پایگاه خبری تحلیلی شرق سایت خبری تحلیلی شرق حجت الاسلام علی الماسی رییس مرکز تخصصی فقه و اصول اهل بیت، در گفت و گو با خبر نگار خبر گزاری رسا همت علامه امینی را ستودنی دانست و ابراز داشت: همت علامه به گونه ای بود که برای تالیف کتاب الغدیر به شهرها مختلفی سفر کرد و رنج های بسیاری را متحمل شد این رنج ها به گونه ای بود که باعث بیماری و نهایت منجربه فوت علامه شد.
حجت الاسلام الماسی ابرازداشت: همه حوزویان باید بدانند که اگر بخواهند با استراحت و بی دغده به تروج دین بپردازند بی گمان راه به جایی نمی برند و باید علامه امینی را الگوی خود قراردهند با وجود این که امکانات امروزی در زمان علامه نبوده پس حجت برای حوزویان تمام است.
وی اظهار داشت: وی در زمان کودکی نزد پدر تحصیلاتش را گذرانده و از ۱۶سالگی وارد حوزه علمیه نجف شد و از اساتید به نام آن عصر بهره وافی و کافی برد و در سن ۳۲ سالگی مدتی در تبریز اقامت کرد و طولی نکشید که به نجف بازگشت.
حجت الاسلام الماسی علامه را در زمینه تفسیر، حدیث و رجال صاحب نظر دانست و اظهار داشت: علامه به شدت مراقب زبان خود بود که نکند کلامی بیهوده و زشت از زبانش خارج شود.
وی تقیدعلامه را به شب زنده داری و نماز شب ستودنی توصیف کرد و تصریح کرد: علامه به تهجد و شب زنده داری و قرائت قرآن، الخصوص در بین الطلوعین بسیار همت داشت، این همت به گونه ای بود که نقل شده در ماه مبارک رمضان۱۵ بار قرآن را ختم می کرده.
این پژوهشگر حوزوی با توجه به اینکه علامه به دعای امین الله و زیارت جامعه کبیره بسیار تقید داشت از زبان علامه نقل می کند که علامه می گوید کسی که زیارت جامعه را بخواند و بفهمد شیعه بی سواد نیست، یعنی الفبای تشیع را می داند.
وی در ادامه با اشاره به ادب علامه در آداب زیارت اهل بیت ابراز داشت: این ادب به گونه ای بود که هیچ گاه در زیارت امیرالمومنین در طول سالیان سال بالای سر حضرت نرفت و در زیر پا زیارت کرده و از همان جا هم خارج می شد.
وی تصریح کرد: علامه به زیارت امام حسین در حالی می رفت که همیشه سعی درانتخاب راه های طولانی داشت تا در روستاهای و شهرهای بیشتری حضور یافته و تبلیغ دین نماید.
این محقق حوزوی علت فوت علامه را به نقل از نزدیکان علامه سخت کوشی وی در امر تالیف دین دانست و اظهارداشت: علامه در سال ۱۳۴۹ شمسی به دیار باقی شتافت که قبل از فوت فرزندش نقل می کند که من دعا می خواندم و علامه هم اشک می ریخت و در نهایت علامه این دعا را خواندن اللهم هذه سکرات الموت …«خداوند سکرات موت را از من با کرامتت آسان بگیر و مرا کمک کن بدانگونه که بندگان صالح خود را در این هنگام کمک کردی» و بعد دیده از جهان بست.
وی ابراز داشت: تشییع با شکوه پیکرعلامه در تهران برگزار شد و مکان دفن علامه نیز طبق وصیت خود علامه در کتابخانه امیرالمومنین که موسس آن خود علامه قراردارد.
رییس مرکز فقه و اصول اهل بیت(ع) هدف علامه از نگارش این کتاب را ارتقای وحدت اسلامی میان مسلمین دانست و اظهارداشت: علامه در این راستا نسخه های را برای اهل سنت فرستاد که برخی استقبال کردند و برخی ریختن خون علامه را حلال دانستند.
حجت الاسلام الماسی در مقام استدلال این مسئله را مطرح کرد که ما اگر بدانیم اسلام همان حقیقتی است که پیامبر بیان کردند پس می فهمیم یکی از حقایق اسلام نقل شده از زبان پیامبرهمان جریان غدیر است، پس چرا این اسلام را برخی کامل قبول نمی کنند.
وی ولایت امیرالمومنین درغدیر را مایه وحدت مسلمین دانست و اظهارداشت: این حقیقتی است که همه مسلمانان باید به آن تمسک جویند.
وی در بخش پایانی سخنان خود به نقل از مادر علامه می گوید که هیچ گاه بی وضو شیر داده نمی شد گاهی اوقات اگر از یاد می رفت نیرویی وجود داشت که یاد آوری می کرد
