پایگاه خبری تحلیلی شرق سایت خبری تحلیلی شرق Related Articles
نقد و بررسی فیلم عادت نمی کنیم
محمدرضا فروتن و هدیه تهرانی که سالها پیش با فیلم « قرمز » به ستاره های سینمای ایران بدل شدند، در فیلم حضور دارند.
ساره بیات هم کوه غم سینمای ایران در سالهای اخیر بوده، دیگر بازیگر
فیلم محسوب می شود. اگر تئاتر را دنبال می کنید، حمیدرضا آذرنگ و
پانته آ پناهی ها را هم خواهید شناخت که از خوب های تئاتر کشور هستند.
داستان فیلم درباره چیست ؟
مهتاب ( ساره بیات ) به رفتارهای همسرش احمدرضا ( محمدرضا فروتن)
شک دارد و احساس می کند که او با یک دختر جوان رابطه دارد. اما با
مرگ دختر جوان وضعیت پیچیده تر می شود و…
کارگردان کیست ؟
ابراهیم ابراهیمیان که متولد سال ۱۳۶۰ در تهران می باشد و فارغ
التحصیل رشته کارگردانی است. اولین ساخته سینمایی ابراهیمیان
« ارسال یک آگهی تسلیت برای روزنامه » نام داشت که در سال ۹۲
ساخته شد و « عادت نمی کنیم » یا « آآآدت نمی کنیم » ، دومین
ساخته سینمایی وی محسوب می شود.
نکات مثبت فیلم ؟
حمیدرضا آذرنگ و هدیه تهرانی بازیهای خوبی از خودشان به نمایش
گذاشته اند. اما بیش از هدیه تهرانی، این بازی آذرنگ است که به دل
می نشیند.
فیلم موفق می شود در انتها گره های اصلی داستان را با موفقیت باز
کند. اینکه فیلم در جریان روایت داستانش از نفس نمی افتد و نتیجه
گیری مشخصی هم در پایان دارد، یک نکته مثبت محسوب می شود.
نکات منفی فیلم ؟
فیلمنامه « عادت نمی کنیم » روندی به شدت کلیشه ای دارد که امروزه دیگر می توان نام « فرهادینیزه » را بر روی آن قرار داد. فیلمنامه ای که یک داستان به اصطلاح پُر تعلیق خیانت محور مطرح می کند اما در اجرا ابدا به نزدکی دنیای رئالیستی فرهادی هم نمی رسد و ناکام می ماند. فیلمنامه ای که ضعف های آن اعم از اتفاقات داخل فیلم تا رفتار شخصیت ها به حدی عیان است که تعلیق نصفه و نیمه فیلم را هم از بین می برد.
شخصیت پردازی بد، یکی از مشکلات این فیلمنامه می باشد که آزاردهنده و ابتدایی است. بزرگترین انگشت اتهام به سمت شخصیت پردازی احمدرضاست که با سکوت های عجیب و غریب و بی دلیلش، فیلم را کِش می دهد تا مخاطب به گناهکار بودن یا نبودن او شک کند. مشخص نیست در دنیای ذهنی ابراهیم ابراهیمیان چطور انسانها چه در مقابل همسر و چه در مقابل وکیل تصمیم می گیرند از خودشان دفاع نکنند! سازندگان « عادت نمی کنیم » برای سرکار گذاشتن تماشاگر بدترین فرمول ممکن را یافته اند.
« عادت نمی کنیم » شاخ و برگ زیادی هم به داستان اضافه می کند اما در میانه داستان آنها را به حال خود رها می کند و به قصه اصلی باز می گردد. خرده داستانهایی که نه مطرح شدنشان باعث بسط قصه اصلی می شود و نه اصلا دلیلی برای مطرح شدنشان وجود دارد؛ آنها به وجود می آیند تا دقایق فیلم را افزایش دهند.
حرف آخر :
« عادت نمی کنیم » تکرار فرمول های فیلمسازی اصغر فرهادی است که با کیفیتی به مراتب پائین تر در « عادت نمی کنیم » به کار گرفته شده اند. خیانت، شک و سوء ظن، از جمله مفاهیمی است که درفیلم مطرح می شوند؛ مفاهیمی که هیچ حرف تازه ای برای مخاطب ندارند و بطور کل پس از تماشای « عادت نمی کنیم » ،کمتر دلیلی برای ماندگاری اثر در ذهن مخاطب باقی می گذارد.