پایگاه خبری تحلیلی شرق سایت خبری تحلیلی شرق Related Articles
نقد و بررسی فیلم The Purge (پاکسازی)
اگر تیزر تبلیغاتی فیلم « پاکسازی / The Purge» می دانید که داستان و فرضیه ی
اولیه ی فوق العاده ای دارد. سال ۲۰۲۲ است و آمریکا از فروپاشی اقتصادی سر
بلند کرده است. بیکاری در پایین ترین حد خود تا به حال قرار دارد و میتوان گفت
واقعاً جرم و جنایتی رخ نمی دهد. چرا؟ زیرا هر سال یک شب، به شهروندان
قانون مدار مجوزی برای کشتن داده می شود و هیچ عقوبت و کیفری هم در
انتظارشان نیست. اینگونه آنها از انگیزش های خشونت باری که ممکن است
در طول ۳۶۴ روز دیگر سال به سراغشان آمده باشد، رهایی پیدا می کنند.
پس بفرمایید و ساتورتان را تیز کنید، اسلحه ی مارک اسمیت و وسون تان
را از گلوله پر کنید و خشم درونی خود را آزاد سازید، چون شب پاکسازی فرا رسیده است.
به شدت وحشت آور است، درست است؟ خیلی بد شد که نویسنده و
کارگردان فیلم جیمز دی موناکو/ James DeMonaco در تولید فیلم به اندازه
ی کافی سلیقه و زحمت به خرج نمی دهد. فیلم که آغاز می شود، با جیمز
سندین (ایتن هاوک/ Ethan Hawke) روبرو می شویم که فروشنده ی تجهیزات
ایمن سازی منازل است و توانسته از وحشت همسایگان خود و تبدیل عمارت های آنها به دژهایی نفوذناپذیر و تک افتاده، ثروت زیادی به جیب بزند.
خود این افراد بیش از آن روحیه ی لطیفی دارند که آدم کش باشند، بنا
براین وقتی شب پاکسازی از راه می رسد، خانه را چفت و بست می کنند و مانند یک مسابقه ی بولینگ، برای تماشای خشونت ها پای تلویزیون می نشینند.
سندین، همسرش (لنا هیدی/ Lena Headey) و دو فرزندشان (آدلاید کین/ Adelaide Kane و مکس برک هولدر/ Max Burkholder) فکر می کنند از شورش و غوغای بیرون خانه نیز مصون هستند. اما بعد یک مرد سیاهپوست که تحت تعقیب قرار گرفته پیدا می شود و التماس می کند تا به داخل راهش بدهند. آنها باید چه کاری انجام بدهند؟
دی موناکو که یک فیلم دیگر با بازی ایتن هاوک به نام « یورش به حوزه ی شماره ۱۳ / Assault on Precinct 13 » نیز فیلمنامه نوشته بود، ظرف طنز و هجویه های خود را با بار سیاسی بیش از حدی پر کرده است که فیلم گنجایش آن را ندارد. به این ترتیب فیلم به یک فیلم هیجانی معمولی در شاخه ی فیلم های هجوم به خانه تبدیل می شود که ایده های مهم آن درباره ی نژاد، طبقه ی اجتماعی و خشونت به واسطه ی تمایل آن برای انطباق با ویژگی های این ژانر، قربانی می شوند.
فیلم «پاکسازی» مشخصاً نکات مهم و زیادی در ذهن داشته، اما هرگز نمی تواند آنها را واقعاً شرح دهد.