۱ – عبداللّه ، فرزند احمد بن حنبل مىگوید: از پدرم پرسیدم: مسّ منبر رسولاللّه و تبرّک با مس آن ، و بوسیدن و یا مس و متبرّک شدن به قبر شریف و یا بوسیدن آن به قصد ثواب ، چه حکمى دارد؟ پدرم گفت: هیچ اشکالى ندارد .
الجامع فى العلل و معرفه الرجال ، ج۲ ، ص۳۲ ؛ وفاءالوفا ، ج۴ ، ص۱۴۱۴.
۲ – رملى شافعى مىگوید: تبرّک به قبر پیامبر ( ص ) و یا عالم و یا اولیا جایز است و بوسیدن و استلام آن ایرادى ندارد .
کنز المطالب ، ص۲۱۹.
۳ – محب الدین طبرى شافعى گوید: بوسیدن قبر و دست گذاشتن روى آن جایز است و سیره و عمل علما و صالحان بر آن است .
اسنى المطالب ، ج۱ ، ص۳۳۱.
۴ – از نظر تاریخى ثابت شده است که مردم از خاک پاک قبر پیامبر( ص ) و حضرت حمزه بلکه از کلّ مدینه به عنوان تبرک بر مى داشتند و روایاتى هم وارد شده که تربت مدینه شفاى هر دردى است و امان از جذام و صداع.
از جمله زرکشى مىگوید : تربت قبر حمزه از منع برداشتن خاک حرمین ، استثنا شده است؛ زیرا اتفاق همگان بر جواز نقل آن براى معالجه صداع است .
وفاء الوفا ، ج۱ ، ص۶۹.
ابو سلمه از پیامبر ( ص ) نقل مىکند :
غُبارُ الْمَدِینَهِ یُطْفِی الْجذام .
ابن اثیر جزرى از پیامبر ( ص ) نقل کرده:
وَالَّذی نَفْسِی بِیَدِهِ إنَّ فی غُبارِها شِفاءٌ مِنْ کُلِّ داءٍ .
سوگند به کسى که جان من در دست اوست ، غبارِ خاک مدینه شفاى از هر دردى است .
سمهودى مىنویسد: روش صحابه و دیگران این بود که از خاک قبر پیامبر ( ص ) برمىداشتند
وفاء الوفا ، ج۱ ، ص۵۴۴
موفق باشید
گروه پاسخ به شبهات
مؤسسه تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)