پایگاه خبری تحلیلی شرق سایت خبری تحلیلی شرق Related Articles
راه‌های افزایش محبت به امام زمان
دو راه ایجاد محبت در قلب دیدن و اندیشیدن می‌باشد. در مورد امام زمان در زمان غیبتشان مرحله‌ی اول امکان پذیر نمی‌باشد. پس باید بر اساس تفکر و اندیشدن این محبت را افزایش دهیم و یکی از چیزهایی که می توان روی آن تمرکز کرد و اندیشید اینکه یک معشوق از عاشق خود چه انتظاری دارد.
راه‌های افزایش محبت به امام زمان
دو راه ایجاد محبت در قلب دیدن و اندیشیدن می‌باشد. در مورد امام زمان در زمان غیبتشان مرحله‌ی اول امکان پذیر نمی‌باشد. پس باید بر اساس تفکر و اندیشدن این محبت را افزایش دهیم و یکی از چیزهایی که می توان روی آن تمرکز کرد و اندیشید اینکه یک معشوق از عاشق خود چه انتظاری دارد.
در دل و اعماق وجود تمام کسانی که شیرینی محبّت امام زمان (علیه السلام) را چشیده‌اند و آثار با برکت و نورانی این محبت را درک و احساس نمودند، می‌خواهند به نوعی این محبت را افزایش دهند. این جمله افراد مانند کسانی هستند که که می‌توان آنها را مانند کسانی دانست که جان خود را هم برای معشوق خود فدا می‌کنند.
بر این اساس بسیاری از عاشقان حضرت حاضرند، برای افزایش این محبت از شیرینی ظاهری گناه دست کشیده و با عمل کردن به وظیفه‌ی خود از گناه خودداری کنند یا حتی عبادت را آنطوری که برای محبوب، زیباتر می‌باشد انجام دهند یا وقتی از جان و مال خود برای دیگران انفاق می‌کنند وقتی از آنها در مورد اجر و مزد در قبال این کار می‌پرسیم با تمام وجود پاسخ می‌دهند ان شاءالله اجرش سربازی رکاب مهدی فاطمه (علیهما السلام).
اینها نمونه‌ای از کارهایی است که یک عاشق دوست دارد برای محبوب خود انجام داده و حتی در راه اینکار حاضر است سختی‌هایی را بر خود هموار نماید.
این توصیفات برای کسی است که طعم این عشق و عاشقی را چشیده است.
اما یکی از سوالهایی که مورد نظر بسیاری از جوانان است اینکه:
«چه‌کار کنیم تا محبّت‌مان به مولایمان افزایش پیدا کند؟»
همه‌ی انسانها محبوبهایی که در دلهای آنها رخنه کرده و جای می‌گیرد در اولین مرحله با دیدن اتفاق می‌افتد؛ معمولا در عشق‌های دنیایی که اینطور صورت می‌پذیرد، عشق ما به همسرمان یا به وسایلی که برای خود تهیه می‌کنیم یا حتی مناظر و صحنه‌های جالب نیز اینطور است.
اولین سوالی که از فرد می‌پرسند چرا او را انتخاب کردی؟
در پاسخ می‌گوید: وقتی دیدمش خوشم آمد پس انتخابش کردم. بر همین اساس بابا طاهر می‌گوید:
زِ دست دیده و دل هردو فریاد
هرآنچه دیده بیند دل کند یاد [۱]
اما محبت و علاقه مندی از یک راه دیگر هم ایجاد می‌شود و آن از طریق فکر کردن و اندیشیدن است.
همانطوری که امیرالمومنین (علیه السلام) در روایتی می‌فرمایند:
«مَنْ أَلْزَمَ قَلْبَهُ فِکْراً وَ لِسَانَهُ الذِّکْرَ مَلَأَ اللَّهُ قَلْبَهُ إِیمَاناً وَ رَحْمَهً وَ نُوراً وَ حِکْمَه [۲] هر کس ملزم کند [مداومت داشته باشد] قلب خودش را به فکر و زبانش را به ذکر می‌افزاید و پر می‌کند خداوند قلبش را به ایمان و رحمت و نور و حکمت».
یعنی با فکر می‌توان ایمان که همان تصدیق قلبی است که در امتداد آن تصدیق زبانی و عمل جوارحی اتفاق می‌افتد؛ ساری و جاری شود.
بر این اساس می‌توان مجاری ایجاد محبت را در دو گزینه نام برد.
۱ـ دیدن
۲ـ فکرکردن و اندیشیدن
حال اگر بخواهیم با این روشهای ایجاد محبت، محبت خود را به امام زمان (علیه السلام) افزایش دهیم چگونه اتفاق می‌افتد؟
اگر بخواهیم با دیدن امام زمان (علیه السلام) محبت خود را به ایشان افزایش دهیم در زمان غیبت کمی مشکل می‌باشد و ما از این نعمت عظیم محروم می‌باشیم. که شاید بتوان این محرومیت را حتی در مورد خداوند هم توسعه دهیم.
اما برای افزایش محبت به امام زمان (علیه السلام) راه دوم، که همان «تفکر و اندیشیدن» باشد باز و برای همه‌ی محبین امکان پذیر می‌باشد.
با وجود تفکر و اندیشیدن در چه موضوعاتی می‌توان اندیشید که محبت ما را به وجود امام زمان افزایش دهد؟
یکی از مواردی که می‌توان به آن فکر کرد و به مرحله‌ی عمل رساند اینکه یک معشوق از عاشق خود چه انتظاری دارد.
در ره منزل لیلی که خطرهاست در آن
شرط اول قدم آن است که مجنون باشی. [۳]
اینکه چه کار کنیم که وقتی هر هفته نامه‌ی اعمالمان بدست حضرت می‌رسد چشمان زیبای مهدی فاطمه (علیهما السلام) را اشک آلود نکنیم و دل ایشان را از کارهای روزمره خود آزرده نسازیم.
در نتیجه دو راهی که برای افزایش محبت می توان نام برد از طریق دیدن و از طرق اندیشدن به موضوع مورد نظر است. حال که در مورد امام زمان در زمان غیبتشان مرحله‌ی اول امکان پذیر نمی‌باشد باید بر اساس تفکر و اندیشدن این محبت را افزایش دهیم و یکی از چیزهایی که می توان روی آن تمرکز کرد و اندیشید اینکه یک معشوق از عاشق خود چه انتظاری دارد.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
پی نوشت:
[۱]. دوبیتی های باباطاهر، ص۳.
[۲]. دیلمى، حسن بن محمد، إرشاد القلوب إلى الصواب (للدیلمی)، ج۱، ص ۱۰۰، الشریف الرضی، قم، چاپ: اول، ۱۴۱۲ق.
[۳]. حافظ، غزل شماره ۴۵۸.