پایگاه خبری تحلیلی شرق سایت خبری تحلیلی شرق Related Articles
ارگ علیشاه تبریز
ارگ علیشاه یکی از قدیمی‌ترین نمادهای تبریز و جاذبه‌های تاریخی به یادگار مانده از دوره ایلخانی است که بر اثر حوادث طبیعی و گذر زمان
حال و روز چدان خوشی ندارد.
ارگ علیشاه با قدمتی ۷۰۰ ساله، یکی از بلندترین و قدیمی‌ترین دیوارهای تاریخی کشور و همچنین از جمله مهم‌ترین جاهای دیدنی تبریز است. بنا به نقل قول‌ها و یادداشت‌های جهانگردان تاریخی، ارگ علیشاه تنها بنای مرتفع شهر تبریز بوده که حتی از دوردست دیده می‌شده است. این مجموعه بی‌نظیر، ابتدا به صورت مسجدی عظیم بنا شده بود که در اثر گذر زمان، همچنین زمین‌لرزه‌های متعدد این شهر (در حدود ۴۰ زمین‌لرزه) و نیز جنگ‌ها تا حدود زیادی تخریب شده است. در حال حاضر، تنها بخش باقی‌مانده از این بنا دیوار مرتفعی است که به نام ارگ علیشاه خوانده می‌شود.
فراموش نکنید که کجارو علاوه‌بر معرفی جاذبه‌های گردشگری مقاصد داخلی و خارجی و معرفی رستوران‌ها و راهنمای سفر، به معرفی برترین تورهای مسافرتی نیز پرداخته است. اگر تمایل دارید که سفری برنامه‌ریزی شده و راحت به تبریز داشته باشید، می‌توانید تورهای ارزان تبریز را در کجارو مشاهده کرده و از میان فهرست تورهای ده‌ها آژانس مسافرتی معتبر تور مورد نظر خود را انتخاب و با پایین‌ترین قیمت خریداری کنید.
تور تبریز کمترین قیمت
ارگ علیشاه تبریز
به عبارت دیگر، این دیوار تنها قسمت به‌جای‌مانده از دیوارهای عظیم و محراب بسیار بلند شبستان جنوبی این مسجد است و شاهدی بر شکوه و آبادانی این بنای بی‌نظیر به شمار می‌رود. البته پیش‌تر در محوطه این ارگ، آثار تاریخی ارزشمندی مانند «مدرسه‌ی نجات» که یکی از نخستین مدارس ایران به‌شمار می‌رفت و همچنین سالن تئاتر قرار داشت؛ اکنون از این بناهای تاریخی فقط چند تصویر به جای مانده است. این یادگار ارزشمند تاریخی در سال ۱۳۱۰ توسط وزرات فرهنگ و هنر با شماره ۱۷۰ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
ارگ علیشاه تبریز
نمایی از ارگ علیشاه در گذشته‌های دور
ارگ علیشاه تبریز
سالن اپرای مجموعه ارگ علیشاه که تخریب شده است
موقعیت جغرافیایی
ارگ علیشاه در مرکز شهر تبریز، در ضلع جنوبی تقاطع خیابان امام خمینی و فردوسی و در نزدیکی محدوده میدان ساعت قرار دارد.
تاریخچه و کاربری بنا از گذشته تا امروز
کار احداث بنای اولیه ارگ باشکوه تبریز در فاصله سالهای ۷۱۶ تا ۷۲۴ ه.ق به همت تاج‌الدین علیشاه گیلانی – وزیر ایلخانان مغول- با هدف ساخت آرامگاه بزرگی در صحن مسجد آغاز شد. بنا به نوشته مورخان قسمت جنوبی این مسجد دارای طاق بزرگی بوده است و در تاریخ ذکر شده که علیشاه از معماران آن زمان اندازه طاق کسری را پرسیده و دستور داده که ۴ گز (هر گز معادل ۱۰۴ سانتیمتر ) از آن بزرگ‌تر ساخته شود؛ البته پس از ساخت، به دلیل نشست شالوده و تعجیل در اتمام ساخت آن، طاق مذکور شکسته و فروریخته است. از طرفی، فوت علیشاه نیز از دیگر عوامل توقف ادامه ساخت بنا در آن زمان ذکر شده است.
ارگ علیشاه تبریز
با نگاهی گذرا بر سرگذشت این بنای ۷۰۰ ساله می‌توان دریافت که ارگ علیشاه یادگاری ارزشمند از آسیب‌های طبیعی و حوادث تاریخی دوران گذشته است و با وجود این آسیب‌ها همواره سنگری مستحکم و مسلط بر شهر تبریز بوده است. همچنین، این مجموعه به اقتضای ویژگی‌های هر دوره، کاربری‌های متفاوتی نیز داشته است. برای مثال، در دوران سلطنت قاجاریه، این مسجد و محوطه آن به انبار غلات و انبار مهمات نظامی تبدیل شده و از اینرو، حصاری دور آن کشیده شد؛ و به همین دلیل نام آن به ارگ تغییر یافت.
ارگ علیشاه تبریز
در واقع، با آغاز جنگ‌های ایران و روسیه در سالهای ۱۸۰۴-۱۸۲۴ و جنگ ایران و انگلیس در ۱۸۵۷، مجموعه ارگ علیشاه به ارگی نظامی تبدیل شد و به فرمان عباس میرزا، ولیعهد قاجار، دو نهاد نظامی مهم از جمله سربازخانه «ستاد فرماندهی جنگ ارتش ایران» و کارخانه ریخته‌گری و توپ‌ریزی در محوطه ارگ تبریز ساخته شد. به علاوه، در دوره قاجار عمارت کلاه فرنگی نیز در همین محوطه احداث شد.
