نقد فیلم Universal Soldier: Day of Reckoning
اکشنی در نوع خود معنیدار و کمتر شناختهشده از سال ۲۰۱۲ که اکثر مخاطبان و منتقدانِ موافق یا مخالف
با ثانیههایش، آن را بهترین قسمت از مجموعهی خود به حساب میآورند. Universal Soldier: Day of Reckoning، داستان رویارویی لوک دِوِرو و اندرو اسکات با ارتشی هولناک از ابرسربازها را به تصویر میکشد و با اینکه یقینا ساختهای همهپسند یا حتی الزاما منتقدپسند نیست، چه در تکنیکهای سینمایی و چه در عمق بخشیدن به بخشهایی از قصه، نظر عدهی قابل توجهی از بینندگان نهچندان متعددش را جلب میکند. این مجموعه که از سال ۱۹۹۲ و با اکران فیلمی نسبتا موفق در گیشهها آغاز شد، در سال ۱۹۹۹ هم دنبالهای داشت که از منظر کیفیت سینمایی، حتی از قسمت اول هم بدتر بود. اما نقد فیلم Universal Soldier از سال ۲۰۰۹ به مدلی متفاوت از قصهگویی قدم گذاشت و تبدیل به روایتگر خوبِ داستانی سینمایی با محوریت سربازهایی زجرکشیده و قدرتمندشده از آزمایشاتی نظامی شد. هرچند که پس از تمامی این بالا و پایینها، Day of Reckoning هم فرصت برگرداندنِ تماموکمال این مجموعه به زندگی را نداشت و در باکسآفیس، شکست سختی خورد. وگرنه شاید اگر این فیلم از جنبههای گوناگونی موفقیتهای لازم را کسب میکرد، در سالهای اخیر قسمتهای بیشتری از Universal Soldier، به روی پردهها رفته بود.
بااینحال، بهعنوان یکی از دست کم گرفتهشدهترین
نقد فیلم هایی که میشود اکشنهای بیموویگونهی
تماشایی را در دل آنها دید و از آدمکشی با
اسلحه تا استفادهی جذبکننده از هنرهای رزمی
را لابهلای ثانیههایشان یافت، Universal Soldier:
Day of Reckoning احتمالا یکی از مناسبترین گزینههایی است که میتوانید در این آخر هفته، شانسی به سازندگانشان بدهید.