سینمای کلاسیک : بهترین سالهای زندگی ما ( The Best Years of Our Lives )

پس از بازی در نقش هومر پریش، هارولد راسل تبدیل به تنها بازیگری شد که برای بازی در یک نقش ، دوبار اسکار دریافت کرده است.

ویلیام وایلر پس از اینکه متوجه شد ساموئل گلدوین، هارولد راسل را مجبور به گذراندن دوره های بازیگری کرده، بسیار عصبانی شد چراکه معتقد بود راسل ذاتا بازیگر است و نیازی به این کلاس ها ندارد.

در سکانس ازدواج پایانی فیلم، هارولد راسل دیالوگ هایش را اشتباه ادا کرد و زمانی که همگان آماده برداشت دوباره این صحنه شدند، وایلر از این اشتباه و طبیعی بودنش خوشش آمد و این سکانس به همان شکل به فیلم اضافه شد.

« بهترین سالهای زندگی ما » در سال ۱۹۴۶ تبدیل به پرفروش ترین فیلم باکس آفیس شد.

شخصیت هومر در اصل قرار بود کهنه سرباز جنگ باشد که از بیماری های روانی برخوردار است. اما زمانی که راسل به پروژه اضافه شد این وضعیت به ناتوانی جسمی تغییر کرد.

میرنا لوی در میان بازیگران فیلم بیشترین دستمزد را دریافت کرد.

این اولین باری بود که میرنا لوی با ویلیام وایلر همکاری می کرد.

شخصیتی که فردریک مارچ در فیلم ایفا می کند یک بانکدار است. خودِ مارچ پیش از بازیگر شدنش نیز چنین شغلی داشته.

« بهترین سالهای زندگی ما » در سال ۲۰۰۷ از طرف انجمن ملی فیلم آمریکا به عنوان سی و هفتمین فیلم برتر تاریخ سینما معرفی شد.

این فیلم آخرین فیلمی از ویلیام وایلر به تهیه کنندگی ساموئل گلدوین بود.