پایگاه خبری تحلیلی شرق سایت خبری تحلیلی شرق Related Articles
نقد و بررسی فیلم Homefront (عملیات غیر نظامیان)
«عملیات غیرنظامیان» (Homefront) فیلمی ست به شدت کسل
کننده با بازی جیسون استتهام که در شهر کوچکی در ایالت لوئیزیانا
یک عده کارگر متعصب سفید پوست را به قتل می رساند، با این
وجود و در حالیکه پدران کل دنیا را بسیار دست کم و سطح پایین
می گیرد، لحظات عبرت آموز بسیاری دارد. به عنوان مثال یکی
از آن لحظات به این شکل است: اگر دختر ۱۰ ساله ی شما در
حال تماشای شماست، آن دهمین یا یازدهمین آدم بد را که کشتن
اش هم امری اختیاری است، به قتل نرسانید. لازم نیست او این صحنه را ببیند!
ما واقعاً به این فیلم های کهنه نیازی نداریم، فیلمی که سعی
می کند یک وسترن امروزی باشد اما در نهایت یک اکشن پر
نقص و تقلیدی می شود که مدیون بی مووی های دهه ی
۷۰ است اما نمی تواند دین خود را به شیوه ای جذاب ادا کند.
فیلمنامه ی «عملیات غیرنظامیان» را سیلوستر استالونه با اقتباس از رمان جنایی چاک لوگان نوشته است. در مقطعی قرار بود فیلم به شکل یکی از دنباله های «رمبو» ساخته شود و استالونه در آن بازی کند و مجموعه فیلم پر سود خود را به چهارچوبی آمریکایی باز گرداند.
به جای آن نتیجه ی کار یک فیلم انتقام جویی با بازی استتهام شد که در آن، این دیگ جوشان خشم نقش یک پلیس بخش مبارزه با مواد مخدر را بازی می کند که درون لانه ی یک گروه مواد فروش نفوذ می کند، از عملیاتی که با مشکل مواجه می شود جان سالم به در می برد و دو سال بعد، به شهر کوچک ساکت و باتلاقی و نزد دختر نوجوانش باز می گردد. نقش دختر را ایزابلا ودیودیچ بازی می کند که بیشتر فیلم را در حال گریه کردن، فریاد کشیدن از سر وحشت و به دنبال گربه ی خانگی اش گشتن می گذراند.
جیمز فرانکو نقش سردسته ی محلی پخش متا آمفتامین (شیشه) را بازی می کند که تهدیدی همه جانبه به شمار می رود و همان کسی است که وقتی گربه ها موش می گیرند او گربه ها را به دام می اندازد. در ضمن شبیه به بالش خرگوش شکل بچه ها هم هست! اگر «عملیات غیرنظامیان» نکته ی ویژه ای داشته باشد، آن شیوه ی قابل قبولی است که فرانکو برای بازی نقش یک شخصیت منفی معمولی و کلیشه ای به کار می برد. اگرچه نام این شخصیت منفی گاتور (شخصیت اصلی فیلم «رعدِ سفید») است و ما را به دوران و فیلم «رعدِ سفید» باز می گرداند. من تمام مدت داشتم شخصیت فرانکو را تشویق می کردم. حداقل او باعث نمی شود تماشاگران از دیدن لحظات احساسی رنج ببرند. یک چیز دیگر اینکه چیزی در شخصیت ترشرو و ولگرد مانند استتهام وجود دارد که “مرد خانواده ی ایده آل” را به نمایش نمی گذارد، حداقل در داستانی که نوشته ی استالونه است وگری فلدر با شیوه ی مستعمل شده ای از اکشن آن را کارگردانی کرده که اینطور است.
شخصیت های مؤنث نسبت به آنچه معمولاً می بینیم پیچیدگی بیشتری دارند و این موضوع مدیون قلم استالونه است. کیت باسورث و وینونا رایدر نقش افرادی را بازی می کنند که روانی پیچیده دارند و در روش معمول رسیدگی به امور در یک دهکده ی کثیف و کوچک گیر افتاده اند. استالونه در تک تک خطوط نوشته اش علاقه ی زیادی به استفاده از واژه ی ممنوعه ی “لعمنتی” نشان می دهد. اما واژه ی کلیدی «عملیات غیرنظامیان» این است که فیلمی آشنا و شبیه به چندین فیلم دیگر است.