06-11-2016, 11:25 AM
تعطیلی «ارج» در ایران همانقدر عجیب است که تعطیلی «بنز» در آلمان
خبرگزاری فارس: تعطیلی «ارج» در ایران همانقدر عجیب است که تعطیلی «بنز» در آلمان
جلال پور تصریح کرد: شنیدن تعطیلی ارج همان قدر مایه تعجب است که روزی در رسانه‌های آلمانی با این خبر مواجه شویم که کارخانه بنز تعطیل شده است.
به گزارش گروه فضای مجازی خبرگزاری فارس، محسن جلال پور رئیس اتاق بازرگانی ایران در کانال تلگرامی خود نوشت: هر چند اخبار ضد و نقیضی از تعطیلی کارخانه ارج به گوش می رسد اما شاید پاسخ به این پرسش که چرا چنین روزگاری بر ارج و واحدهای شبیه آن، می گذرد بسیار لازم است. نخست باید بدانیم که فراز و نشیب های زندگی یک بنگاه همواره، درس آموز است.
گفته می شود بنگاه ها مانند انسان ها دوران تولد، رشد، بلوغ و کم کم پیری و میرایی دارند اما برندها،آن هم برندهای ملی چنین فرآیندی را طی نمی کنند.
با این حال شنیدن تعطیلی ارج همان قدر مایه تعجب است که روزی در رسانه های آلمانی با این خبر مواجه شویم که کمپانی بنز تعطیل شده است. اما آیا هر دو خبر به اندازه هم تعجب بر انگیزند؟
اگر کارخانه بنز در طول دهه های گذشته خود را به روز نکرده بود و هر روز به نوترین و روز آمدترین تکنولوژی ها مجهز نمی کرد، امروز حتما سرنوشتی بهتر از ارج نداشت.
اما چرا ارج چنین نکرد؟
آن چه به نظرمی رسد این است که سلب مالکیت این کارخانه و سپردن مدیریت آن به مدیران حقوق بگیر و دولتی و فراز و نشیب مدیریتی در طول سال های گذشته باعث شد روند زوال در این کارخانه طی شده و به چنین روزی مبتلا شود.
اگرچه فضای کسب و کار کشور متاثر از تصمیمات متفاوت و گاها متناقص سیاست گذاران است، اما مدیریت کارآمد بخش خصوصی و هم چنین مالک واقعی که خود، دل سوز مال و اموال خود باشد، حتما نمی گذارد آخر و عاقبت برندی هم چون ارج به زوال انجامد.
ضمن اینکه برندهای فراوانی داریم که هم اکنون مالکیت و مدیریت آن توسط بخش خصوصی اداره می شود و در همه این سال ها با وجود همه مشکلاتی که بر بنگاه داری ایران گذشته، به زحمت خود و شرکتش را سر پا نگه داشته وهم چنان مشغول تولید است.
به نظرم زوال ارج بیش از هر چیز ناشی از سیاست های نادرست سلب مالکیت در سال های گذشته است که در همان دوران مخالفان فراوانی داشت اما به هر حال، پیش رفت و شرکت های بزرگی را به کام سوء مدیریت دولتی انداخت.
خدا می داند اگر رهبر انقلاب که آن روزها رئیس جمهور بودند، با قانون حفاظت از توسعه صنایع که در شورای انقلاب به تصویب رسید و دولت وقت اصرار زیادی برای اجرای آن داشت، مخالفت نمی کردند، امروز نام و نشانی از شرکت های بزرگ بخش خصوصی نمی دیدیم.
خبرگزاری فارس: تعطیلی «ارج» در ایران همانقدر عجیب است که تعطیلی «بنز» در آلمان
جلال پور تصریح کرد: شنیدن تعطیلی ارج همان قدر مایه تعجب است که روزی در رسانه‌های آلمانی با این خبر مواجه شویم که کارخانه بنز تعطیل شده است.
به گزارش گروه فضای مجازی خبرگزاری فارس، محسن جلال پور رئیس اتاق بازرگانی ایران در کانال تلگرامی خود نوشت: هر چند اخبار ضد و نقیضی از تعطیلی کارخانه ارج به گوش می رسد اما شاید پاسخ به این پرسش که چرا چنین روزگاری بر ارج و واحدهای شبیه آن، می گذرد بسیار لازم است. نخست باید بدانیم که فراز و نشیب های زندگی یک بنگاه همواره، درس آموز است.
گفته می شود بنگاه ها مانند انسان ها دوران تولد، رشد، بلوغ و کم کم پیری و میرایی دارند اما برندها،آن هم برندهای ملی چنین فرآیندی را طی نمی کنند.
با این حال شنیدن تعطیلی ارج همان قدر مایه تعجب است که روزی در رسانه های آلمانی با این خبر مواجه شویم که کمپانی بنز تعطیل شده است. اما آیا هر دو خبر به اندازه هم تعجب بر انگیزند؟
اگر کارخانه بنز در طول دهه های گذشته خود را به روز نکرده بود و هر روز به نوترین و روز آمدترین تکنولوژی ها مجهز نمی کرد، امروز حتما سرنوشتی بهتر از ارج نداشت.
اما چرا ارج چنین نکرد؟
آن چه به نظرمی رسد این است که سلب مالکیت این کارخانه و سپردن مدیریت آن به مدیران حقوق بگیر و دولتی و فراز و نشیب مدیریتی در طول سال های گذشته باعث شد روند زوال در این کارخانه طی شده و به چنین روزی مبتلا شود.
اگرچه فضای کسب و کار کشور متاثر از تصمیمات متفاوت و گاها متناقص سیاست گذاران است، اما مدیریت کارآمد بخش خصوصی و هم چنین مالک واقعی که خود، دل سوز مال و اموال خود باشد، حتما نمی گذارد آخر و عاقبت برندی هم چون ارج به زوال انجامد.
ضمن اینکه برندهای فراوانی داریم که هم اکنون مالکیت و مدیریت آن توسط بخش خصوصی اداره می شود و در همه این سال ها با وجود همه مشکلاتی که بر بنگاه داری ایران گذشته، به زحمت خود و شرکتش را سر پا نگه داشته وهم چنان مشغول تولید است.
به نظرم زوال ارج بیش از هر چیز ناشی از سیاست های نادرست سلب مالکیت در سال های گذشته است که در همان دوران مخالفان فراوانی داشت اما به هر حال، پیش رفت و شرکت های بزرگی را به کام سوء مدیریت دولتی انداخت.
خدا می داند اگر رهبر انقلاب که آن روزها رئیس جمهور بودند، با قانون حفاظت از توسعه صنایع که در شورای انقلاب به تصویب رسید و دولت وقت اصرار زیادی برای اجرای آن داشت، مخالفت نمی کردند، امروز نام و نشانی از شرکت های بزرگ بخش خصوصی نمی دیدیم.