نقد و بررسی فیلم Dumb And Dumber To (احمق و احمقتر ۲)
چه چیزی باعث میشود تا فیلمسازها سراغ ساخت دنباله فیلمی بروند که ۲۰ سال قبل ساخته شده است؟
آیا نوستالژی شاخص کمدی بودن، به عنوان وجه مشخصه نسخه اولیه این فیلم، منجر به ساخت نسخه دوم آن شده است؟ آیا ناامیدی عمومی [از کارهای جدید] به احیای کارهای تاریخ مصرف گذشته منجر میشود؟ یا این رسم هالیوود است که میگوید برندهای شناخته شده باید به هر چیز آزمایش نشده ای اولویت داده شوند؟ به هر روی، آخرین ماه های سال ۲۰۱۴ مقارن شدهاند با اکران نسخه دوم فیلم «احمق و احمقتر/ Dumb and Dumber» سال ۱۹۹۴، اما این وقفه نسبتاً طولانی اصلاً منجر به بهبود چشمگیر این تجربه نشده است.
«احمق و احمقتر» نخستین تجربه کارگردانی برادران فارلی (پیتر و بابی) بود که چهار سال بعد به رسوایی ساخت «نکته ای درباره ماری وجود دارد/ There’s Something about Mary» منتهی شد. سال ۱۹۹۴ سال اوج موفقیت جیم کری بود- به طوری که قادر بود برای بازی در «احمق و احمقتر» دستمزد ۷ میلیون دلاری طلب کند (تقریباً نصف بودجه فیلم). در «احمق و احمقتر: وقتی که هری به دیدن لوید میرود/ Dumb and Dumberer: When Harry Met Lloyd» سال ۲۰۰۳ دیگر نه خبری از مشارکت فارلی ها و نه درخشش کری و جف دنیلز بود و این فیلم در پردیسهای آمریکا با بی تفاوتی روبرو شد. سالها سپری شدند تا به سال ۲۰۱۴ رسیدیم. دورانی که جیم کری دیگر ستاره پرطرفدار سینما نیست و بیش از یک دهه از تاریخ آخرین ساخته سینمایی برادران فارلی میگذرد، در این دوران بازگشت لوید و هری به حقیقت میپیوندد. اما کی اهمیت میدهد؟
احتمال دارد که طرفداران پر و پا قرص «احمق و احمقتر» از لحن و رویکرد «احمق و احمقتر ۲»، که اندک نقاط قوت و بیشمار نقاط ضعف سلفش را تکرار میکند، خوششان بیاید. جیم کری به خصوص برای برگشتن به فرم قبلی تلاش زیادی میکند: او از بعد از ساخت نسخه دوم «ایس ونچورا» هرگز تا این حد آزاردهنده نبوده. جف دنیلز به شدت پیرتر به نظر میرسد اما شیطنتهای پسرانهاش در مقایسه با بیست سال قبل، که صاف و صوف تر بود، بیشتر شده است. آدم باید راستش را بگوید، «احمق و احمقتر ۲» فیلم بهتری از نسخه قبلیاش است. شوخیهایش خندهدارتر هستند و مهارتها و تکنیکهای قویتری در آن به کار رفتهاند. اینها باعث نمیشوند که بگوییم «احمق و احمق تر ۲» فیلم خوبی است، اما حداقل غیرقابل تحمل هم نیست.
«احمق و احمقتر ۲» با یک فرضیه ریپ ون وینکلی (پتانسیلی عظیمی از کمدی که دست کم گرفته شده است)، لوید (با بازی جیم کری) بعد از بیست سال از کما بیدار میشود. بعد اتفاق بسیار عجیبی رخ میدهد: هری (با بازی جف دنیلز) سر و کلهاش پیدا میشود، او که نتوانسته کسی را برای پیوند کلیه پیدا کند مدت زیادی زنده نخواهد بود. بعد از مدت کوتاهی، هر دو متوجه میشوند که رابطه کوتاه هری با فرایدا فلچر (با بازی کاتلین ترنر) ۲۲ سال قبل منجر به بارداری او شده است. دختر بچه محصول این رابطه به فرزندخواندگی داده شده و اکنون به نام پنی پینچلو شناخته میشود (با بازی ریچل ملوین). با توجه به ترکیب ژنتیکی این بچه، او می تواند کلیه مورد نیاز هری را به او اهدا کند، به این ترتیب این دو مرد بدون هر گونه سرنخی در آمریکا به دنبال یافتن پنی به راه میافتند.
«احمق و احمقتر ۲» مانند بسیاری از فیلمهای جاده ای با یک ساختار اپیزودیک ساخته شده است. تعداد کمی از این قسمتها جذاب هستند؛ بیشترشان تنها برای طولانی کردن زمان فیلم اضافه شدهاند. صحنه های خنده دار خوبی در فیلم وجود دارند اما بسیاری از شوخیها اصلاً خنده دار نیستند. بازگشت بازیگرهای قدیمی انتظارات را برآورده میسازد. تازه واردهایی مانند لوری هولدن، که نقش آدل، مادر بدذات پنی را بازی میکند و راب ریگل در نقش تراویس، عاشق و نوکر آدل، چیز زیادی برای گفتن ندارند. با این حال ریچل ملوین جذاب است و رویکرد «احمق و احمق تر۲» را به شخصیت زنانه نزدیک میکند.
بزرگترین سئوالی که برای تمام بیننده های «احمق و احمقتر ۲»
مطرح میشود این است که آیا اصلاً این فیلم مخاطب خاصی دارد
یا خیر. گرچه فیلم تمام تلاشش را کرده تا هنگام ارجاعات س*ک*سی
و بیادبانه چارچوب PG-13 را رعایت کند، اما باز هم چیز خاصی
در فیلم وجود ندارد و اکثر اعضای جامعه فیلم بین این گروه سنی
اغلب زمانی که «احمق و احمقتر» در سال ۱۹۹۴ اکران شد
اصلاً به دنیا نیامده بودند. آیا افرادی که در دهه چهارم زندگی
خود به سر میبرند برای تماشای فیلم به سینماها میروند؟
علیرغم این که «احمق و احمق تر ۲» را به سختی میتوان
فیلم سرگرم کننده ای نامید، اما این فیلم تمام شاخصهای
یک فیلم نوستالژیک را دارد. فیلم نه خیلی خوب است و نه
افتضاح و حتی میتوان به آنهایی که نسخه قبلی را به یاد
دارند و دوست دارند این یکی را ببینند توصیه کرد که منتظر
آمدن نسخه DVD بمانند. چون اصلاً لزومی ندارد صرفاً به
خاطر تجدید خاطرات یک فیلم به سینما رفت.