او در یکی از این موضعگیریها، بر پیشتازی علی علیه السلام در ایمان و جایگاه والای او در کنار پیامبر خدا اشاره میکند و با تصویری دقیق از موضع و اندیشه نیروهای شام و پیشینه آنها، بر جنگیدن تأکید میکند.[۳]
وی از کوفیانی است که برای اعتراض به عثمان به مدینه رو آوردند.[۴]
او از امیران لشکر امام علیه السلام بود و در جنگ صِفّین، همراه شُرَیح بن هانی، فرماندهی طلایه سپاه[۵] را به عهده داشت و چون به مقابل نیروهای دشمن رسیدند، امام علیه السلام مالک را فرمانده آنان کرد.[۶]
او در هنگام نبرد، پرچمدار قبیله مَذحِج بود[۷] و در درگیریهای ذی حجّه[۸] شرکتی شکوهمند داشت. پیش از شکلگیری نبرد نهروان، او از معدود کسانی است که امام علیه السلام برای گفتگو با نهروانیان گسیل داشته است.[۹]
آری ! او از پیراستهدلان، شجاعان، نیک اندیشان، بزرگواران و مطیعان مخلص امیر مؤمنان بود.
پینوشتها:
[۱] رجال الطوسی:۵۸۳:۶۵.
[۲] وقعه صفّین:۲۱۴، تاریخ الطبری:۱۲:۵.
[۳] وقعه صفّین:۱۰۱.
[۴] تاریخ الطبری:۳۴۹:۴، تاریخ دمشق:۲۴۵:۱۹، أنساب الأشراف:۱۵۷:۶.
[۵] وقعه صفّین:۱۲۲ و ۱۲۳ ؛ تاریخ الطبری:۵۶۵:۴ و ۵۶۶.
[۶] وقعه صفّین:۱۵۳، تاریخ الطبری:۵۶۷:۴.
[۷] وقعه صفّین:۱۱۸ و ص ۱۲۱.
[۸] وقعه صفّین:۱۹۵، تاریخ الطبری:۵۷۴:۴.
[۹] تاریخ الطبری:۶۵:۵.