پایگاه خبری تحلیلی شرق سایت خبری تحلیلی شرق Related Articles
نقد فیلم They Live
They Live در قامت اثری سرتاسر تلخ و فلسفی، شاید برای مخاطب امروز یکی از ناشناخته‌ترین شاهکارهایِ معنایی و تکان
دهنده‌ی قرن بیستم باشد.
نقد فیلم They Live
نقد فیلم They Live
آنها زنده هستند (انگلیسی: They Live) فیلمی در ژانر ترسناک، علمی–تخیلی و اکشن به کارگردانی جان کارپنتر است که در سال ۱۹۸۸ منتشر شد. از بازیگران آن می‌توان به کیث دیوید، مگ فاستر، ریموند سنت ژاکوس و جورج باک فلاور اشاره کرد.
مجموعه‌ای از حرف‌ها و داده‌های عمیق درباره‌ی جوامع امروزی که در داستانی به ظاهر خیالی روایت می‌شود و گستردگی و ارزش آن نه فقط در خود فلسفه‌هایی که فیلم‌ساز موقع خلق اثر به آنها توجه داشته، بلکه در نحوه‌ی بیان شدن این حرف‌های عمیق است. They Live آن‌قدر عیان و واضح قصه‌سرایی می‌کند که هر کسی با دیدنش تمامی حرف‌های آن را درک خواهد کرد و همگام با شخصیت اصلی داستان، برخی از حقیقت‌های پنهان‌شده در پسِ تمدن امروز را می‌فهمد. قصه درباره‌ی آدمی بی‌خانمان است که هیچ‌چیزی برای از دست دادن ندارد و به طور ناگهانی عینکی به ظاهر ساده را پیدا می‌کند. او که فکر می‌کرد پس از یافتن جعبه‌ای بسته‌بندی‌شده و مخفی‌شده در کلیسا به چیزی بیشتر از یک‌مشت عینک آقتابی دست پیدا خواهد کرد، ناامیدانه یکی از آنها را برمی‌دارد و موقع حرکت در خیابان، آن را به چشم می‌زند و این‌جا همان نقطه‌ای است که همه‌چیز در آن رخ می‌دهد. جورج شخصیت اصلی فیلم، بعد از زدن عینک دنیا را به جای حالت رنگی، در جلوه‌ی سیاه و سفید می‌بیند و به حقیقت هر چیزی پی می‌برد. مثلا تابلوی تبلیغ یک تکنولوژی جدید را نگاه می‌کند و به جای پوستر خوش‌رنگ و لعاب آن، صرفا با جمله‌ی بزرگ «اطاعت کن» مواجه می‌شود. به پول‌های حاضر در دستان آدم‌ها نگاه می‌اندازد و کاغذهایی سفید با نوشته‌های سیاه‌رنگ با مضمون «این خدای تو است» را تماشا می‌کند. این وسط، تنها ارزش فیلم در این معنای واضح و نگاه انداختن به همه‌ی حقیقت‌های حاضر در پشت دنیای ما نیست و قاب‌بندی‌های تاثیرگذار، استفاده‌ی فوق‌العاده از عناصر صوتی و در کل کارگردانی عالی مرد کاربلد ژانر وحشت یعنی جان کارپنتر، همه و همه در کنار یکدیگر از They Live ساخته‌ای مولف و مهم می‌سازند. آن‌قدر مهم که فارغ از همه‌ی عیوب و ارزش‌هایش، حتی اگر کسی سینما را دوست نداشت، با دیدن آن ضرر نمی‌کند.
چون این فیلم، در حقیقت یک نحوه‌ی تفکر است.
تفکر درباره‌ی باورهایی که به ذهن ما تلقین شده‌اند و
فهمیدنِ انسان‌هایی که اصلا خودشان نمی‌خواهند
حقیقی بودن این باورها را زیر سوال ببرند. شاید بخش
اکشن فیلم و قسمت عامه‌پسندتر آن بر مبنای ارتباط
همه‌ی این‌چیز‌ها با تسخیر زمین توسط نوعی از
موجودات فضایی که چهره‌های کریه و مفاهیم
تبلیغات‌شان با زدن این عینک به چشم آشکار می‌شود سر و شکل پیدا کند، ولی بیننده خیلی سریع درک خواهد کرد که فیلم‌ساز چگونه در ساختاری استعاری همین دنیای واقعی خودمان را با همه‌ی حقیقت‌های زشت و تهوع‌آور آن درون ثانیه‌های They Live به تصویر کشیده است؛ شاید به این امید که تماشای اثر، برای عده‌ی اندکی هم که شده حکم همان عینک‌های آقتابی آشکارکننده را داشته باشد.