پایگاه خبری تحلیلی شرق سایت خبری تحلیلی شرق Related Articles
نقد و بررسی فیلم Horrible Bosses (رئیس های وحشتناک)
فیلم «رئیس های وحشتناک» در ژانر خود، فیلم خنده دار و البته کثیفی است. نمی دانم شما کتاب معروف
«هفت لغتی که شما هیچ گاه نباید جلوی دوربین بگویید» (نوشته کالین) را خوانده اید یا نه،
اما اگر نخوانده اید باید بگویم این فیلم، تنها چند جمله ممنوعه این کتاب را در فیلم نیاورده
(یعنی بقیه را آورده) و جالب اینکه موارد جدیدی هم به لیست آقای کالینز اضافه کرده است
! همچنین، این فیلم، شامل مواردی که MPAA (نهادی که به فیلم ها درجه سنی می دهد
) آنها را با عنوان «شوخی ها و صحنه های تند جنسی» توصیف می کند، آنهم به تعداد زیاد
نیز می باشد!
محدودیت سنی عموم فیلم های کمدی این روز های هالیوود، PG-13 می باشد. درجه
سنی PG به نوجوانان می گوید که این فیلم زیادی مثبت است(!) و خب تماشای فیلم
های با درجه سنی R هم برای آنان ممنوع است. در هر فصل معمولا دو تا سه عدد از
فیلم های کمدی با درجه نمایشی R اکران می شوند که موضوعات جنسی را به شکل
تندی مورد طنز خود قرار داده اند. بعد از قسمت دوم فیلم خماری، اینبار نوبت رئیس های
وحشتناک است تا افتخار این را داشته باشند تا در این رده از فیلم های کمدی جا بگیرند.
بر اساس آنچه که ما در پایان این فیلم می بینیم، ساخت دنباله ای برای آن بسیار مشکل
می باشد. اما سازندگان فیلم بالاخره راهی برای ساختن دنباله این فیلم هم پیدا خواهند
کرد. حالا می بینیم!
داستان شامل سه رئیس بد ذات وحشتناک، و همچنین سه کارمند است که بایکدیگر
هم قسم شده اند تا برای خلاص شدن از شر رئیس هایشان، آنها را به قتل برسانند! آنچه که فیلم را جالب تر می کند این است که می بینیم واقعا این سه رئیس چه آدم هایی وحشتناک و بدجنسی هستند، و کارمندانشان هم در نقشه به قتل رساندن رئیس هایشان چقدر بی عرضه هستند. البته فیلم هم نشان دهنده حقیقت دردناکی در جامعه آمریکاست و آن اینکه کارمندان در جایگاهی بسیار ضعیف و متزلزل هستند و رئسایشان هم می دانند که کارمندانشان در چه جایگاهی هستند!
رئیس های فیلم، به شکلی منظم و پیاپی زننده ترین و بی رحمانه ترین رفتار های ممکنه را از خود به نمایش می گذارند. در این فیلم پر بازیگر، خوشبختانه هر کدام در نقش کاراکتری قرار گرفته اند که اصطلاحا به آن کاراکتر هم می آیند. مثلا دیو هارکن ( با بازی کوین اسپیسی ) را در نظر بگیرید. یک آدم مغرور روانی که نیک، کارمند میان سال خود را (با بازی جیسن بتمان) مانند احمقی تصور می کند که هیچ نمی داند و مدام او را دست می اندازد. رئیس های دیگر هم که شاید اندکی از کوین اسپیسی بهتر باشند، با دیگران رفتاری تحقیر آمیز دارند و جهت خشنودی خود مدام آنها را تحقیر می کنند. هر کدام از این بازیگران برجسته، چند عدد از مشهور ترین دیالوگ های خود را به این فیلم قرض داده اند که البته در مواردی کمی عجیب و غریب و شاید نا همگون به نظر بیاید. اسپیسی در این فیلم نشان می دهد که چرا برای اجرای نمایش ریچارد سوم (اثر شکسپیر) که اخیرا در آن بازی کرده، همگان را به تحسین وا داشته است. شاید به یاد بیاورید، پادشاهی که ابتدا هنری پنجم و پسرش ادوارد را به قتل می رساند و سپس در مراسم تدفین این دو، نقشه خود برای ازدواج با بیوه ادوارد، یعنی دوشیزه “آن” را عملی می کند.
