پایگاه خبری تحلیلی شرق سایت خبری تحلیلی شرق Related Articles
نقد و بررسی فیلم The Motorcycle Diaries (خاطرات موتورسیکلت)
قبل از اینکه چگوارا به رهبر انقلاب کوبا بدل شود، یک دانشجوی پزشکی درونگرا بود که در بوینس آیرس زندگی ساده ای داشت.
زندگی او در سال ۱۹۵۲ دچار تحول شد، علی رغم اینکه تا فارغ التحصیلی اش چیزی نمانده بود، تصمیم گرفت تا از درس خواندن دست بکشد و به دوستاش آلبرتو گرانادو، برای سفری در دل قاره ی آمریکا ملحق شود.سفر آن ها که با یک موتورسیکلت قدیمی آغاز شد و با ماشین و قایق سواری ادامه یافت، حدود ۷ ماه طول کشید و آن ها توانستند سفری ۷۵۰۰ مایلی داشته باشند.وقتی سفر آن ها با رسیدن به کاراکاس به پایان رسید، چه گوارا دیگر آن چه گوارا در ابتدای سفر نبود.«خاطرات موتورسیکلت»، مقتبس از سفرنامه ی چه گوارا و کتاب گرانادو است و داستان همان سفر را شرح می دهد. «والتر سالس» کارگردان برزیلی، از نشان دادن کلیشه ای چگوارا به واسطه ی به تصویر کشیدن زندگی سیاسی او اجتناب کرده و سعی در نشان دادن او به صورت یک الگو برای جوامع یا یک سمبل ندارد. «گائل گارسیا برنال» بازیگر نقش اوست، در آن زمان او یک جوان ۲۳ ساله است که معنای حقیقی فقر و بیماری های لاعلاج، و به دنبال آن صربه های روحی شدیدی که به مردم وارد می شود و موجب شورش آن ها می گردد را در مقابلش می بیند.دگرگونی چگوارا به آرامی و با یزرکی روی می دهد، و، اگرچه فهرست پایانی فیلم [نام دست اندرکان فیلم و قدردانی از آن ها] کامل به نظر می رسد، اما فقط کسانی که با نقش چگوارا در تاریخ آشنایی دارند به آن پی می برند.
ریتم فیلم جذاب است.فیلم همچون یک فیلم جاده ای معمولی شروع می شود، که چندان هم متفاوت با اثر چشمگیر «گائل گارسیا برنال»، یعنی «یو تو ماما تامبین/Y Tu Mama Tambien» نیست.دو دوست برای اولین بار تنهایی به سفر می روند، و هدفشان چیزی جز دیدن گوشه ای از این جهان بی کران و عیش و نوش کردن نیست.تا مدتی، فیلم همین روند را دنبال می کند، مثلاََ فیلم لاس زدن چگوارا با یک دختر های کلاس و ثروتمند و برنده شدن گرانادو در شرطبندی را که برایش مقدار زیادی پول به ارمغان می آورد تا بتواند شب با دختری جذاب همستر شود را نشان می دهد.اما، بالاخره، فیلم خوی وحشیانه ی اجتماع آمریکای جنوبی را به تصویر می کشد.این دو دوست، زوجی کمونیست که به شدت به پول نیازمند هستند را ملاقات می کنند.بعد تر، آن ها برای کار کردن در یک منطقه که مردمش به جزام مبتلا هستند، داوطلب می شوند، جایی که خانه های کارگران از بیمارانی به جزام مبتلا هستند جدا است. در تمامی لحظات «خاطرات موتورسیکلت»، سالس از زیبایی های مناطق روستایی و بیابانی برای نشان دادن وضع بد مردم استفاده کرده است.در طول فیلمبرداری فیلم، سالس بازیگران و دست اندرکاران را به سفری دقیقاََ مشابه با توصیفات چگوارا و گرانادو برده است.در بسیاری از مواقع، این کار بهترین نوع فیلمبرداری در محیط طبیعی است، و موجب می شود تا تاثیر محیط بسیار چشمگیر باشد.همچنین، برای اینکه اتفاقات از دلگیر بودن مصون بمانند، سالس در برخی مواقع موقعیت های کمدی را نیز به تصویر می کشد، مثل زمانی که چگوارا در تشخیص دادن موسیقی مامبو و رقص تانگو ناکام می ماند.
در کنار فیلبرداری در طبیعت، بازیگران یکی دیگر از نکات مثبت فیلم هستند.هم برنال، کسی که به سرعت در حال بالا رفتن از پله های ترقی برای تبدیل شدن به یک ستاره ی جهانی است، و هم «رودریگو دلاسرنا» از خود نقش آفرینی قدرتمند و طبیعی ارائه داده اند.همانطور که شخصیت چگوارا بسیار معروف و شناخته شده است، برنال هم خواستار این است که بتواند او را بی نقص جلوه دهد و در انجام این کار نیز موفق بوده است.کار او اینجا چشمگیر تر و بهتر از نقش افرینی اش در فیلم آخر پدرو آلمودوار، یعنی «تعلیم نادرست» است،فیلمی که برنال در ان نقش یک هم اطاقی را ایفا می کند.
راهی که سالس برای نشان دادن پتانسیل فیلم برگزیده،
این است که به جای اینکه یک فیلم بیوگرافی استاندارد
و معمولی ارائه دهد، بیشتر یک فیلم درام شخصیت محور
و جاده ای که مغایر با فیلم های این ژانر است را بسازد.
اگر شما نمی دانید که این داستان واقعیست، شاید نتوانید
با این فیلم ارتباط برقرار کنید.اکثر فیلم های این سبک برای
اینکه نشان دهند داستانشان واقعیست، تنها به یک زیرنویس
بسنده می کنند (همان سندرم “بر اساس اتفاقات واقعی
” کذایی).سالس، بدون انجام این کار به ما امکان لذت بردن
از داستان همانطور که هست را می دهد، بدون اینکه بی
جهت، انتظارات را بالا ببرد.در نهایت، «خاطرات موتورسیکلت»
یک داستان بسیار شخصی با یک تم مرکزی را روایت می
کند که پیام اصلی اش این است: کمرنگ شدن انسانیت.
شاید همه ی ما نتوانیم همچون چگوارا انقلابی شویم،
اما تقریباََ همه می توانیم لحظاتی را به یاد آوریم که دنیا
یک جای ناخوشایند و زننده بوده است.با وجود دنیایی که
پر از دروغ است و سالس آن را به خوبی خلق کرده، شما
سپاسگذار این فیلم خواهید بود، که توانسته بخشی کلیدی
از زندگی فردی چون چگوارا را به تصویر کشد و شما را با
بخشی ناشناخته تر از زندگی او، آشنا کند.