به گزارش شیعه آنلاین، به رغم پیشرفت روز به روز علوم مختلف و از جمله علم پزشکی، اما هنوز هم بسیاری از مردم سراسر جهان به درمان بیماریهای خود از طریق روشهای سنتی بیشتر تمایل دارند. طی این گزارش نگاهی گذرا به مفهوم سه نوع درمان سنتی آب درمانی، آتش درمانی و حجامت خواهیم داشت.
آب درمانی: آب درمانی یا همان هیدروتراپی به معنای درمان امراض و بیماریها به وسیله آب است که توسط قبایل بدوی و نیز ملل متمدن به کار میرفته است. البته این نوع درمان امروزه نیز در بسیاری از نقاط جهان مورد استفاده قرار می گیرد. برخی معتقدند در مورد این موضوع اغراق زیادی شده زیرا نوشیدن آب زیاد در پزشکی در بیماریهای معدودی مانند سنگ کلیه، اسهال یا گرمازدگی توصیه شده و فقط موجب جبران آب از دست رفته و ترقیق ادرار میشود و نقشی در درمان بیماریها ندارد. البته منظور از “آب درمانی” پزشکان، صرفا نوشیدن آب بیشتر نیست بلکه تنظیم زمان و مقدار مصرف آب و املاح آن متناسب با نوع بیماری است. نوع آب فرقی نمیکند و حتی لازم نیست آب معدنی باشد. این شیوه آب درمانی مطلقا طبیعی است. مصرف صحیح آب نه تنها تندرستی ما را حفظ میکند، بلکه در صورت از دست رفتن تندرستی یا بروز اختلال در آن از طریق پاکسازی مواد زاید از بدن، آن را باز میگرداند.
آتش درمانی: این نوع درمان نیز از درمانهایی است که از قدیم الأیام در برخی نقاط جهان وجود داشته اما به مرور زمان تقریبا به طور کامل از بین رفته است. آتش درمانی در حال حاضر فقط در روستایی در کشور پهناور چین مورد استفاده قرار میگیرد. به دلیل مشهور نبودن این نوع درمان، اطلاعاتی زیادی در مورد آن در دست نیست. هیچ روایت یا حدیثی از پیامبر اکرم(ص) و یا ائمه اطهار(ع) نیز در مورد این نوع درمان وجود ندارد.
حجامت: نام یک روش درمانی پیچیده است که بر اساس قدیمیترین سند موجود از ۳۳۰۰ سال قبل از میلاد مسیح در مقدونیه انجام میشده و بعدها به یونان رخنه کرده و در آن زمان شاخص پزشک بودن، حجامت کردن و داشتن ابزار آن بوده است. اوراق پاپیروس که از عصر باستان بدست آمده نیز نشان میدهد که حدود ۲۲۰۰ سال قبل از میلاد مسیح، حجامت امری رایج بود. بقراط که حدود ۴۰۰ سال قبل از میلاد مسیح میزیسته با روشهای مختلف حجامت آشنا بوده و در آثار خود به موارد استفاده و منع آن اشاره کرده است. حجامت در واقع اعمال یک استرس فوری به سیستم ساکن دفاع عمومی بدن است تا آن را برعلیه کلیه عوامل درونی و بیرونی هشیار و فعال نماید.
امام رضا علیه السلام در رسالهى ذهبیّه، فرمایش مفصّلى در مورد خوراک بعد از حجامت دارند که قسمتى از آن را در اینجا مىآوریم: پس از استحمام باید موضع فصد و حجامت را به وسیلهى پارچهى کرکى یا ابریشمى یا دستمال نخى که لطیف و نرم باشد، بپوشانید. بعد یک حبه از تریاق اکبر (نام یک داروى قدیم) به اندازهى ماش میل کنید. پس از حجامت و فصد، آب میوه بنوشید و اگر میوه نیست، شربت بالنگ مصرف کنید و در جایى که این امکانات وجود ندارد، بالنگ را زیر دندان بگیرید و روى آن جرعهاى آب نیمگرم بنوشید. اما در فصل سرما باید سکنجبین عسلى استفاده شود که این شربت شما را از بیمارىهاى خطرناک لقوه، برص، بهق و جذام به ارادهى خداوند ایمن خواهد داشت. امام رضا(ع) همچنین میفرمایند: سفارش مىکنم که پس از حجامت یا فصد، آب انار را با مکیدن آن بنوشید. مکیدن آب انار خون را زنده و تن را با نشاط خواهد ساخت.