روزه در سفر (ماموریت کاری)

Related Articles

۱۳ هزار خانواده هنوز پیکر فرزندانشان را از جنگ پس نگرفته‌اند

اسفند ۲۳, ۱۳۹۹

سفارش لحظه آخر امام صادق به شیعیان

خرداد ۲۸, ۱۳۹۹

اعمال و فضائل شب و روز سیزدهم رجب/ نمازهایی که سبب آمرزش گناهان می شود

اسفند ۱۷, ۱۳۹۸

روزه در سفر (ماموریت کاری)

روزه گرفتن مسافر طبق نظر همه مراجع تقلید درست نیست و فرد مسافر نباید روزه بگیرد اما درباره مسافرت و

شرایط نماز و روزه در مسافرت سوالاتی پیش می آید که ستاره بعضی از آن ها را در این مقاله گردآوری کرده است؛

روزه مسافر چه زمانی صحیح است؟

• مسافر مى‌تواند براى خواستن حاجت، سه روز در شهر مدینه،
• روزه مستحبى بگیرد. (هر چند قصد اقامتِ کمتر از ده روز در آن
• شهر را داشته باشد) و احتیاط آن است که این سه روز، پشت
• سر هم بوده و در روزهای چهارشنبه و پنجشنبه و جمعه باشد.
• اگر حاجى توانایی قربانی نداشته باشد، یعنى نه حیوانى
• براى قربانى دارد و نه پول آن را، چنین شخصى باید سه روز
• پشت سر هم (بنا بر احتیاط واجب از هفتم تا نهم‌ ماه ذى الحجّه)
• در سفر حج و هفت روز پس از بازگشت (مجموعاً ده روز) روزه بگیرد.
• اگر فردی نذر کند روزه بگیرد و روز آن را معین نکند، نمى‌تواند آن
• را در سفر به جا آورد، ولی اگر نذر کند در روز معینى روزه بگیرد و در آن روز مسافر باشد.

روزه مسافر – آیت الله سیستانی

روزه دانشجویان:

• اگر در شهری دانشجو هستید و هر هفته ممکن است
• از محل تحصیل خود دور شوید اگر تحصیل شما در آنجا
• حداقل ۲ سال ادامه دارد نماز شما تمام و روزه صحیح
• است و در دو هفته اول اگر کمتر از ده روز آنجا بمانید احتیاطا بین شکسته و تمام جمع کنید.

• اگر برای تحصیل ساکن شهری بشوید و در ماه حداقل

•  ۷ روز و در سال ۹۰ روز در آن شهر باشید حکم وطن

• را برای شما دارد، در غیر این صورت کثیرالسفر هستید

• که در ایام درس نمازتان تمام و روزه صحیح است.

• اگر دانشجویی قصد داشته باشد تا چهار سال هفته

• ای دو روز یا بیشتر در شهر محل تحصیلش باشد،

• محل تحصیل در حکم وطن است و نماز و روزه اش تمام

• است البته در دو هفته اول احتیاطا هم نماز شکسته

• بخواند هم تمام و همچنین هم روزه بگیرد و هم قضای

• آن را بگیرد مگر اینکه قصد ۱۰ روزه بکند که در این صورت از روز اول نمازش تمام است و روزه صحیح است و نیار به جمع نیست.

روزه در جاهایی که نماز کامل است:

• شخص مسافر در کل شهر مکه و شهر مدینه و شهر کوفه (که شامل مسجد سهله نیز می شود) جایز است نماز را تمام بخواند؛ همچنین تا نه متر و نیم اطراف ضریح مبارک امام حسین (ع)، ولی روزه نمی تواند بگیرد.

روزه در ماموریت کاری:

• اگر به دلیل شرایط کاری حداقل ۳ روز در هفته از محل سکونت خود خارج می شوید و این برنامه حداقل ۶ ماه ادامه دارد نماز و روزه شما در همه جا تمام است.

روزه در شهر زادگاه:

• اگر شهری که به آن سفر کرده اید زادگاه شما نباشد یا اینکه زادگاه شما باشد ولی از زندگی در آنجا اعراض (رویگردانی) کرده باشید نماز شما شکسته و روزه صحیح نیست ولی اگر زادگاه شما باشد و اعراض نکرده باشید و احتمال می دهید در آینده برگردید و آنجا دوباره زندگی کنید نمازتان هر وقت به آن شهر بروید تمام است و روزه نیز صحیح است.

مسافرت در ماه رمضان:

• مسافرت در ماه رمضان برای روزه دار مانعی ندارد ولی اگر مسافرت برای فرار از روزه باشد مکروه است و کافی است بعد از ماه مبارک برای هر یک روز یک روز قضا کند و کفاره ندارد.

روزه گرفتن در سفر:

• روزه (واجب یا مستحب) در سفر مشروع نیست، ولی چنانچه روزه قضا نداشته باشد می تواند نذر کند که روزه مستحب را در سفر بگیرد.

اگر دوست دارید از فواید روزه و مضرات روزه یا از فواید پزشکی روزه باخبر شوید با ستاره همراه باشید.

روزه مسافر – آیت الله خامنه ای

روزه و مدت سفر:

• وظیفه کسی که نمی داند مسافرتش ده روز یا کمتر طول می کشد تا سی روز این است که نمازش را شکسته و از آن به بعد باید نمازش را تمام بخواند؛ هر چند در همان روز بخواهد برگردد.

