پایگاه خبری تحلیلی شرق سایت خبری تحلیلی شرق Related Articles
نقد و بررسی فیلم Larry Crowne (لاری کراون)
ده دوازده سال پیش اگر بحث همکاری مشترک تام هنکس و جولیا رابرتز در یک فیلم کمدی پیش می آمد
(که اتفاقا هر دو در اواخر دهه ۹۰ و اوایل سالهای ۲۰۰۰ از پولسازترین بازیگران هالیوود بودند) احتمالا سیلی از جمعیت و انتظار برای اسن فیلم می شتافتند. اما اوضاع اینبار برای دومین همکاری مشترک، جهت جذب مخاطب کمی پیچیده تر است. (اولین همکاری این دو در فیلم جنگ چارلی ویلسون بود. هر چند که آن فیلم نه کمدی بود و نه رمانتیک) . یک دلیل این عدم توفی، به این خاطر است که اکران این فیلم، همزمان بود با اکران فیلم پر طرفدار ترانسفورمرهای ۳٫ دلیل دیگر این است که این فیلم، از آن نوع فیلم هایی است که اصطلاحا به مذاق آدم بزرگ ها خوش می آید و البته فصل تابستان، فصل مناسبی برای اکران اینگونه فیلم ها نیست. در این میان هم شاید کسانی باشند که عقیده داشته باشند دوران پر فروق این دو بازیگر به پایان رسیده است. (این قشر بیشتر آن دسته ای هستند که تمام قضاوتتشان تنها با نگاه به جدول باکس آفیس شکل می گیرد است). شاید این عده کم هم بیراه نگفته باشند اما حداقل این نکته را هم باید گفت که لاری کراون سه چیز دارد که فیلمی مانند ترانسفورمرهای ۳ فاقد آن است: لذت بخش بودن، سبک بودن و مناسب برای تماشا، البته بدون آنکه بیننده بعد از دیدن آن سردرد بگیرد!
ایده این روزهای فیلم های کمدی – رمانتیک که کاراکتر های اصلی آن نوجوانان و جوانان عجیبی هستند که حتی به اندازه کافی هم بالغ نیستند تا بتوانند به صورت قانونی از مشروبات الکلی استفاده کنند، چیزی است که جدیدا در هالیوود باب شده است. البته اینگونه کاراکتر ها قبلا هم وجود داشته اند اما گذر زمان باعث شده که نتنها اینگونه بازیگران اکنون ستارگان اصلی هالیوود، آن هم در دوران نوجوانی بشوند، بلکه باعث شده تعریف تماشاگران از نام “ستاره” نیز در ذهنشان تغییر کند. اکنون کار به جایی رسیده که با دیدن یکی از صحنه های این فیلم، شاید تماشاگران فکر کنند که مشغول تماشای رابطه جنسی بین پدر و مادرشان هستند و نه معاشقه بین دو تن از بزرگترین ستارگان هالیوود. اما هنوز عده دیگری هم هستند که قدر ستارگان بزرگ هالیوود را می دانند و اکنون این فرصت برایشان پیش آمده تا با تماشای لاری کراون، از دیدن بازیگران محبوبشان لذتت ببرند و ببینند که واقعا شیمی و رابطه رمانتیک بین دو بازیگر نابغه جهان، چگونه می تواند باشد. تمام مصالح برای موفقیت در حد انفجار با حضور این دو بازیگر در این فیلم فراهم است و تنها یک جرقه لازم است تا با آتش زدن این مصالح، فیلم را به موفقیتی بزرگ برساند (اما متاسفانه هیچگاه جرقه ای که بتواند باعث یک آتش سوزی بزرگ شود زده نشده است!)
هیچ گاه نباید به اشتباه تصور کرد که لاری کراون ساخته شده تا یک شاهکار باشد. به این فیلم، تنها باید به شکل یک سرگرمی تابستانی نگاه کرد. این فیلم یک فیلم مفرح، سبک و از آن نوع فیلم هایی است که قصد ندارد درست و غلط را به شما آموزش دهد. اما جدا از تمام اینها ، چیزی است که شاید نقطه تمایز این فیلم با سایر فیلم های هم رده خود باشد و آن هم حضور دو تن از بزرگان بازیگری جهان در آن است و دیگر آنکه خدا را شکر این فیلم دیگر به صورت سه بعدی نمایش داده نمی شود. اکنون دیگر تماشاگران می توانند با پرداخت بهایی کمتر بلیط تماشای فیلم را خریده و بدون آنکه عینک های پلاستیگی خسته کننده را به چشم بزنند، از دیدن صحنه های شفاف و تمیز فیلم های دو بعدی لذت ببرند. با اینکه طرح داستانی تقریبا پیش بینی پذیر و تکراری است، اما خوشبختانه به علت ذات بشری ما ، باز هم این داستان هم تا حدود زیادی در تحت تاثیر دادن مخاطب موفق عمل می کند.
