پایگاه خبری تحلیلی شرق سایت خبری تحلیلی شرق Related Articles
نقد و بررسی فیلم The Wild Child (کودک وحشی)
“بچه ی وحشی/The Wild Child” فرانسوا تروفو داستان یک پسر شبه گرگ که همانند یک حیوان در جنگل زندگی میکند
و دکتری که او را به فرزند خواندگی پذیرفته و قصد متمدن کردن وی را دارد است.داستان بر اساس حوادث واقعی که در قرن ۱۹ در فرانسه اتفاق افتاده است با بیانی ساده و تاثیر گذار از تروفو همراه میشود.این داستان به اندیشمندانه ترین اظهار نظر تروفو در موضوع مورد علاقه اش در فیلمسازی بدل میشود;راهی که افراد جوان در آن بزرگ میشوند, خودشان را کشف میکنند و سعی میکنند تاثیری متفاوت بر جهان بگذارند. این پروسه موضوع اولین فیلم تروفو یعنی “چهار صد ضربه” نیز بود و او با اثر اخیر خود یعنی “بوسه های دزدیده شده/Stolen Kisses” به پیش زمینه ی اصلی خود برگشت.اکنون نیز با استفاده ی دوباره از ژون پیر لود او سه گانه ی خود را تکمیل میکند.در این داستان شخصیت اصلی دوران نوجوانی را با موفقیت زنده میماند و با شجاعت تمام به جامعه ی بشری وارد میشود. شخصیت اصلی داستان به شدت تحت تاثیر زندگی جنگلی خود است که حتی نمیتواند ایده زبان و صحبت کردن را درک کند.حتی در اوایل فیلم این سوال پیش می آید که آیا او قادر به شنیدن است یا خیر؟او میتواند بشنود اما نمیتواند ارتباطی بین صداها و معنای آن ها ایجاد کند.هر چند ماه یکبار پیشرفت کمی در این مهم به دست دکتر حاصل میشود.اما به ناگهان پیشرفت غیر منتظره ای رخ میدهد.او تمام آن را در دفترچه ی یادداشت خود ثبت میکند و زبان انگلیسی تروفو از این دفترچه قسمت های زیادی از داستان را به همراه دارد.
پسر وحشی درباره ی آموزش و بنیادی ترین سطح آن است,درباره ی آموزش در پروسه ای که هر ساله جامعه میلیون ها کودک نا بالغ(معنی دقیق:رام نشده,وحشی)را درون خود میپذیرد و آنهارا را راضی میکند تا با دیگران همراه شوند و در مجامع انان حضور یابند.البته در این جا سوالی وجود دارد که آیا تمدن برای بشر مفید است یا اگر انسان در موقعیت طبیعی خودش میبود زندگی شادتری میداشت؟ این سوال ریشه و اساس شکل گیری بچه ی وحشی است.از آنجایی که پسرک هیچ وقت نمیتواند به طور صحیح در جامعه رفتار کند بهتر نبود تا همان جنگل رها میشد؟در این عصر تردید ها این سوالی برای ماست تا جواب بدهیم.اما برای دکتر به این شکل نیست.دکتری که خوشبینی منطقی جفرسون را به همراه دارد و هیچ وقت به طور جدی ارزش تاثیرات آن را به زیر سوال نمیبرد.او در نجابت انسان ها شکی ندارد و از ایده ی رهاسازی انسان در جنگل بسیار متنفر است.
تروفو تاثیر شخصی خود را در هر فیلمی میگذارد(امضای مخصوص کارگردان).
آن را نوشته است,کارگردانی کرده است و نقش دکتر را نیز خودش بازی میکند.
تروفو نقش را قابل باور میکند و با مهربانی خاصی آن را اجرا میکند که نقطه ی
مقابل ترس و درنده خویی ژون پیر کارول است.یادداشت ها ی روزانه دکتر برای
تفهیم چگونگی درست راه رفتن, درست غذا خوردن و شناسایی صداها و علائم
به پسرک داستان به طرز بی پایانی شگفت انگیز است.فیلم اغلب مارا با حقه های
نمایشی و ملودرام سرگرم نگه میدارد;تجربه ی تطهیر کنندگی منطقی ای با تماشای
این فیلم هوشمندانه و امیدوارکننده به ما دست میدهد. تذکر:چون صحبت های تروفو
به زبان انگلیسی است و پسرک نیز به ندرت لب به سخن میگشاید مقدار خیلی اندکی
زیر نویس برای فهمیدن فیلم کافی است(که همینطور نیز هست),به همین خاطر فیلم
برای کودکان خرد سال نیز قابل پخش شدن هست و من فکر میکنم آنها نیز فیلم را
فوق العاده توصیف خواهند کرد.