دومین رئیسی که ما می بینیم خانم دکتر جولیا هریس ( با بازی جنیفر انیستون) است. یک انسان با نیاز های بالای جنسی و منحرف که طعمه اش هم کسی نیست جز دستیارش “دیل” (با بازی چارلی دی) که اخیرا نامزد کرده و بزودی عروسی می کند. اما نامزد کرده که نامزد کرده! خب که چی؟! جنیفر آقای دیل را می خواهد، و همین هم کافیست تا بتواند “دیل” را برای خود داشته باشد، آنهم با رفتاری مرض گونه و ناشی از داشتن کمبود های جنسی. آیا شما می دانید این وسیله هایی که دندان پزشکان با آن آب را ار داخل دهان مریض جمع می کنند یا کنار می زنند چیست؟ اگر هم نمی دانید مهم نیست چون احتمالا هم نمی خواهید بدانید جنیفر چه بلایی بر سر ناکجا آباد “دیل” با این وسیله می آورد!
نام سومین رئیس، بابی پلیت (با بازی کالین فارل) است. بابی کنترل شرکت را از پدر محبوب اش به ارث برده و از آن برای زیاد کردن تعداد انسان های بدبخت این دنیا نهایت استفاده را می کند. کارمند بابی با نام کرت (با بازی جیسن سادیکیس) که در گذشته شاگرد و وردست پدر بابی بوده، اکنون با وحشت ناشی از صدای تلق و تلق کفش بابی تنها می ایستد و نگاه می کند که چطور بابی با زیاد کردن محدودیت ها و خون کارمندان را به شیشه کردن، سعی در ازدیاد سود شرکت، هر چند به مقدار محدود دارد.
نیک، ایل و کرت چند شب بعد از وقت کار با همدیگر دیدار می کنند تا پشت سر رئیس هایشان غیبت کنند و آنان را نفرین کنند. یک شب کار به جایی می رسد که هر سه تحریک می شوند تا رئسایشان را به قتل برسانند. برای عملی کردن این تصمیم، آنها به رستوران-کافه ای خطرناک و کثیف می روند تا یک قاتل سابقه دار را ملاقات کنند. در آنجا آنها با فردی با نام جونز (با بازی جیمی فاکس) ملاقات می کنند و ..
فیلم، با یک نوع شادابی شریرانه، از سوی “ست گاردن” کارگردانی شده است. او موفق می شود که صحنه های خنده دار زیادی خلق کند که بسیاری از آنها، مربوط به اطراف خانه های رئیس های داستان، جاسوس بازی و مخفی کاری کارمندانشان است. بسیاری دیگر از صحنه های خنداه دار، مربوط به کوین اسپیسی هستند که یکی از آنها به وضوح یکی از مشهورترین صحنه های فیلم “داستان عامه پسند” را به یاد ما می اندازد!
کوین اسپیسی همیشه عالی و معرکه است اما کسی که بینندگان را در این فیلم سورپرایز می کند کسی نیست جز خانم جنیفر انیستون. در این اواخر او آنقد در فیلم های سطحی بازی کرده بود که شاید عده ای از یاد برده باشند که او در فیلم خوبی مثل «دختر خوب» هم بازی کرده است. او در این فیلم یک کمدی تند را اجرا می کند و نقش یک زن خطرناک دائم الگرسنه جنسی (!) را به نحو فوق العاده خنده دار و جالبی به نمایش می گذارد.