در ابتدای فیلم در اتفاقی که دیگر این روز ها کمتر شاهد آن هستیم شاهد اخراج کارمندان یک فروشگاه، به دلیل مازاد نیروی کار هستیم. کارمند درجه یک، با اخلاق و نمونه فروشگاه والم با نام لاری کراون (و با بازی تام هنکس) به دلیل آنکه فاقد یک مدرک دانشگاهی معتبر است از کار اخراج می شود. اما اتفاق بدتر زمانی می افتد که لاری متوجه می شود به خاطر خانه اش اکنون تا کمر گرفتار قرض است. به همین خاطر او غرور خود را کنار می گذارد و در دوره آموزشی کوتاه مدتی در یکی از کالج های محلی ثبت نام می کند. یکی از کلاس های او، کلاس گفتگو ی خانم مرسدس تاینت (با بازی جولیا رابرتز) است. زنی که به شدت از شغلی که دارد نا امید است و ازدواج اش هم در مرحله بحرانی طلاق قرار دارد. فکر نمی کنم که نیاز به گفتن باشد که لاری و مرسدس به سوی همدیگر جذب می شوند و هر یک تاثیران بسزایی بر زندگی دیگری می گذارند. البته کالج جذابیت دیگری برای لاری نیز به دنبال دارد و آن آشنا شدن با دانش آموز دیگری با نان تالیا می باشد که باعث می شود لاری با گروه اسکوتر پز دانشگاه آشنا شود. ( Scooter pose گروهی از دانش آموزان هستند که با موتورسیکلت های کوچک به دانشگاه رفت و آمد می کنند). رابطه دوستی با این گروه سرزنده باعث می شود تا لاری بیش از پیش این انگیزه را پیدا کند که تا آنجا که می تواند در کلاس مرسدش پیشرفت کند.
اگر چه مسیر روایی داستان، همان مسیر آشنایی است که عموم فیلم های رومانتیک هالیوودی از آن پیروی می کند، اما خوشبختانه فیلم به طرز هوشمندانه ای توانسته در دام های این مسیر گرفتار نشود. خوشبختانه در این فیلم هیچ گاه این کشمکش های درون فردی و مصنوعی سایر فیلم های هالیوودی را نمی بینیم . مثلا همسر سابق لاری هیچ گاه در ابتدا تمایلی برای راه دادن مجدد او به زندگی خود ندارد و یا اینکه شوهر مرسدس هم هیچ گاه بی خود و بی جهت دچار هیچ نوع تحول روحی عجیبی نمی شود تا زندگی اش به راحتی با مرسدس سر و سامان بگیرد. «لاری کراون» درباره دو انسان معمولی است که به آهستگی و بدون آنکه تمام دنیا را باخبر کنند، به سوی یکدیگر جذب می شوند،. تمام این داستان ها، جزئی از تمام فیلم لاری کراون هستند، اما مهم ترین جزء آن بدون تردید، نمایش این تئوری است که چگونه یک انسان که زندگی خود را نابود شده می بینید، دوباره می تواند کنترل اوضاع را بر عهده بگیرد.
یکی از مهم ترین نقاط ناامید کننده این فیلم این است که کاراکتر های مکمل آن، به شدت بی مزه و نچسب از آب در آمده اند. علی رقم دستمزد نسبتا بالا، کسی مثل کدریک نتوانسته بیش از آنچه که در فیلم “همسایه مفید” موثر واقع شده عمل کند و بازی او تنها محدود به چند تکه و جمله قلمبه سلمبه می شود. شخصیت او تقریبا ربطی به داستان اصلی ندارد و بیخود و بی جهت به جای توسعه فیلم، آن را به بیراهه می کشاند. اما با این حال، لاری کراون فیلمی نیست که پر از شخصیت هایی زائد مانند کدریک باشد.
فیلمنامه لاری کراون نیز محصول مشترک همکاری تام هنکس با خانم نیوا واردالوس است. خانم واردالوس در سال ۲۰۰۲ توانست با فیلم کم خرج اما بسیار پر فروش «عروس یونانی چاق و گنده من» به موفقیتی بسیار بزرگ درست یابد اما متاسفانه از آن زمان تاکنون نتوانسته موفقیت خود را تکرار کند. در لاری کراون، او این فرصت را داشته تا در نگارش فیلمنامه با تام هنکس همکاری کند، اما متاسفانه نه تنها نتوانسته از این فرصا استفاده کند، بلکه مشخص است که اشتیاقی هم برای این کار نداشته است. مانند عموم فیلم های کمدی / رمانتیک، این فیلم هم درباره رسیدن به آرزوهای انسانهاست. در این فیلم، چیزی که به بیننده گوشزد می شود این است که حتی بعد از باختن و از دست دادن زندگی هم امکان دارد روزهای روشنتری، حتی در مقایسه با قبل در پیش باشد: یک همسر، یک شغل و یا یک خانه. اگر بگوییم فیلم لاری کراون خیلی هم هوشمندانه تر از عموم فیلم های اکران تابستان در هالیوود نیست، کم هم بیراه نگفته ایم، اما حداقل اینبار با فیلمی با سر و صدای کمتر، صمیمانه تر و البته از لحاظ زمانی کوتاه تر از سایر رقبایش در جدول باکس آفیس طرف هستیم.