03-15-2019, 08:41 PM
پرده دیگری از ادعای عجیب تابنده در سالگرد غائله دراویش
همه مقصرند جز من!/ حضرت علی (ع) به من نبات جوشانده داد و شفا گرفتم!
در پی خبر پیشین، مبنی بر طرح ادعاهای تازه و اظهارات جنجالی رئیس فرقه گنابادی در سالگرد غائله گلستان هفتم ۹۶، جزییات تازه‌ای از این موضوع آشکار شد.
همه مقصرند جز من!/ حضرت علی (ع) به من نبات جوشانده داد و شفا گرفتم!
به گزارش خبرنگار قرآن و فعالیت‌های دینی خبرگزاری فارس، «نورعلی تابنده»، قطب فرقه گنابادی که روز دهم اسفندماه جاری در میان جمعی از دراویش به سخنرانی پرداخت، با اشاره به خاطره‌ای از دوران کودکی خود، مدعی کشف و شهود شد و اظهار داشت: «[به سبب بیماری لاعلاج] توی اتاق، مرا رو به قبله خوابانده بودند...در یک عالمی بین خواب و بیداری، چیزهایی حس می‌کردم...دیدم در پشت‌بام منزلمان، یک گنبدی است... نشسته بودم آنجا... دیدم از آن طرف، یک نفر آمد که عکسش را در عکس‌های خود دیده بودم. حضرت صالح‌علیشاه می‌فرمودند حضرت علی است. دیدم مثل اینکه حضرت علی (ع) آمد و مرا دید که در وضعیت ناجوری هستم. یکی از این قهوه‌ریزها دستش بود... جلوی من رسید، فرمود بگیر این «نبات‌جوش» را بخور... خوب می‌شوی... گرفتم خوردم... دیدم راحت شدم... برگشتم به این عالم، دیدم حالم خوب شده است.» (1)
پیش از این، چنین اظهاراتی صریح را در باب مکاشفه، از نورعلی تابنده سراغ نداریم و این نخستین‌بار بود که قطب سالخورده فرقه گنابادی در سخنان خود، مدعی این موضوع شد؛ امری که از سوی نزدیکان و مدیران رسانه‌ای فرقه ـ در نوعی مصلحت‌اندیشی ـ مسکوت باقی ماند و به تعبیر بهتر، مشمول قاعده خودسانسوری شد.
دیگر اظهارات جنجالی تابنده در این روز به تفسیرهای وی از حوادث غائله گلستان هفتم بازمی‌گردد که طی آن ـ در لفافه ـ به تخطئه دراویش افراطی پرداخته و عامل اغتشاشات را متوجه عناصر بیرونی، به‌ویژه متولیان خدوم نظم و امنیت و نیروهای دلسوز که خود مورد ظلم دراویش قرار گرفتند، می‌سازد: «در همین واقعه اول اسفند، من... همان شب قبل... خواستم بین این‌ها که از روی خلوص‌نیت آمده بودند... و اولیای امور تلفیق کنم، هرچه صحبت می‌کردم، تقریباً به یک نتیجه‌ای هم رسیده بودند... همان‌هایی هم آمده بودند برای اصلاح، بیشتر موجب تشویق شلوغی شدند... تحریک کردند عده‌ای از فقرا را... و تحریک واقعی از جانب آن‌ها بود. البته مأمور انتظامی موظف است وظایفی را انجام دهد، ولی کاری که کردند این بود که وظیفه معمولی را برخلاف اصل عدالت و مهربانی [قرار دادند]... آن غوغایی که شب شد، اصلاً به ما درویش‌ها ارتباطی نداشت... مسلماً یک عده‌ای کارشکنی و خرابکاری کردند... چه‌ها کردند و چرا کردند، مسلماً دشمن ما بود.»
رئیس فرقه گنابادی در حالی در سالگرد غائله تأسف‌بار گلستان هفتم، چنین ادعاهایی را مطرح می‌کند که این غائله به شهادت چند تن از پرسنل مظلوم نیروی انتظامی و بسیج، از میان رفتن نظم، تهدید امنیت عمومی و خسارات مادی و معنوی بسیار انجامید. او مواضعی اتخاذ کرده و به گونه‌ای به تفسیر واقعه از دیدگاه خود می‌پردازد که از خود به عنوان رهبر آن حرکات افراط‌گرایانه، سلب مسوولیت کند.
این ادعاهای تابنده و مقصر دانستن دیگران، برای قسر در رفتن از رهبری دراویش گستاخ حادثه در حالی مطرح می‌شود که مشاوران و بزرگان دراویش، سعی در مسکوت قرار دادن آن داشته‌اند و جزییاتی از این بخش سخنان تابنده در رسانه‌های فرقه منتشر نشده است.
