پایگاه خبری تحلیلی شرق سایت خبری تحلیلی شرق Related Articles
نقد و بررسی فیلم A Little Princess (پرنسس کوچولو)
آیا افسانه ها و قصه های شاه پریانی حقیقت دارند؟ آیا تمام دختربچه ها پرنسس هستند؟
آیا اگر خیال بافی هایمان را با تمام وجود باور داشته باشیم، آنها رنگ واقعیت به خود می گیرند؟ این ها سوالاتی است که فیلم پرنسس کوچولو از ساخته های اولیه آلفونسو کوارون کارگردان مستعد و خلاق مکزیکی تبار و اقتباس شده از رمان مطرح فرانسیس هاچسن برنت، قصد دارد پاسخی برای آنها بیابد. شخصیت اول داستان سارا است. دختری سرشار از احساس و عواطف، محکم و با اراده و البته به شدت خیال پرداز. او از پدرش آموخته که یک پرنسس کوچک است مانند همه دخترهای دیگر و هرآنچه را که باور کند، واقعیت پیدا می کند. ماجراهایی که طی قصه فیلم برای سارا رخ می دهد به گونه ای مؤید این باور اوست، اما نکته اینجاست که هیچ رخداد جادویی و فانتزی گونه ای در مسیر پیشرفت داستان اتفاق نمی افتد. به عنوان مثال درست است که پدر سارا به طرز معجزه آسایی پیش او برمی گردد، اما هیچ غول چراغ جادویی او را برای دخترش نیاورده بلکه دست تقدیر باعث تحقق این مهم می شود. بگذریم از اینکه داستان نجات پدر سارا و نحوه پیدا کردن دخترش می توانست چالش برانگیز تر، سخت تر و پرمانع تر باشد. در حالت فعلی زیادی رویایی است و سرهم بندی شده! مقطع زمانی ای که فیلم در آن می گذرد مهم و قابل توجه است. زمان جنگ. در اوج تلخی ها و ناگواری های زندگی واقعی. دورانی که بیش از هر زمان دیگر تحمل دنیای واقعی سخت و عذاب آور است. راه تاب آوردن در میان این همه خشونت و بی رحمی واقعیت چیست؟ راهی که دخترک جوان قصه برای تحمل یا فرار از واقعیت پیدا می کند و در واقع فیلم به ما پیشنهاد می دهد، خیال پردازی و روی آوردن به افسانه ها و قصه ها ست. ایمان داشتن به خیر، هرچند اگر در تاریک ترین و تلخ ترین لحظات زندگی به سر می بریم. سارا به خیالات روشن و پرامیدش با تمام وجود باور دارد و مزد باورش را هم می گیرد. زمانی که خیالات توسط نیرویی بالادستی تبدیل به واقعیت می شوند. وقتی که او و دخترک سیاه پوست از خواب بیدار می شوند و مشاهده می کنند، هرآنچه را شب گذشته آرزو و تصور کرده بودند برایشان مهیاست. آیا جادویی رخ داده؟ خیر. تقدیر به گونه ای رقم خورده که آن مرد هندی رازآمیز و نماد گونه این کار را انجام دهد. آیا خداوند همان برآورده کننده ی آرزوها و خیال پردازی های ساراست؟ می توان اینگونه گفت.
فیلم کلیشه هایی عموما سیندرلاگونه! در خود دارد. البته فیلمساز کلیشه ها را به خوبی پیاده کرده و از آنها در جهت رسیدن به هدفش به درستی بهره برده است. دختر مظلومی که والدینش را از دست می دهد، زن شیطان صفت و زورگو، دختران هم سن و سال حسود و بدجنس، مدرسه شبانه روزی خشک و بی روح و البته خدمت کار زحمت کش.
می توان گفت خط اصلی داستان فیلم هم به طریقی از قصه های شاه پریان
و افسانه ای می آید که این تمهید جالبی است، هرچند در مواردی توی ذوق
می زند و بوی تکرار می دهد. فیلم به لحاظ بصری و فضاسازی و طراحی صحنه
نمره قبولی می گیرد و گویای ذوق و هوشمندی کوارون است. شاید ساخت
همین فیلم باعث شده تا سازندگان پروژه بزرگ هری پاتر به کوارون اعتماد کنند
و کارگردانی یکی از قسمت ها را به او بسپارند. بازی لیزل متئو در نقش سارا
تماشایی و در لحظه هایی با توجه به سن او غیر قابل باور است. نکته قابل ذکر
شباهت تماتیک و مضمونی این فیلم با فیلم فوق العاده هزارتوی پن ساخته دوست
و هموطن کوارون، یعنی گیولرمو دل توروست که سال ها بعد ساخته شده است
و البته فیلم بهتری است. درنهایت می توان گفت پرنسس کوچولو برای مخاطب
اصلی اش یعنی کودکان و نوجوانان جذابیت های بی شماری دارد و انتخاب خوبی
برای تماشا، در یک شب زمستانی، کنار خانواده است و البته بزرگترها را هم اصلا ناامید نمی کند.