بیـا که دست تو را ذوالفقار می بوسد...
دعای مردم شب زنده دار می گیرد/همیشه از سر اخلاص، کار می گیرد/ره گلوی مرا اشک شوق باز نکرد/مگر چقدر دل انتظار می گیرد؟/بیا که دست تو را ذوالفقار می بوسد/ و ...
این دلخوشی کجاست که تو زود می رسی؟
در یک پگاهِ جمعه ی موعود می رسی؟