پی‌نوشت:
1. سخنرانی میان جمعی از فقرا (دروایش) 10 اسفند 1397.
همه مقصرند جز من!/ حضرت علی (ع) به من نبات جوشانده داد و شفا گرفتم!
در پی خبر پیشین، مبنی بر طرح ادعاهای تازه و اظهارات جنجالی رئیس فرقه گنابادی در سالگرد غائله گلستان هفتم ۹۶، جزییات تازه‌ای از این موضوع آشکار شد.
همه مقصرند جز من!/ حضرت علی (ع) به من نبات جوشانده داد و شفا گرفتم!
به گزارش خبرنگار قرآن و فعالیت‌های دینی خبرگزاری فارس، «نورعلی تابنده»، قطب فرقه گنابادی که روز دهم اسفندماه جاری در میان جمعی از دراویش به سخنرانی پرداخت، با اشاره به خاطره‌ای از دوران کودکی خود، مدعی کشف و شهود شد و اظهار داشت: «[به سبب بیماری لاعلاج] توی اتاق، مرا رو به قبله خوابانده بودند...در یک عالمی بین خواب و بیداری، چیزهایی حس می‌کردم...دیدم در پشت‌بام منزلمان، یک گنبدی است... نشسته بودم آنجا... دیدم از آن طرف، یک نفر آمد که عکسش را در عکس‌های خود دیده بودم. حضرت صالح‌علیشاه می‌فرمودند حضرت علی است. دیدم مثل اینکه حضرت علی (ع) آمد و مرا دید که در وضعیت ناجوری هستم. یکی از این قهوه‌ریزها دستش بود... جلوی من رسید، فرمود بگیر این «نبات‌جوش» را بخور... خوب می‌شوی... گرفتم خوردم... دیدم راحت شدم... برگشتم به این عالم، دیدم حالم خوب شده است.» (1)
پیش از این، چنین اظهاراتی صریح را در باب مکاشفه، از نورعلی تابنده سراغ نداریم و این نخستین‌بار بود که قطب سالخورده فرقه گنابادی در سخنان خود، مدعی این موضوع شد؛ امری که از سوی نزدیکان و مدیران رسانه‌ای فرقه ـ در نوعی مصلحت‌اندیشی ـ مسکوت باقی ماند و به تعبیر بهتر، مشمول قاعده خودسانسوری شد.
دیگر اظهارات جنجالی تابنده در این روز به تفسیرهای وی از حوادث غائله گلستان هفتم بازمی‌گردد که طی آن ـ در لفافه ـ به تخطئه دراویش افراطی پرداخته و عامل اغتشاشات را متوجه عناصر بیرونی، به‌ویژه متولیان خدوم نظم و امنیت و نیروهای دلسوز که خود مورد ظلم دراویش قرار گرفتند، می‌سازد: «در همین واقعه اول اسفند، من... همان شب قبل... خواستم بین این‌ها که از روی خلوص‌نیت آمده بودند... و اولیای امور تلفیق کنم، هرچه صحبت می‌کردم، تقریباً به یک نتیجه‌ای هم رسیده بودند... همان‌هایی هم آمده بودند برای اصلاح، بیشتر موجب تشویق شلوغی شدند... تحریک کردند عده‌ای از فقرا را... و تحریک واقعی از جانب آن‌ها بود. البته مأمور انتظامی موظف است وظایفی را انجام دهد، ولی کاری که کردند این بود که وظیفه معمولی را برخلاف اصل عدالت و مهربانی [قرار دادند]... آن غوغایی که شب شد، اصلاً به ما درویش‌ها ارتباطی نداشت... مسلماً یک عده‌ای کارشکنی و خرابکاری کردند... چه‌ها کردند و چرا کردند، مسلماً دشمن ما بود.»
رئیس فرقه گنابادی در حالی در سالگرد غائله تأسف‌بار گلستان هفتم، چنین ادعاهایی را مطرح می‌کند که این غائله به شهادت چند تن از پرسنل مظلوم نیروی انتظامی و بسیج، از میان رفتن نظم، تهدید امنیت عمومی و خسارات مادی و معنوی بسیار انجامید. او مواضعی اتخاذ کرده و به گونه‌ای به تفسیر واقعه از دیدگاه خود می‌پردازد که از خود به عنوان رهبر آن حرکات افراط‌گرایانه، سلب مسوولیت کند.
این ادعاهای تابنده و مقصر دانستن دیگران، برای قسر در رفتن از رهبری دراویش گستاخ حادثه در حالی مطرح می‌شود که مشاوران و بزرگان دراویش، سعی در مسکوت قرار دادن آن داشته‌اند و جزییاتی از این بخش سخنان تابنده در رسانه‌های فرقه منتشر نشده است.
پی‌نوشت:
1. سخنرانی میان جمعی از فقرا (دروایش) 10 اسفند 1397.