پایگاه خبری تحلیلی شرق سایت خبری تحلیلی شرق Related Articles
نقد و بررسی فیلم پذیرش ( Admission )
تینا فی ، یکی از کمدین های دوست داشتنی هالیوود است که چه در تلویزیون و چه در سینما، از محبوبیت و
شهرت زیادی برخوردار است. پُل راود هم که در سالهای اخیر پیشرفت قابل ملاحظه ای داشته، یکی دیگر از بازیگران شناخته شده فیلم است.
داستان فیلم درباره چیست ؟
یک مامور پذیرش دانشگاه پرینستون به نام پورتیا قرار است که ترفیع رتبه پیدا کند اما هنگامی که او با یک دانشجوی تازه وارد آشنا می شود که احتمال دارد بچه خود او باشد که او را در کودکی رها کرده، این ترفیع رتبه به خطر می افتد و…
کارگردان کیست ؟
پُل ویتز ، که کارگردان فیلمهای شناخته شده ای از جمله قسمت اول « کیک آمریکایی » و « درباره یک پسر » بوده است. ویتز در سالهای اخیر دو فیلم متوسط رو به ضعیف، به نامهای « ف**رهای کوچک » و « فلین بودن » را ساخت که واکنش هایی خنثی از جانب مردم و منتقدین به همراه داشت. وضعیت« پذیرش » هم احتمالاً در نهایت چیزی شبیه به « فلین بودن » خواهد بود!
خانواده ها در هنگام تماشای فیلم باید به چه نکاتی توجه کنند؟
کلمات زشت و شوخی های جنسی در فیلم مشاهده می شود اما نه بصورت خیلی زننده. بهرحال مواظب عزیزان کم سن و سالتان باشید چرا که شاید از برخی شوخی های زشت فیلم الگوبرداری کنند.
نکات مثبت فیلم ؟
علی رغم فیلمنامه کسل کننده و بی مزه، شیمی بین تینا فی و پُل راد در این فیلم گرفته و ما حداقل در بخش درام می توانیم این دو را با یکدیگر بپذیریم.
فیلم اگرچه کمدی اش اصلا جالب نیست، اما یکی دوتایی صحنه خنده دار دارد که آن هم مدیون هنر انفرادی بازیگرانش بوده است.
جالب ترین بخش فیلم به نظرم نه روابط شخصیت ها ، بلکه مسائل دانشگاهی و بخش پذیرش است!
پُل راود حضور موفقی در فیلم دارد.
موسیقی فیلم شنیدنی هست
نکات منفی فیلم ؟
فیلم روایت یکدستی ندارد، گاهی به درام میزند و گهگاهی
هم کمدی می شود. این مشکل درباره شخصیت های داستان
هم صدق می کند. آنها گاهی دقیقاً مثل شخصیت های یک فیلم
کمدی احمق هستند، و در لحظه ای دیگر هوشیار و نکته سنج!
درام فیلم بسیار بهتر از کمدی اش است
موقعیت های کمدی که برای تینا فی در « پذیرش » نوشته شده،
همخوانی چندانی با جنس بازی او ندارد. فی ، سعی زیادی کرده
که خودش را اثبات کند اما خب، هرکسی را بهر کاری ساخته اند!
در فیلم یک دوجین شخصیت مکمل و خرده داستان وجود دارد که
تماشاگر کمترین اهمیتی به سرنوشت این داستانها نمی دهد. اگر
تماشاگر سخت پسندی هم باشید، اصلا به داستان اصلی فیلم هم
هیچ اهمیتی نخواهید داد!