نقد فیلم Drug War
فیلم Drug War به کارگردانی جانی تو و محصول سال ۲۰۱۲ کشور چین را بدون شک میتوان یکی از دستکم گرفته
شدهترین آثار اکشن سینمایی در چند سال اخیر دانست. فیلمی که داستانش از دستگیری یکی از بزرگترین تامینکنندگان مواد مخدر کشور به دست پلیس شروع میشود و در راه روایت ماجرای اطلاعات دادنهایِ وی به پلیس برای دستگیری همکاران سابقش به هدف جلوگیری از اعدام شدن، به مقاصد غیرمنتظره و سکانسهایی فوقالعاده دست مییابد. فیلمهای چینی، اصولا در کشورهای دیگر مورد بیمهریهای زیادی واقع میشوند و با توجه به کیفیت بالای برخی از ساختههای مورد بحث، چنین چیزی یکی از بدترین اتفاقات ممکن برای تکتک مخاطبان است. مخصوصا با در نظر گرفتن آن که سینمای بسیاری از کشورهای مختلف، جنسهای لایق احترامی از روایت داستان را دربرمیگیرند که نه تنها در نوع خود لذتهای تازهای را تقدیم تماشاگران میکنند، بلکه امکان دارد با نگاه انداختن به داستانهایی پیشتر گفتهشده از زوایایی جدید، دید سینمایی گستردهتری را نیز به بینندگانشان ببخشند.
سکانسپردازیهای لایق توجه کارگردان و استایل بصری جذاب اثر، در حد و اندازهی خودشان انواع اکشنهای متفاوت را تقدیمتان میکنند
Drug War به سادهترین بیان ممکن، فیلم خوبی محسوب میشود که با تمرکز بر روی یکی از ماموران سفتوسخت دولت و به تصویر کشیدن مسیر طولانی او برای نابود کردن شبکهی پخش مواد مخدر هنگ کنگ، به محتوای قابل توجهی دربارهی نبرد همیشگی پلیس با آدمهایی اینگونه که زندگی افراد را نابود میکنند، میرسد.
سکانسپردازیهای جذبکنندهی جانی تو
و استایل بصری عالی اثر، در حد و اندازهی
خودشان انواع اکشنهای متفاوت را یدک
میکشند و به همین سبب احتمالا در برخی
لحظهها، حتی روشهای استفادهشده در
خلق سکانسهای هیجانی فیلم، به شدت
توجه مخاطب را به خود جلب میکنند.
نتیجهی همهی اینها هم چیزی نیست
جز همین که با توجه به راضیکننده
بودن Drug War در مابقی بخشها همچون عملکرد بازیگران، دوستداران اکشنهای متفاوت میتوانند روی سرگرمکنندگی ثانیههایش حساب باز کنند و در مدتزمان تقریبا ۱۱۰ دقیقهای آن، از لیاقتش برای دریافت میانگین امتیازات ۸۶ و ۹۴ در وبسایتهای متاکریتیک و راتنتومیتوز، مطمئن شوند.