ابتدا قرار بود تا جسیکا تندی که بازیگر نقش بلانش در نمایش « اتوبوسی به نام هوس » بود ، ایفاگر همان نقش در نسخه

سینمایی هم باشد اما به دلیل اینکه ویوین لی می توانست سودآوری بیشتری در گیشه داشته باشد، از او استفاده کردند.

ویوین لی پیش از بازی در فیلم « اتوبوسی به نام » هوس ، نقش بلانش را در اجرای لندنی این نمایشنامه به کارگردانی لارنس اولیویر اجرا کرده بود و خودش هم بعدها گفت که کارگردانی اولیویر بیش از کازان برایش تاثیرگذار بوده است.

سازندگان پیش از انتخاب ویوین لی ، پیشنهاد بازی در نقش بلانش را به اولیویا دی هاویلند داده بودند اما وی از قبول آن امتناع کرد چراکه معتقد نمی تواند حرکات دیوانه وار شخصیت بلانش را در فیلم انجام دهد!

در یک تصمیم عجیب در آن زمان، ۹ نفر از بازیگران نمایش « اتوبوسی به نام هوس » مستقیماً در نقش های خود در نسخه سینمایی حضور پیدا کردند و فقط این ویوین لی بود که جایگزین جسیکا تندی در نسخه سینمایی شد.

مدت زمان فیلمبرداری « اتوبوسی به نام هوس » ۳۶ روز بود.

جان گارفلید بازی در نقش استنلی کوالسکی را نپذیرفت زیرا علاقه ای نداشت که تحت سیطره یک زن در فیلم درآید!

پس از فیلم « شبکه » ( ۱۹۷۶ ) ، « اتوبوسی به نام هوس » دومین فیلمی در تاریخ سینماست که موفق شده سه جایزه بازیگری دریافت کند.

در سال ۲۰۰۷ انجمن فیلم آمریکا این فیلم را به عنوان چهل و هفتمین فیلم برتر تاریخ سینما انتخاب کرد.

دیالوگ مشهور « من همیشه وابسته به مهربانی غریبه ها هستم » به عنوان هفتاد و پنجمین دیالوگ برتر تاریخ سینما از طرف انجمن فیلم آم

 ریکا انتخاب شده است.

گفته می شود که ویلیام وایلر نیز علاقه مند بوده تا این فیلم را با حضور بت دیویس در نقش بلانش کارگردانی کند.

 « اتوبوسی به نام هوس » اولین همکاری مشترک الیا کازان با تنسی ویلیامز است.

نمایش برادوی « اتوبوسی به نام هوس » به کارگردانی الیا کازان در سال ۱۹۴۷ به روی صحنه رفت و با ۸۵۵ اجرا به کار خود پایان داد.

دیالوگ های ماندگار :

استنلی : من اعتقاد دارم کسایی که به مشروب دست نمیزنند ، یک روز مشروب به اونها دست می زنه.

*********

اسـتـنـلــی : مـیـدونـی شـانـس چـیـه؟ شـانـس ایـنـه کـه بـاور داشـتـه بـاشــی کــه خـوش شــانــســی!

*********

استنلی : ( خطاب به بلانش ) میشه خفه بشی؟! ( سپس به صحبت با تلفن ادامه می دهد ) نه ، ما اینجا یه زن پر سر و صدا داریم!

*********

استنلی خطاب به همسرش : تو ایالت ما قانونی هست به نام قانون ناپلئونی که طبق این قانون تمام اموال زن متعلق به شوهرش هم هست وبالعکس!

*********

استنلی : تا حالا هیچ زنی رو ندیدم که بدون تعریف فکر کنه قیافش قشنگه!