مسافرت در ماه رمضان:

• مسافرت در ماه رمضان اشکال ندارد و در صورت مسافرت، ولو این‌که برای فرار از روزه باشد، افطار بر او واجب است.
• کسی که در ماه رمضان مسافرت کرده، تنها قضای روزه‌ ها بر او واجب است و کفاره روزه ندارد.

سفر در قبل از ظهر:

• مسافری که صبح از وطن خارج شده و از حد ترخص گذشته و قبل از ظهر به وطن برمی‌گردد اگر مفطری (مبطلات روزه) را مرتکب نشده، باید نیت روزه کند و روزه‌اش صحیح است.
• مسافری که صبح به مقدار بیشتر از مسافت شرعی (۲۲/۵ کیلومتر) از وطن خود دور می‌شود، اگر قبل از ظهر برگردد ولی شک کند که به اذان ظهر رسیده یا نه، در صورت شک روزه صحیح است.
• اگر شخصی بخواهد قبل از زوال به محل اقامتش برسد، ولی در راه به خاطر پیشامد حادثه‌‌ ای نتواند در زمان معین به مقصد برسد، روزه‌ اش در سفر صحیح نیست و بر او فقط قضای روزه آن روزی که پیش از ظهر به محل اقامتش نرسیده، واجب است و کفّاره‌‌ ای هم ندارد.

رسیدن به مقصد در بعد از ظهر:

• اگر به جایی سفر کنید که قصد دارید ده روز در آن‌جا بمانید ولی بعد از اذان ظهر به آن‌جا برسید روزه آن روز صحیح نیست و باید قبل از اذان ظهر در محل اقامت ده روز باشید.

گرفتن روزه قضا در سفر:

• گرفتن روزه‌‏های قضا، در سفر جایز نیست.

روزه نذری در سفر:

• کسی که در ماه رمضان در سفر است، نمی‏‌تواند نذر کند روزه بگیرد.
• اگر کسی نذر کند که چهل روز پشت سر هم روزه بگیرد و در این اثنا سفری برایش پیش آمد اگر برای آن نذر، وقت تعیین کرده است و ناچار شد به سفر برود، باید قضای آن مقداری را که سفر کرده به‌جا آورد؛ ولی اگر وقت تعیین نکرده ‏است باید در موقع دیگری چهل روز پی در پی روزه بگیرد.‏

روزه مسافر – آیت الله مکارم شیرازی

روزه مسافر:

• شخص مسافر نباید روزه بگیرد و به طور کلّى در هر موردى که نماز شکسته است روزه را باید ترک کرد و در جایى که نماز را باید تمام بخواند (مانند کسى که شغلش مسافرت است و یا در محلّى قصد ماندن ده روز کرده) باید روزه را بگیرد.

مسافرت در ماه رمضان:

• مسافرت در ماه رمضان حرام نیست، ولى اگر براى فرار از روزه باشد مکروه است.

روزه گرفتن در سفر:

• هرگاه روزه روز معینى غیر از ماه رمضان بر انسان واجب باشد (مثل این که نذر کرده نیمه شعبان را روزه بگیرد) بنابر احتیاط واجب نباید در آن روز مسافرت کند، حتى اگر در سفر است باید در جایى قصد توقف ده روز کند و آن روز را روزه بگیرد.

روزه نذری در سفر:

• اگر نذر روزه کند ولى روز آن را معین نسازد نمى تواند آن را در سفر به جا آورد، ولى اگر نذر کند روز معینى را در سفر روزه بگیرد یا نذر کند روز معینى را چه مسافر باشد چه نباشد روزه بگیرد، احتیاط واجب آن است که آن روز را اگر چه مسافر باشد روزه بگیرد.

جهل از احکام روزه مسافر:

• کسى که اصلاً نمى داند روزه مسافر باطل است اگر در سفر روزه بگیرد روزه اش صحیح است، ولى اگر در بین روز مسأله را بفهمد روزه اش باطل مى شود.

فراموشی احکام روزه مسافر:

• هر گاه فراموش کند مسافر است، یا فراموش کند که روزه مسافر باطل است و در این حال روزه بگیرد، بنابر احتیاط واجب باید روزه را قضا کند.

مسافرت در بعد از ظهر:

• هرگاه روزه دار بعد از ظهر مسافرت نماید باید روزه خود را تمام کند، امّا اگر پیش از ظهر مسافرت نماید روزه اش باطل است، ولى قبل از آن که به حدّ ترخص (منظور از حدّ ترخص جایى است که صداى اذان شهر را نشنود، یا به جایى برسد که از نظر مردم شهر پنهان گردد) برسد نمى تواند روزه را افطار کند و اگر پیش از آن افطار کند کفّاره بر او واجب است.

پایان سفر در قبل از ظهر:

• هرگاه مسافر پیش از ظهر وارد وطن شود، یا به جایى برسد که قصد ده روز توقّف دارد، چنانچه کارى که روزه را باطل مى کند انجام نداده باشد باید روزه بگیرد و اگر انجام داده باید بعداً قضا کند و مستحبّ است باقیمانده آن روز را امساک نماید، ولى اگر بعد از ظهر وارد شود نمى تواند روزه بگیرد.

• مسافر و کسى که از روزه گرفتن معذور است مکروه است در روز ماه رمضان در خوردن و آشامیدن، خود را کاملاً سیر کنند، همچنین جماع براى آنها مکروه است.