پایگاه خبری تحلیلی شرق سایت خبری تحلیلی شرق Related Articles
نقد فیلم What’s Up, Doc
پیتر بوگدانویچ یکی از کارگردانان خوش ذوق و مطرح موج هالیوود نوین، در بازار داغ سینمایی دهه هفتاد قصد داشت دو ستاره
داغ سینما، باربارا استرایسند و رایان اونیل را به بازی بگیرد. اما مشکل کار اینجا بود که فیلمنامه داغی دردست نداشت. پس خالقان سناریوی داغ بانی و کلاید؛ دیوید هنری و رابرت بنتون را فراخواند تا نسخه ای مدرن و به روز شده از کمدی کلاسیک اسکروبال Bringing Up Baby به رشته تحریر درآورند. نتیجه فیلم چه خبر دکتر؟! در ژآنر کمدی شد که نه تنها تمام مولفه های یک فیلم کمیک را داشت بلکه مخلوطی از ژآنرهای دیگر نیز بود. فیلم با داشتن انواع صحنه های آتش سوزی، سرقت، جاسوسی، تیراندازی و بزن بزن وتعقیب و گریز دیوانه وار خیابانی حال و هوای اکشن به خود گرفته بود بعلاوه زیر آفتاب سوزان و مناظر زیبای سانفرانسیسکو که بهترین لوکیشن برای فیلمهای رومانتیک است، ماجرایی کمدی رمانس شکل گرفت که با لوندی استرایسند،چندین بار صحنه های عشقی پرکششی از مقابل چشم تماشاگران گذشت.
اینبار هم در یک فیلم زنی باهوش و هوسران درپی به دام انداختن مردی اصیل وساده لوح بود. البته اصالت و جذابیت زوج اونیل و استرایسند به اندازه زوج فیلم قبلی، گرانت و هپبورن باورپذیر و دلچسب نبود ولی شاید اقتضای زمان اینچنین ایجاب میکرد. اوائل دهه هفتاد اوج هیپی گرایی بود و این مسلک به گونه ای در شخصیت و رفتار بازیگران خصوصا استرایسند جلوه مینمود. استرایسند در نقش جودی دانشجوی بی قید و اخراجی چندین دانشگاه ، لاابالی با کیف چرمی حاوی لباسهایش در هتلی سرگردان و مترصد فرصت بود (تا آن زمان باربارا استرایسند چنین زنده و جذاب و عالی بر صفحه جادویی ظاهر نشده بود). رایان اونیل هم در قالب یک دانشمند موسیقیدان خوش قیافه -هاوارد بانیستر مردی مبادی آداب ولی دست وپاچلفتی و با کیفی شبیه کیف جودی و حاوی سنگهای آتشفشانی ماقبل تاریخش که برای او درحکم نوعی آلت موسیقی بوده و برای این پروژه کاندید کمک مالی بنیاد لارابی شده بود با نامزد غرغرو و نچسبش یوناس برنز (مادلین کان) از راه رسید. ورود همزمان پیرزن میلیونری با کیفی مشابه وحاوی جواهرات و اشاره مشکوک چشم وابروی مدیر و کارآگاه هتل به کیف ارزشمند، مقارن با سررسیدن مردی باکیفی شبیه بقیه، حاوی اطلاعات سری درحالیکه جاسوس دیگری تعقیبش میکرد، به بیننده این هشدار را میداد که ماجرا حول جابجا شدن این کیفها میچرخد.
اوج کمدی و هیجان فیلم What’s Up, Doc در صحنه فرار کردن جودی و هاوارد از مراسم جشن بنیاد لارابی با چهار کیف مشکوک بوسیله یک ماشین و سپس یک سه چرخه است درحالیکه مدعیان خطرناک کیفها هم بسرعت در تعقیب آنها هستند. صحنه داخل شدن سه چرخه درون اژدهای دراز پارچه ای کارناوال چینی ها دیدنی است و متعاقبا دیالوگهای بسیار خنده آوری در سکانس دادگاه مشاهده میکنیم.
بوگدانویچ در فیلم کمدی ۹۴ دقیقه ای اش تمام علایق
طنزآمیز خود را مختصر و مفید به نمایش درآورده است
وحتی اجازه داد باربارا استرایسند یکی از ترانه های
عاشقانه اش را اجرا و با صحنه های پر کشش عاشقانه
فضای کمیک را تحت الشعاع قرار دهد. درست است که
فیلم ” What’s Up, Doc ” چه از نظر زمانی و چه ارزشی
هرگز در جایگاه کمدی های اسکروبال قرار نمیگیرد اما
بهرتقدیر بوگدانویچ توانست نسخه قابل قبولی از فیلم
هاکس ارائه دهد. ” What’s Up, Doc ” فیلمی شاد و مفرح
و دوست داشتنی است که میتوان بارها از تماشایش
لذت برد و براحتی حداقل چهار ستاره از پنج ستاره امتیازی
را از آن خود میکند. معمولا کپی ها از نظر ارزشی با فیلم
اصلی چندان قابل رقابت نیستند اما اینبار الحق میتوان
گفت بوگدانویچ نسخه جذابی از کمدی کلاسیک هاکس ارائه داده است.