پایگاه خبری تحلیلی شرق سایت خبری تحلیلی شرق Related Articles
«أبی جعفر محمد بن علی بن حسین بن بابویه قمی» نقل میکند شخصی از أبی القاسم حسین بن روح نوبختی پرسید: «آیا حسین بن علی ـ علیهالسلام ـ ولی خدا بود؟»
گفت: «آری.»
پرسید: «آیا قاتل آن حضرت دشمن و عدوّ خدا بود؟»
گفت: «آری.»
پرسید: «پس چرا خداوند دشمن خود را بر ولیّ خود مسلط کرد؟»
حسین بن روح پاسخ داد: «بدان که خداوند با بشر تکلّم نمیکند مگر با واسطه؛ حال اگر بخواهد فرستادگانی از غیر جنس بشر بفرستد مردم از آنان اطاعت نمیکنند؛ پس ناگزیر افرادی از جنس بشر را به رسالت بر میانگیزد و برای اینکه بر مردم ثابت شود که ایشان از جانب خدایند و در سخنان خود صادقاند، معجزاتی را برایشان قرار میدهد بطوری که مردم از انجام آن عاجزند؛ سپس چون مردم به رسالت این افراد پی بردند، خداوند متعال بر اساس مصلحت و حکمت خود گاهی رسولان و انبیاء خود را غالب میکند و گاهی مقهور؛ زیرا اگر ایشان در تمام احوال غالب و پیروز باشند، مردم ایشان را خدا میپندارند و از خداوند غافل میشوند، به همین دلیل خداوند متعال، احوال انبیاء و اولیاءش را مانند احوال سایر مردم قرار داده است و البته ایشان در حالت سختی و آزمایشهای الهی صابر و شکیبا و در حالت پیروزی و عافیت شاکرند.»
فردای آن روز، حسین بن روح، به یکی از شیعیان که فکر میکرد این پاسخها تراوش فکری خود اوست اظهار داشت: «اگر از آسمان سقوط کنم و طعمه مرغان هوا گردم یا باد تندی مرا به محل دوری پرتاب کند، در نظرم بهتر از این است که در دین خدا رأی و نظریه شخصی خود را اظهار کنم. مطالبی که دیروز شنیدی از حجت خدا (عج) شنیده شده است»[۱]
[۱] . احتجاج طبرسی ج ۲، ص ۴۷۲.