نشریه ” بارنزریویو ” (Barnes Review) در گزارشی به بررسی ادعاهای مربوط به تعداد تلفات انسانی یهودیان در جنگ جهانی دوم پرداخته است. مدعیان مختلف این رقم را از “شش میلیون ” تا “چهل میلیون ” نیز اعلام کردهاند. روایتهای مربوط بدین موضوع هر روز در حال تغییر هستند.
گزارش نشریه “بارنزریویو ” با بررسی اولین ادعای یهودیها آغاز میشود: جهان باید قدردان زحمات “رافائل لمکین ” (Rafael Lemkin)، یهودی لهستانی باشد. وی یکی از معروفترین ادعاها را در مورد نابودی یهودیان اروپا به دست رایش سوم مطرح ساخت. او در سال ۱۹۴۳ کتابی با عنوان “نقش دول محور در اروپای اشغالی ” به چاپ رساند و در آنها نه تنها عبارت “نسلکشی ” (genocide) – هماکنون یکی از عبارتهای رایج زبان انگلیسی – را ابداع نمود بلکه ادعا کرد که آلمان نازی تا آن زمان (۱۹۴۳) در حدود ۶ میلیون یهودی را نابود کرده است.
در ادامه گزارش حاضر به تضاد موجود در رقم ارائه شده فوق اشاره میشود: این ادعا به سرعت در همه جا پخش شد اما زوایای نامعقول و غیر منطقی بسیاری داشت. حتی جاننثاران هولوکاست هم اذعان دارند که نازیها سیاست نابودی مورد ادعا را تا سال ۱۹۴۲ آغاز نکرده بودند – تنها یکسال قبل از انتشار کتاب لمکین – اما رقم ۶ میلیون لمکین بعد از جنگ به عنوان یک واقعیت مورد پذیرش قرار گرفت.
گزارش با بررسی ادعاهای “سایمون ویزنتال ” (Simon Wiesenthal)، یکی از مشهورترین جاعلین هولوکاست ادامه مییابد: به همین ترتیب، ادعاهای سایمون ویزنتال که مشهور به “شکارچی نازیها ” بود نیز بارها در حوزه هولوکاست رد شده است. وی در کتابی با عنوان “کیزد ماوتهاوزن ” (KZ Mauthausen) (1946) به اظهارات شخصی به نام “فرانک زیریس ” (Frank Ziereis)، فرمانده اردوگاه ماوتهاوزن اشاره کرده بود که ظاهرا جزو “اعترافات ” وی در بستر مرگ بوده است. بنا بر این گفتهها در حدود “چهار میلیون ” یهودی در نزدیکی اردوگاه هارتیم (Hartheim) با گاز مونواکسید کربن کشته شدند. در همین به ظاهر “اعتراف ” که توسط ویزنتال مورد اشاره قرار گرفته ادعا شده که در حدود “۱۰ میلیون ” یهودی دیگر در لهستان، لیتوانی و لتونی کشته شدهاند. واضح است که حتی تاریخنگاران شیفته هولوکاست نیز این ارقام را قبول ندارند، با این وجود رسانهها هنوز هم از ویزنتال به عنوان “متخصص معتبر ” تاریخ هولوکاست یاد میکنند.
در ادامه گزارش به یکی از مضحکترین ادعاهای مربوط به تلفات یهودیان در هولوکاست پرداخته شده: “کورت گرشتاین ” (Kurt Gerstein)، یک فعال ضدنازی آلمانی که میگفت به درون تشکیلات پلیس اجتماعی نازیها (اساس) نفوذ کرده در اویل سال ۱۹۴۵ اعلام کرد که مطمئن است در حدود ۴۰ میلیون یهودی توسط نازیها کشته شدهاند. وی در ۲۶ آوریل ۱۹۴۵ این رقم را به ۲۵ میلیون کاهش داد. سپس در ۴ می ۱۹۴۵ بعد از اینکه مطلع شد قبل از جنگ جهانی دوم تنها در حدود ۱۶.۵ میلیون یهودی در جهان زندگی میکردند تصمیم گرفت رقم کشتهها را ۸ میلیون نفر اعلام کند.
در ادامه گزارش بررسی ارقام مربوط به کشته شدگان هولوکاست چنین میخوانیم: حتی تاریخنگارانی که ادعا میکنند در جریان هولوکاست چند میلیون یهودی کشته شدهاند، نیز نمیتوانند در مورد رقم دقیقی به توافق برسند. پرفسور “رائول هیلبرگ ” (Raul Hilberg) مؤلف کتاب “نابودی یهودیان اروپا ” معتقد است ۵.۱ میلیون نفر کشتهشدهاند. جرالد ریتلینگر (Gerald Reitlinger)، مؤلف “راهحل نهایی ” معتقد است که این رقم ممکن است در حدود ۴.۶ میلیون نفر باشد اما در مورد درستی آن تردید دارد.
