پایگاه خبری تحلیلی شرق سایت خبری تحلیلی شرق Related Articles
نقد فیلم Stalker
آندری تارکوفسکی که خیلی‌ها Stalker را برترین ساخته‌ی وی می‌دانند، در این اثر روسی‌زبان که درون کشور خودش آفریده شده است
، با کمک روایتی فانتزی‌درام و دوربینی که آرام‌آرام به تمام داشته‌های فیلم‌ساز نگاه می‌اندازد، مسئله‌ی آرزوهای انسان، ایمان ما به معجزه و چرایی نیاز جهان متمدن به آن را زیر ذره‌بینی خاص و عجیب می‌برد. ذره‌بینی که باعث می‌شود در دنیای فیلم، تمام عناصر سینمایی، از تدوین و دکوپاژ گرفته تا رنگ‌بندی و نورپردازی و حتی صداگذاری، پیش از هر چیز در خدمت معناسرایی دقیق وی باشند. ذره‌بینی که باعث می‌شود اثر تارکوفسکی، لحظه‌ها را به تصویر بکشد اما درباره‌ی سال‌هایی طولانی باشد و در نقطه‌ای به خصوص از زمین روایت شود ولی بتوان در اوج سادگی و آرامش، جهان‌شمول و خلق‌شده برای تمامی آدم‌ها صدایش کرد. قصه‌ی فیلم، درباره‌ی منطقه‌ی ممنوعه‌ای است که به سبب وجود یک اتاق مخصوص در آن، به محبوبیت زیادی دست پیدا کرده و انسان‌های بسیاری، آرزوی پا گذاشتن به آن را دارند. چرا؟ چون هر کس وارد این اتاق شود، به شکلی جذاب و وسوسه‌برانگیز، اصلی‌ترین آرزویش که در عمق وجودش نهفته و نیاز احساسی او برای رسیدن به آن، بیشتر از هر چیز دیگری وی را در زندگی زجر داده، برآورده می‌شود. این‌جا دیگر مهم نیست که انسان چه چیزی را بر زبان بیاورد یا از چه چیزی به عنوان بزرگ‌ترین آرزویش نام ببرد و فقط حقیقت موجود در عقل و قلب وی، آرزویی که قرار بر برآورده شدنش هست را تعیین می‌کند.
موسیقی‌های قدرتمند فیلم، در کنار دقایقی که هیچ‌کدام‌شان اضافه نیستند و به مانند بخش‌های یک سمفونیِ معرکه، هماهنگ به نظر می‌رسند، باعث می‌شوند Stalker از آن معدود فیلم‌هایی باشد که جادوی مطلق سینما را ارائه می‌کنند. جایی که احساس هم‌ذات‌پنداری بیننده با چند کاراکتر متفاوت، تنها به خاطر داستان‌گویی و دیالوگ‌نویسی‌ها ایجاد نمی‌شود و فیلم‌برداری و نماهای انتخاب‌شده توسط کارگردان نیز روی آن تاثیرات فوق‌العاده‌ای می‌گذارند. در Stalker، فیلم‌ساز به عنوان اصلی‌ترین هدفش، ارائه‌ی درامی گره‌خورده با داستانی شاید تخیلی که سبب برانگیخته شدن سوالات ارزشمند و مختلفی در ذهن بیننده می‌شود را انتخاب کرده و باید خیال‌تان را راحت کنم که به هدفش نیز رسیده است. این را باید اثری دانست که با درک هویت و ساختار ویژه‌اش، قطعا می‌توانید از آن لذت ببرید. اثری که باید ثانیه به ثانیه‌اش را در اوج دقت و تمرکز، تماشا کرد.
کارگردان آندری تارکوفسکی
نویسنده بوریس و آرکادی استروگاتسکی
بازیگران الکساندر کایدانوفسکی
آناتولی سولونیتسین
نیکلای گرینکو
موسیقی ادوارد آرتمیف
تاریخ‌های انتشار
مه ۱۹۷۹
مدت زمان
۱۶۳ دقیقه
کشور اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی
زبان روسی