نقد فیلم The Return of the Living Dead
یکی از دوستداشتنیترین مجموعهفیلمهای زامبیمحور جهان را که البته به اندازهی برخی از رقبایش، تماشاشده توسط مخاطبان
متعدد نیست، باید Return of the Living Dead دانست که از پنج قسمت تشکیل میشود و با اکران The Return of the Living Dead به کارگردانی دن اوبنن (نویسندهی فیلم «بیگانه» اثر ریدلی اسکات) در سال ۱۹۸۵ میلادی، کارش را آغاز کرد. داستان فیلم به سرکارگری با نام فرانک میپردازد که فِرِدی کارمند جدید خود را میگیرد و به نقطهای ممنوعه برای تماشای یک آزمایش نظامی مخفیانه میبرد.
نقد فیلم
آنها بهصورت اتفاقی، با اشتباهشان مسبب پخش شدن گازی خطرناک میشوند که جنازهها را در قالب زامبیهایی گوشتخوار، به زندگی بازمیگرداند. نتیجه هم چیزی نیست جز شکلگیری یک آخرالزمان خونآلود و پرشده از زامبیهای گرسنه که فردی و فرانک در همراهی با رئیسشان و فردی ناشناس و عجیب، به جنگ آن میروند. در دل نبردهایی که هماندازه با ترسناکیشان، خندهآور نیز هستند و لذت بردن از دیدن تک به تک آنها، به خوبی جایگاه والا و دست کم گرفتهشدهی اوبنن در تاریخ ژانر ترسناک را درون ذهن تماشاگر، پررنگتر از قبل به نظر میرساند. فردی با ایدههای فوقالعاده که خیلیهایمان وی را نمیشناسیم و پس از مطالعهی کارنامهی هنریاش، متوجه میشویم که در مطالعهی پروسهی تولید چه تعداد از فیلمهای وحشتآور، پرطرفدار و تحسینشده، میتوانستیم با کمی دقت، متوجه نقش کلیدی او بشویم.
اوبنن که تا قبل از کارگردانیِ The Return of the Living Dead
بیشتر به همکاری با کارگردانهای ترسشناس و خلاق دیگر
و حضور در قسمتهای مهمی از تیم تولید نقد فیلمهایی
کارگردانینشده توسط خودش معروف بود، با The Return of the
Living Dead انرژی و آزادیِ عملِ تازهای به قدرت خلاقیتش
بخشید و اثری را ساخت که جنسی خاص، روایتی هوش
مندانه و سریع و هیولاهایی سریعتر را یدک میکشید!
ادای احترامی مثالزدنی به نقاط اوج کارنامهی هنری
جرج اندرو رومرو که همگام با محترم شمردن کلاسیک
ها، مدام در معرفی خودش بهعنوان اثری که میتواند
دهها سال بعد جایگاه یکی از همان نقد فیلمها را درون
ذهن و قلب مخاطبان جدید پیدا کند، موفق ظاهر میشد.