پایگاه خبری تحلیلی شرق سایت خبری تحلیلی شرق Related Articles
نقد و بررسی فیلم خشم و هیاهو
نوید محمد زاده که در یکی دو سال اخیر خودش را به عنوان یک ستاره در سینمای ایران مطرح کرده و با « ابد و یک روز » موفق
به دریافت سیمرغ هم شد، بازیگر نقش اصلی فیلم است. طناز طباطبایی که بیشتر با « رخ دیوانه » به یاد آورده می شود هم
در فیلم حضور دارد. رعنا آزادی ور هم که امسال پرکار شده و فیلم عجیب و غریب « این سیب هم برای تو » را بر پرده داشت، یکی از بازیگران فیلم می باشد.
داستان فیلم درباره چیست ؟
خسرو ( نوید محمد زاده ) خواننده مشهوری است که رابطه ای پنهانی را با حنا ( طناز طباطبایی ) آغاز می کند. اما همسر خسرو ( رعنا آزادی ور ) پس از متوجه شدن از این رابطه پنهانی بر اثر یک اتفاق قطع نخاع می گردد. همین موضوع سبب می شود تا همسرش ، حنا را به عنوان پرستار خصوصی او به منزل بیاورد و…
کارگردان کیست ؟
متولد سال ۱۳۵۹ در شهر رشت می باشد. هومن سیدی تا سالها به عنوان بازیگر شناخته می شد اما در چند سال گذشته فعالیتش را در حوزه نویسندگی و کارگردانی افزایش داده. آخرین ساخته سیدی « اعترافات خطرناک ذهن من » نام داشت که دارای فرم و روایت متفاوتی نسبت به آثار تولید شده در سینمای ایران بود اما با استقبال نه چندان مناسب تماشاگران مواجه شد.
نکات مثبت فیلم ؟
فیلمبرداری « خشم و هیاهو » و قاب بندی های جذابش یک نکته مثبت ویژه است.
هون سیدی نشان داده که توانایی خوبی در بازی گرفتن از بازیگران فیلمهایش دارد. در « خشم و هیاهو » هم مجموع بازیگران بازی های خوبی از خود به نمایش گذاشته اند. ای کاش پرداخت این شخصیت ها هم می توانست به کمک بازیهای خوب بازیگرانش بیاید.
نکات منفی فیلم ؟
فیلمنامه می خواهد شخصیت های داستان را باور کنیم اما دلایل کافی برای این منظور به مخاطب ارائه نمی دهد. اینکه داستان شخصیت های فیلم از زوایای مختلف به تصویر کشیده شود دال بر پیچیده بودن آنان نیست. شخصیت های داستان تنها تیپ هایی هستند که فیلم از چند منظر مختلف به آنان پرداخته است.
فیلم در یک سوم پایانی دچار آشوب درونی می شود و تکلیفش با خودش مشخص نمی شود. از طرفی عشق خسرو و حنا را در طول فیلم هرگز آسمانی نمی خواند اما به یکباره حنا را در فصل پایانی می بینیم که یک فداکاری عجیب و غریب انجام می دهد. فداکاری که فیلمساز بستر مناسبی برای باورپذیر شدن آن مهیا نکرده و همه چیز یکدفعه ای رخ می دهد!
و باز هم فکر میکنم این نکته منفی ثابت را باید در این بخش ذکر
کنم که فیلمهایی مانند « خشم و هیاهو » قطعا نیازمند درج رده
سنی هنگام ورود به سینما می باشند. خشونت کلامی و گاهی
فیزیکی این فیلم اصلا و ابدا مناسب افراد کم سن و سال نیست.
درجه بندی سنی که درج نمی شود تا کودک به سینما برود و کلی
توهین بیاموزد!
حرف آخر :
« خشم و هیاهو » یک قدم رو به جلو برای هومن سیدی محسوب
نمی شود. هومن سیدی در سالهای اخیر به خوبی نشان داده که
توانایی تعریف کردن قصه را برای مخاطبش بصورت نصفه و نیمه دارد
و همین ویژگی باعث می شود تا بتوان فیلمهایش را به راحتی تا انتها
تماشا کرد. البته سیدی در اینجا پایان باز را برای داستانش برگزیده که
به نظر می رسد بهترین انتخاب نیز بوده زیرا نمونه اصلی اش نیز در
پرونده عجیب و غریب « شهلا جاهد » هنوز هم مبهم و نامشخص است.