پایگاه خبری تحلیلی شرق سایت خبری تحلیلی شرق Related Articles
نقد و بررسی فیلم All The Money In The World (تمام پول‌های جهان)
در فیلم «تمام پول‌های جهان» All the Money in the World)) ساخته «ریدلی اسکات»، عملکرد «کریستوفر پلامر» بسیار چشم‌نواز
و صحنه‌هایی که وی حضور داشت بسیار تاثیرگذار بودند. از آنجایی که «پلامر» در نسخه اصلی فیلم حضور نداشت، مصنوعی بودن صحنه‌ها
مشهود بود. اینکه این بازیگر کهنه کار ۸۸ ساله در نقش «جی پل گتی» بهتر از «کوین اسپیسی» (که به دلیل رسوایی جنسی و اتهامات
آزار جنسی صحنه‌های وی حذف شده و دوباره فیلم‌ربداری شدند) ظاهر شد یا خیر، نمی‌تواند عدم توازنی که در این فیلم وجود دارد را تغییر دهد.
فیلم «تمام پول‌های جهان» روایتگر ماجرای دزدیده شده نوه پسری «جی پاول گتی» (کریستوفر پلامر) به نام «جان پاول گتی سوم» (چارلی پلامر- دو بازیگر نسبتی با هم ندارند) توسط یک گروه جنایتکار ایتالیایی است. این گروه جنایتکار در مقابل آزادی نوجوان، ۱۷ میلیون درخواست کردند.
مادر «پاول»، «گیل» (میشل ویلیامز) توانایی پرداخت این مبلغ را نداشت و «گتی» هم تمایل به کمک را در خود احساس نمی‌کرد، زیرا اعتقاد داشت اگر این مبلغ را بپردازد ۱۴ نوه دیگرش هم دزدیده می‌شوند. به جای پرداخت این مبلغ، وی بهترین بادیگاردش، «فلچر چیس» (مارک والبرگ) که مامور سابق سیا بود را مسئول پیدا کردن و بازگرداندن «پاول» کرد.
در صحنه‌هایی که «پاول» در دست آدم‌ربایان است و ما کنش و واکنشش را با «سیکونتا» (رومن دوریس» غمخوار را می‌بینیم، قابل‌باور نیستند. مشخص است که این صحنه‌ها مصنوعی و غیر قابل‌باور هستند. جنبه‌هایی از فیلم که تلاش «فلچر» و «گیل» را برای یافتن و آزادی «پاول» نشان می‌دهند، حالت تعلیق در آنها کم دیده می‌شوند. این صحنه‌ها بنظر الزامی هستند و بازی بی‌رمق «والبرگ» باعث می‌شود که ما کمتر او را در نقش «فلچر» بپذیریم. براساس مدارک موجود، بازی «والبرگ» در این نقش، به هیچ‌وجه قابل قبول نیست؛ البته این سخن با این ادعا که وی در کار خودش بسیار عالی‌ست، در تضاد می‌باشد.
این فیلم به خاطر بازسازی دقیقه آخر کارگردان «ریدلی اسکات» که به دنبال افشای رسوایی «کوین اسپیسی» صورت گرفت، بدنامی و رسوایی زیادی را متوجه خود کرد. برای حفظ این فیلم، «اسکات» تصمیم گرفت که «کوین اسپیسی» را حذف و «کریستوفر پلامر» را جایگزین وی کند. این تصمیم بسیار مهیج بود و فیلم‌برداری دوباره صحنه‌ها (۲۱ صحنه) به سرعت انجام گرفت. کسی که از اتفاقات پشت پرده این فیلم خبر ندارد نمی‌تواند این عدم توازن را تشخیص دهد. حضور «پلامر» در فیلم بدون اشتباه بود و بجز صحنه «سی‌جی‌آی»، هیچکس نمی‌تواند بگوید اگر کس دیگری این نقش را بازی میکرد، نقش بهتر از این از آب در می‌آمد.
در صحنه‌هایی که «پلامر» در آن ایفای نقش می‌کند، «همه پول‌های جهان» (All the Money in the World) سرشار از زیبایی است، چون شخصیت «گتی» با فاصله بهترین شخصیت فیلم است. وقتی شخصیت مکمل فیلم کل توجه بیننده را معطوف خود می‌کند، بدین معنی است که فیلم در تصمیم‌گیری اشتباه عمل کرده است. «گتی» شخصیتی بی‌پروا دارد و وقتی «پلامر» انسانیت را زیر سوال میبرد، این شخصیت منفی، تبدیل به چیزی ورای یک ضدقهرمان دو بعدی می‌شود. اما وقتی فیلم توجه خود را سمت افراد دخیل در آدم‌ربایی و نجات میبرد، فیلم از رمق می‌افتد. شاید یکی از دلایل این مشکل این باشد که در فیلم به ما گفته شده است که اعضای خانواده «گتی» با همه تفاوت دارند. شاید در صحنه‌هایی که سرنوشت «پاول‌ها» دخیل است، انسانیت بیننده با نوعی خون‌سردی مواجه می‌شود. مرگ محتمل او ما را ناراحت نمی‌کند.
دور از انتظار نبود که این فیلم عالی از آب در بیاید. «ریدلی اسکات» حتی درصورتیکه با فیلم‌نامه نسبتا خوب (نه عالی) سرورکار داشته باشد کارگردانی تراز اول محسوب می‌شود. توانایی او در بازسازی قابل توجه فیلم که تنها یک ماه قبل از منتشر شدنش صورت گرفت گواهی برچیزهایی است که یک کارگردان ماهر می‌تواند به دست بیاورد. مشکل اینجاست که انتشار فیلم «تمام پول‌های جهان» (All the Money in the World) استحقاق این همه تلاش فوق‌العاده و بی‌وقفه را نداشت. «تمام پول‌های جهان» (All the Money in the World) در بهترین صورت یک فیلم هیجانی متوسط است. با وجود اینکه بازی «کریستوفر پلامر» قابل ستایش است، اما نقطه ضعف فیلم در این است که فیلم بر روی شخصیت جالبش مانور نداده و این شخصیت مذکور جز شخصیت‌های مکمل محسوب می‌شود.