نقد فیلم Die Welle
«موج»، Die Welle یا اگر نام انگلیسیاش را میخواهید The Wave، یک اثر عالی از سینمای آلمان است که بر پایهی یک داستان
حقیقیِ عجیب، به بررسی جدی و بزرگسالانهی بسیاری از ساختارهای اجتماعی در سرتاسر جهان میپردازد. داستان از آنجا آغاز میشود که معلم یک مدرسه در کلاسی طولانی، خاص و عجیب، برای دانشآموزانش دربارهی حکومتهای استبدادی و دیکتاتورمحور صحبت میکند. کلاسی که در ابتدا دانشآموزان هیجان خاصی نسبت به آن ندارند و سپس به قدری جذبش میشوند و به درون دنیای آن میروند که خود معلم، تصمیم میگیرد ماجرا را فراتر از اینها نیز ببرد و اجازه میدهد دانشآموزانش خودشان در عمل چنین چیزی را تجربه کنند. به همین سبب، وی به آنها میگوید که حالا که دنیای حکومتهای استبدادی را به درستی شناختهاند، باید بروند و سعی کنند که حکومت مطلقهی خودشان را بسازند.
همین اتفاق، آرامارام به طرز غیر قابل انتظاری خطرناک میشود و پس از چندین و چند اقدام وحشیانه و دیوانهوار، کار به جایی میرسد که دانشآموزان شروع به خلق کاملا جدی یک دولت مستقل که بیشباهت با آلمان نازی نیست میکنند؛ تا جایی که خود معلم و همهی مسئولان دیگر مدرسه نیز دیگر کاری از دستشان برنمیآید. بچههای کلاس پس از پشت سر گذاشتن دورهی آموزشی مورد بحث، حکم شخصیتهای فاشیست و عجیبی را پیدا میکنند که حتی ابایی از خونریزیهای گوناگون ندارند و هیچچیز، نمیتواند کنترلشان کند. Die Welle را باید یکی از آن فیلمهایی دانست که در عین قابل قبول ظاهر شدن در غالب بخشها، همه شیفتهی ایدههای داستانی و جزئیات ویژهشان میشوند و با آن که ابدا بینقص نیستند، ارزش تماشا دارند.
اگر شخصی میخواهد فیلمی را ببیند که
در آن به شکلی دقیق و به خصوص همهی
مسائل مرتبط با حکومتهای دیکتاتوری و
نحوهی برخاستن و خطرناک شدن یک
جنبش به زیر ذرهبین میرود، Die Welle
دقیقا اثری مخصوصِ او به نظر میرسد.
یکی از آن ساختههای سینمایی که با
کارهایی نهچندان شبیه به فیلمهای
دیگر، ترسی انکارناپذیر از اتفاقات ممکن
در جوامع انسانی را تقدیم مخاطب میکنند.