پایگاه خبری تحلیلی شرق سایت خبری تحلیلی شرق Related Articles
نقد فیلم Dead Man (مرد مرده)
با توجه به فیلم‌هایی که قبلا از جارموش دیدم متوجه شدم که بیشتر
از سینما به عنوان یک سلاح برای انتقاد استفاده می کنه و این بار
هم به شکل یک وسترن، از جامعه ی آمریکا انتقاد می کنه و برای
من خیلی جالب بود چون همه سینمای آمریکا رو با وسترنش می
شناسند و همیشه باعث غرور آمریکایی ها بوده و باید احسنت گفت
به این انتخاب زیرکانه ی جارموش.
یک انتخاب زیرکانه ی دیگه ای هم داشت این بود که فیلم رو سیاه
سفید ساخته و می خواد بگه رنگ چیزی نیست که باعث تمایز انسان ها بشه
جارموش همیشه نشون داده که از بسیاری از تفکرات آمریکایی
، به خصوص نژادپرستی بدش میاد. در فیلم گوست داگ نقش
اصلی فیلم یک سیاه پوسته، در این فیلم هم چهره سفید پوستانی که خودشون رو مالک آمریکا می دونند رو بسیار زشت نشون میده و مقام اون ها رو بسیار پایین میاره. حتی بعضی جاها احساس میکنیم که نقش اصلی فیلم اون سرخپوسته (بومی آمریکا که در جامعه ای مثل جامعه آمریکا اصلن آدم حساب نمیشه، “هیچکس” ).
شهر ماشین، چه به لحاظ اسم و چه به لحاظ مردمانش و چه به لحاظ فضای حاکمش و… اولین چیزی که به ذهن بیننده میاره خشکی ، سردی ، بی روحی ، به احساسی و در کل هر خصلتی که یک ماشین داره. ویلیام بلیک (جانی دپ) جوان خوشتیپ و به قول معروف نازک نارنجی، از شهری دیگر که بسیار از شهر ماشین دوره، میاد و یکی از اهالی شهر ماشین بهش میگه “تنها شغلی که اینجا گیرت میاد اینه که یه تابوت واسه خودت دستُ پا کنی و توش بمیری” ، این دقیقا همون تصوریه که ما در اولین دیدارمون با بلیک در ذهنمون ایجاد میشه ، که این جوان خوشپوش و بچه ننه در شهری مثل شهر ماشین دووم نمیاره ؛ ولی میبینیم که شهر ماشین (که استعاره ای از جامعه آمریکاست) اون رو تبدیل به یک قاتل می کنه که با خونسردی آدم می کشه و هیچکس هم جلوتر بهش میگه “اشعار تو دیگه با خون نوشته خواهند شد” .
این فیلم رو به همه توصیه می کنم. خوشبختانه زیرنویس خوبی هم داشت و نسخه بلوری کم حجم هم براش موجوده.