ارگ علیشاه تبریز
در زمان مشروطیت و قیام مردم تبریز، این بنای تاریخی باز هم‌سنگری برای مبارزان مشروطه‌خواه بود و باعث تقویت موضع نیروهای ستارخان و باقرخان در برابر شلیک توپخانه محمدعلی شاه قاجار شد. جای گلوله‌های توپ که یادگار مبارزه آزادی‌خواهان با استبداد است، هنوز روی دیوارهای ارگ قابل مشاهده است. در دوران پس از مشروطه نیز مردم تبریز به مقابله با تهاجم ارتش روس برخاستند و مانند گذشته ارگ علیشاه پایگاهی مستحکم برای مدافعان بود. آنها توپی را در بالای ارگ برای دفاع از مواضع خود قرار داده بودند.
ارگ علیشاه تبریز
در سال ۱۲۹۰ ه.ش. با سقوط تبریز و اشغال آن، نیروهای روس دیوار ارگ را به توپ بستند. البته در دوره مشروطه و پس از آن در محوطه‌ی ارگ، بناهای دیگری مانند مدرسه‌ی نجات – یکی از نخستین مدارس مدرن ایرانی- و سالن تئاتر ساخته شد که نمونه آن فقط در سن‌پترزبورگ وجود داشت.
ارگ علیشاه
در سالهای قبل از انقلاب نیز محوطه ارگ علیشاه به باغ ملی یا گردشگاه عمومی تبدیل شده بود و هم‌اکنون از محوطه این اثر باستانی به عنوان مصلی استفاده می‌شود.
معماری
بنای ارگ علیشاه یکی از شاهکارهای هنر معماری ایران به شمار می‌رود که عظمت آن در هنر معماری ایران و به عنوان نمونه‌ای از بنای اسلامی، کم‌نظیر است. ساخت این بنا در سال ۷۱۶ هجری قمری به دستور تاج‌الدین علیشاه گیلانی آغاز و در سال ۷۲۴ به اتمام رسید. سبک معماری این بنا با توجه به نظرات استاد پیرنیا (به شیوه آذری بوده) و معمار آن استاد فلکی تبریزی یاد شده است. شیوه آذری، سبکی در معماری ایرانی پس از اسلام است که به آذربایجان منسوب است.
این شیوه، سبک مغول یا ایرانی – مغول نیز نامیده می‌شود که در دوره‌ی حکومت ایلخانان بر ایران (۶۵۴-۷۳۶ق /۱۲۵۶ -۱۳۳۶م) رواج یافت. در ساخت این بنا، ساروج و مصالح ساختمانی بادوام استفاده شده است. این بنا نیز مانند سایر آثار تاریخی از زلزله ویرانگر قرن دهم شهر تبریز در امان نمانده و بخش اعظم مجموعه ارگ در این پدیده طبیعی فروریخته است. با این حال بخشی از دیوارهای بلند این مجموعه بر جای ماند تا یادگار پایداری در برابر این پدیده طبیعی مهیب باشد، گرچه شکستگی بزرگی در بدنه ارگ از این زلزله پدیدار شد.
ارگ علیشاه تبریز
بقایای موجود بنا به صورت سه دیوار بلند است که به شکل ایوان دیده می‌شود. قسمت مسقف مسجد بوده و در حقیقت تشکیل‌دهنده‌ی ایوان طاق‌پوش و طاق استوانه‌ای عظیمی است. این بخش، شبستان و عنصر اصلی مسجد علیشاه به‌شمار می‌رفته است. عرض این بنای به جا مانده ۳۰ متر و ارتفاع آن ۲۶ متر است.
ارگ علیشاه
عرض هر یک از این دیوارها نیز ۱۰ متر و داخل آنها مرکب از دو دیوار عریض است که توسط طاق‌هایی به هم اتصال یافته‌اند. البته در حفاری‌های انجام گرفته این نکته مشخص شده است که ۷ متر از دیوارها زیر خاک قرار دارد.
ارگ علیشاه تبریز
به دلیل تخریب‌ها و آسیب‌های متعدد، تصویر مشخصی
در مورد شکل اولیه و کامل مجموعه وجود ندارد،
ولی این بنای عظیم در بیشتر سفرنامه‌ها و نیز
توسط مورخان معتبری مانند ابن‌بطوطه، بدرالدین
محمودالعینی، مرتضی میزرا پسر عم نادر میرزا
مولف تاریخ و جغرافیای دارالسطنه تبریز، حمد الله مستوفی و
…. توصیف شده است. از اطلاعات و توصیف‌های
ذکر شده در این کتاب‌ها و اسناد می‌توان دریافت
که این بنا در زمان تاج‌الدین علیشاه، مسجد جامع
شهر محسوب می‌شده و مزین به کاشی و ازاره
سنگی و ستون‌های مرمری و کتیبه‌ها و گچبری‌های زیبایی
بوده که بعدها رو به ویرانی نهاده و متروک شده
است. ارگ تبریز و محوطهء باستانی آن در ۱۵ دی
۱۳۱۰ خورشیدی به شماره ۱۷۰ در فهرست آثار
ملی ایران به ثبت رسیده است و نقشه‌ی حریم
استحفاظی قانونی و ضوابط حفاظتی آن، در نشست ۲۹ خرداد
۱۳۵۷ شورای حفاظت آثار تاریخی اداره کل حفاظت
آثار تاریخی مشخص و مورد تایید اعضا قرار گرفته است.
ارگ علیشاه تبریز
امروزه فضای پیرامون آن برای برگزاری نماز
جمعه مورد استفاده قرار می‌گیرد و مصلای
بزرگ تبریز بدون در نظر گرفتن حریم این سایت
تاریخی در این مکان احداث شده است.