Tag Archives: راهنمای مسافرت به عنبران

سفر به سرزمین پیکره‌های سنگی و نگارهای سحرانگیز

پيكره داوود كه به مجسمه ابوالهول در مصر شباهت دارد، هر ساله عده زيادي از گردشگران را به روستاي عنبران عليا در شهرستان نمين مي‌كشاند. گروهي از دانشمندان و ايران‌شناسان، اين تنديس را همان نگهبان درياي مازندران مي‌دانند كه در شبرنگ نامه، كتاب حماسي سده هفتم هجري، از آن ياد شده است. آبشار شورشورنه: آبشار شورشورنه در عنبران علیا و در بالا دست ایران رود واقع است و زیبایی فوق العاده ای دارد. آب این آبشار از صخره‌ای بلند سرازیر می‌شود و بین صخره و آب آبشار نیز غاری است که می‌توان در آن استراحت کرد. زیبایی و شکوه این آبشار، بیننده را به شگفتی وا می‌دارد. گذر از ايران رود: منطقه «ایران رود» منطقه‌ای سرسبز با کوه‌های بلند و درختان پربار است که در نوار مرزی ایران و جمهوری آذربایجان واقع شده و رودخانه آستارا چای آن را از کشور همسایه، جدا می‌کند. از آب این رودخانه برای ماهیگیری و شالیکاری استفاده می‌شود. از دیگر جاذبه‌های طبیعی این منطقه می‌توان از گسنپیمی (در مسیر آبشار)، پامرگ، مردسقی و چشمه نياز نام برد که آبی بسیار گوارا دارد. جنگل فندقلو: کمی دورتر از نمین، یا به عبارتی نرسیده به نمین، دشت‌های سرسبز و وسیعی ديده مي‌شود كه پوشیده از گل‌های زیبای بابونه است و به سپیدی برف می‌درخشد. جنگل فندقلو خود را نه با تابلو راهنما، که با زیبایی و عظمت حیرت انگیزش به رخ مي‌كشد؛ جایی در حد فاصل دشت اردبیل و ارتفاعات مشرف به گردنه زیبای حیران که به دلیل موقعیت خاص جغرافیایی، از آب و هوایی بسیار مطبوع برخوردار است. عمده‌‌ترین درختان این جنگل، درختان وحشی فندق است که همین مسأله هم باعث شده است این جنگل، فندقلو نام بگیرد، اما درختان میوه دیگری مانند سیب وحشی، گوجه سبز، ازگیل، به، تمشک و توت فرنگی هم در سراسر این جنگل به چشم می‌خورد. علاوه بر درختان میوه، گياهان و درختان كهنسال ممرز، راش، بلوط و بیدمشک نیز در این عرصه طبیعی یافت می‌شود که به ارزش گیاهی آن افزوده است. انواع حیوانات وحشی مانندخرس قهوه‌ای، سمور، گرگ، روباه، خوک، خرگوش و پرندگانی چون عقاب طلایی، بلدرچین، هدهد، قرقاول و کبک نیز در این طبیعت سرسبز و زیبا جولان می‌دهند و روزگار می‌گذرانند. عرصه جنگلی فندقلو که دنباله جنگل‌های نیمه گرمسیری استان گیلان است، به خاطر داشتن جاذبه‌های منحصر به فرد جنگلی و گردنه زیبای حیران، با جذابیت‌های طبیعی متنوع، یکی از مناطق مهم گردشگری به شمار می‌رود. فرهنگ و زبان: آداب و رسوم مردم نمين نیز همانند آداب و رسوم دیگر اهالی استان اردبیل است و میهمان نوازی، اجرای مراسم مذهبی در ماه محرم، عید قربان، عيد نوروز و هفته خوانی در منازل و تکایا، از جمله این آداب و رسوم است. زبان مردم شهرستان نمین ترکی آذربایجانی و تالشی است، تالش زبان ها بیشتر در بخش عنبران و مناطق مرزی و شماری نیز در بخش ویلکیج سکونت دارند. مناطق معروف به پیله رود هم لهجه ویژه ای متمایز از لهجه شهرستان دارند . آثار تاریخی: از مهمترین آثار باستانی شهرستان نمین می‌توان به بقعه شیخ بدرالدین نمینی در شهر نمین، بقعه پیرلنگ در شمال غرب روستای ننه کران، بقعه شیخ علی عنبران، پیر طریقت، بقعه محمد سعید فرزند شیخ علی و پیر پیران بابا خرم الدین در عنبران علیا، زیارتگاه آقا قنبری در روستای نیارق و همچنین تپه ها و سنگ نوشته های باستانی اشاره کرد. موزه نمين: خانه صارم‌السلطنه متعلق به میرکاظم خان، حاکم حکومت محال ثلاثه مرزی، محال ویلکیچ (مرکز آن نمین) محال تالش (مرکز آن آستارا) محال اجارود و مغان (مرکز آن گرمی) بوده که حکم خود را از عباس میرزا گرفته و با دختر وی نیز ازدواج کرده بود. وی مرکز حکومت خود را نمین قرار داد و در همین محل اقدام به ساخت بنایی کرد که پس از تملک آن توسط سازمان میراث فرهنگی، این ساختمان در بهمن سال ۱۳۸۷ به عنوان موزه نمین مورد بهره برداری قرار گرفت. در این موزه آثار تاریخی، باستان‌شناسی و مردم شناسی که از منطقه نمین به دست آمده، یا در ارتباط با منطقه نمین است، نگهداری می‌شود. از جمله اشیای این موزه می‌توان به اين آثار اشاره کرد؛ پیکان‌های مفرغی، سکه‌های مربوط به قرون ۴ تا ۹ هجري قمري و دوران آق قویونلوها و قره قویونلوها، مخزن باروت مخصوص تفنگ متعلق به دوره زندیه، اسناد و کتب خطی مربوط به دوره تیموری و اشیای مربوط به دوره صفویه.

سفر به سرزمین پیکره‌های سنگی و نگارهای سحرانگیز روزنامه توریسم نوشت:شیب تند جاده‌ا‌ی از شهر نمین، مسافران را به سرزمین پیکره‌های سنگی، رودهای خروشان و نگارهای سحرانگیز گلیم‌ها و مسندهای بافته شده به دست هنرمندان مهربان عنبران راهنمایی می‌کند .

Read More »