عطایای ماه رمضان
پیغمبر گرامی اسلام (ص) فرمود: در ماه رمضان به امت من پنج چیز عطا شده است، که قبل از من به امت هیچ
پیغمبری از طرف باری تعالی داده نشده است:
در قرآن از این ماه به عنوان ماهی که در آن قرآن نازل شده یاد شدهاست.با توجه به آیه ۱۸۵ سوره بقره که نزول قرآن را در ماه رمضان میگوید و سوره قدر که نزول قرآن را در شب قدر میداند، مسلمانان معتقدند که شب قدر در این ماه واقع است.
عطای اول: اینکه در شب اول ماه رمضان خداوند با نظر لطف به سوی آنها نگاه کند و کسی را که خداوند با نظر لطف نگاه کند هرگز او را عذاب نفرماید.
عطای دوم: اینکه بوی دهان آنان در شامگاهان در حضور خداوند عزّ و جل از بوی مشک پاکیزهتر میباشد.
عطای سوم: اینکه ملائکه برای آنان در شب و روزشان طلب آمرزش میکنند.
عطای چهارم: اینکه خدای عزّ و جل به بهشت
فرمان میدهد که برای بندگان من آمرزش بخواه
و خود را برای بندگان من آراسته کن پس
نزدیک است که رنج و آزار دنیا از آنها برود
و وارد بهشت من و کرامت من گردند.
عطای پنجم: اینکه در شب آخر ماه مبارک
رمضان همه گناهانشان آمرزیده شود.