پایگاه خبری تحلیلی شرق سایت خبری تحلیلی شرق Related Articles
نقد فیلم Butch Cassidy and the Sundance Kid
« بوچ کسیدی و ساندنس کید»، به معنای واقعی کلمه، یکی از برترین کلاسیک‌هایی است که هر مخاطبی می
تواند به تماشای آن بپردازد. فیلمی درباره‌ی دو نفر از رئسای اصلی یک گنگ ماهر، که سارقانی زبردست هستند و با یورش بردن به یک قطار، دزدی بزرگی را به سرانجام می‌رسانند. دزدی بزرگی که سود زیادی هم تقدیم آن‌ها کرده و باعث می‌شود که تصمیم بگیرند در زمان حرکت بعدی قطار از آن مکان نیز، یک بار دیگر به سرقت آن بپردازند. این وسط، از آن‌جایی که با فیلم‌نامه‌ای از ویلیام گلدمن بزرگ سر و کار داریم، پس از مدتی کوتاه، داستان ساده‌ای که خیلی سریع شخصیت‌پردازی کاراکترهای خاکستری و دوست‌داشتنی‌اش را به بهترین شکل ممکن آغاز کرده، تبدیل به قصه‌ای پرهیجان از یک تعقیب و گریز تمام‌ناشدنی می‌شود. چرا؟ چون در سرقت دوم که در حقیقت آغازکننده‌ی پرده میانی داستان فیلم به حساب می‌آید، بوچ و ساندنس، با حقه‌ای که انتظارش را نداشته‌اند مواجه می‌شوند و خیلی سریع، تحت تعقیب انسان‌هایی مختلف و توقف‌ناپذیر که برای به چنگ آوردن آن‌ها استخدام شده‌اند، قرار می‌گیرند.
بوچ کسیدی
در طول پیش‌روی داستان فیلم، موارد زیادی مثل شیمی کم‌نقص حاضر در بین کاراکترها و جذابیتی که خود قصه به کمک موانع زیاد قرارگرفته در برابر بوچ و ساندنس پیدا می‌کند، باعث می‌شوند که مخاطب نتواند چشم از اتفاقات در حال رخ دادن وسط شات‌های اثر، بردارد. این را به علاوه‌ی عناصر عاشقانه‌ای که بخشی کوچک اما مهم از هویت اثر را شکل داده‌اند و تعلیق‌های عالی فیلم و غیر قابل حدس بودنش حتی در آخرین ثانیه‌ها کنید، تا بفهمید چرا می‌گویم باید این محصول سینمایی جذاب از سال ۱۹۶۹ را تماشا کرد. البته فارغ از تمامی این موارد و حتی کارگردانی فوق‌العاده‌ی فیلم که تجربه‌های بصری خواستنی و زیبایی را تقدیم مخاطبان می‌کند، باید پذیرفت که برای آن‌هایی که حتی می‌خواهند آینده‌ی کاری‌شان را در سینما و در قامت یک فیلم‌ساز دنبال کنند، تماشای Butch Cassidy and the Sundance Kid، کاری شدیدا ارزشمند محسوب می‌شود. چرا که فیلم، نه با یک ایده‌ی داستانی عجیب و غریب، که به کمک رعایت اصلی‌ترین کهن‌الگوهای سینما، توجه به شعور مخاطب و شرح و بسط دادن قصه‌ای نه‌چندان پیچیده، چگونگی وابسته نبودن خلق یک اثر عالی در دنیای هنر هفتم به داشتن ایده‌ای دیوانه‌وار را نشان‌تان می‌دهد. پس چه شما مخاطب عام و چه مخاطب خاص سینما باشید، می‌توانید این آخر هفته با نگاه کردن به دقایق «بوچ کسیدی و ساندنس کید»، لذت سینمایی انکارناپذیری را تجربه کنید. لذت سینمایی ارزشمندی که باب مک‌کیب از «امپایر»، این‌گونه شگفت‌انگیز بودن آن را توصیف می‌کند: «اجراهای کم‌نظیر، فیلم‌نامه‌ای که در بهترین حالت ممکن با ترکیب نوستالژی و داشتن بینشی صحیح و به موقع، قصه‌سرایی می‌کند و آنتاگونیست‌هایی که نمی‌توانید یاری‌شان کنید اما دوست نداشتن آن‌ها، غیرممکن است. Butch Cassidy and the Sundance Kid، شاید دوست‌داشتنی‌ترین فیلم تمام دوران‌ها باشد!»
کارگردان جرج روی هیل
تهیه‌کننده جان فورمن
نویسنده ویلیام گولدمن
بازیگران پل نیومن
رابرت ردفورد
کاترین راس
موسیقی برت بکراک (موسیقی)
هال دیوید (شعر)
فیلم‌برداری کنراد هال
تدوین جان هاوارد
ریچارد مِیر
توزیع‌کننده فاکس قرن بیستم
تاریخ (های) انتشار
۲۴ اکتبر ۱۹۶۹
مدت
۱۱۲ دقیقه
کشور ایالات متحده آمریکا
زبان انگلیسی
بودجه ۶٫۸۲۵٫۰۰۰ دلار
گیشه ۱۰۲٫۳۰۸٫۸۸۹ دلار