگار جواهریان در نقشی که حال و هوایی تکراری هم دارد، قانع کننده هست و علی مصفا و هانیه توسلی نیز علی رغم شخصیت های گنگی که ایفا می کنند، برای تماشاگر پذیرفتنی هستند. نکته حائز اهمیت آنکه کارگردان از سه دوبلور سرشناس نیز در فیلم استفاده کرده که می تواند برای تماشاگران جالب باشد.
« گرگ بازی » در سینمای این روزهای ایران اثر متفاوتی
محسوب می شود اما در مقیاس جهانی نمی تواند در
حد و اندازه های یک اثر معمایی ساده هم قرار بگیرد.
برای ساخت یک اثر معمایی توجه به جزئیات فیلمنامه
و طرح معما و سپس گره گشایی بیشترین اهمیت را
دارد و این سه ویژگی دقیقاً تمام آن چیزی است که در
« گرگ بازی » نادیده گرفته شده و در سطح باقی مانده
است. « گرگ بازی » می تواند ظاهر را حفظ کند و با
تکنیک های تدوین حواس تماشاگر را پرت کند اما قطعاً
تماشاگر حرفه ای سینما متوجه ایرادات فیلمنامه می شود.
نام فیلم : گرگ بازی
کارگردان : عباس نظام دوست
فیلمنامه : عباس نظام دوست، مجید اسلامی، علی نعمت الهی
تهیه کننده : محمدعلی نجفی
مدیر فیلمبرداری: مسعود امینی تیرانی
بازیگران :
نگار جواهریان
علی مصفا
هانیه توسلی
سهیلا گلستانی