به گزارش “بارنز ریویو ” اگرچه سالهاست محققین ارقام زیاد را مردود شمردهاند اما هنوز افکار عمومی بدین مسأله پی نبردهاند: یهودا بائور (Yehuda Bauer) تاریخنگار اسرائیلی هولوکاست در سال ۱۹۸۹ این تناقضها را به خوبی در جملهای خلاصه کرده است: “سالهاست که ارقام بزرگتر [قربانیانی که در اردوگاهها مردند] مردود انگاشته میشوند اما این امر هنوز در افکار عمومی رایج نشده. ” روزنامه معتبر “باسلرناچریکتن ” (Baseler Nachricten)، در ۱۳ ژوئن ۱۹۴۶ مقالهای منتشر کرد که در آن اعلام شده بود تعداد کشتههای یهودیان اروپا در زمان جنگ جهانی دوم نمیتوانسته از رقم ۱.۵ میلیون نفر تجاوز کند. در این روزنامه چنین نوشته شده بود:
“امروز دیگر یک چیز کاملا از قبل مشخص شده است: این ادعا که رقم مذکور (تلفات یهودیها) بالغ بر ۵ یا ۶ میلیون بود، درست نیست. این رقم بین ۱ تا ۱.۵ میلیون نفر بوده است زیرا هیتلر و هیملر (رئیس اساس) توان دسترسی به بیش از این را نداشتند.
چنین فرض میشود و البته امید بر اینست که تعداد کشتههای یهودی از این هم کمتر است. اما در این مورد باید کاملا واضح و دقیق باشیم. این مسأله در حال حاضر و در آینده از اهمیت بسزایی برخوردار است و خواهد بود بنابریان باید یک کمیته ویژه از جانب سازمان ملل مأموریت یابد تا این مسأله را به طور دقیق مورد کنکاش و بررسی قرار دهد. ”
در ادامه گزارش میخوانیم: هیچگاه چنین تحقیقی از جانب سازمان ملل صورت نپذیرفت. از این رو سؤال مربوطه هنوز به قوت خود باقی است: اگر آلمان نازی ۶ میلیون یهودی را نابود نکرد، پس چه بر سر یهودیان اروپا آمد؟ پرفسور “آرتور باتز ” (Baseler Nachricten) استاد دانشگاه نورثوسترن (North western) که سالیان درازی را صرف مطالعه و تحقیق در این حوزه کرده، بدین سؤال چنین پاسخ میهد:
“اکثریت اعظم آنهایی که ادعا میشود نابود شدهاند یهودیان اروپای شرقی بودند نه آلمان یا اروپای غربی. بنابریان مطالعا این مسأله از طریق بررسی آمار جمعیتشناختی تقریبا غیرممکن شده است. اما حقیقت ماینست که هماکنون دیگر شاهد وجود جوامع بزرگ یهودی در لهستان نیستیم.
با این حال، آلمانها تنها نیرویی نبودند که دست به جابجایی گسترده یهودیها زدند. حکومت شوروی در سال ۱۹۴۰ تقریبا تمام یهودیان ساکن در شرق را به داخل مرزهای خودش کوچاند. بعد از جنگ، علاوه بر لهستانیها و دیگر یهودیانی که از شرق به سوی آلمان غربی حجوم میبردند، صهیونیستها نیز تعداد زیادی را به فلسطین، آمریکا و دیگر کشورهایی که یهودیان را جذب میکردند، فرستاند. در اغلب این موارد دستیابی به آمار دقیق امکانپذیر نیست. علاوه بر این، پس از جنگ مرزهای لهستان تغییر فاحشی کردند، کشور به بیان ساده به سوی غرب کشیده شد. ”
علاوه بر این، بیاد داشته باشید که بنا بر ادعاهای موجود در حدود ۷۹۰۰۰۰ یهودی از هولوکاست جان سالم به در بردند. حتی سازمان نیمه رسمی “کمیته توزیع مشترک ” (Joint Distribution Committee) یهودیان نیز رقم “بازماندهها ” را در حدود ۱۵۵۹۶۰۰ نفر اعلام کرده است. با این حال در سال ۱۹۵۲، ۳۹۰۰۰۰۰ یهودی از دولت آلمان تقاضای غرامت کردند. این ارقام یقینا زوایای تاریک ارقام “رسمی ” بازماندگان – و ارقام واقعی آنهایی که مردند و یا زنده مانند، را بیش از گذشته روشن میسازد.
در پایان این گزارش چنین آمده: تردیدهایی بسیار جدی در مورد “جان دادن ۶ میلیون یهودی در زمان هولوکاست، ” وجود دارد اما آنهایی که جرأت کرده و این تردیدها را روا دارند با برچسب “انکارکننده هولوکاست ” مواجه خواهند شد. نتیجه اینکه رقم “شش میلیون ” به طور منطقی و عقلانی محل تردید و مجادله است.
منبع:خبرگزاری فارس